Morgunblaðið - 15.12.2002, Blaðsíða 22

22 SUNNUDAGUR 15. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
ÞÓTT þörfin fyrir að skrifaum ástina væri sterkariákvað ég að byrja á því aðskrifa bókina Leggðurækt við sjálfan þig. Efnið
hafði verið lengur að gerjast í koll-
inum á mér. Einhvern veginn varð
ég að koma henni frá áður en ég
byrjaði á hinni. Með vissum hætti er
efni bókanna svo náskylt. Við getum
ekki lagt rækt við ástina nema
leggja rækt við hugann – til að verða
ástríkar manneskjur,“ segir Anna
Valdimarsdóttir, sálfræðingur og
höfundur bókanna Leggðu rækt við
sjálfan þig og Leggðu rækt við ást-
ina. Leggðu rækt við sjálfan þig kom
út árið 1999 og Leggðu rækt við ást-
ina nú fyrir jólin.
Að geta látið augnlokin síga
„Hugurinn er uppspretta ham-
ingju og ástar,“ segir Anna og út-
skýrir að hægt sé að fara tvær leiðir
í lífinu. „Við höfum öll í hendi okkar
hvort við temjum okkur neikvæðan
hugsunarhátt og hugsum mest um
hvað við eigum ekki, getum ekki eða
erum ekki eða leyfum okkur að
gleðjast yfir því jákvæða eins og því
hvað við eigum, getum og erum – og
því jákvæða í fari maka okkar.“
Stundum er þó nauðsynlegt að geta
látið augnlokin síga aðeins – ekki
satt? „Jú, jú, mikið rétt. Í öllum
samböndum er nauðsynlegur eig-
inleiki að geta litið framhjá þreyt-
andi smáatriðum eins og því hvernig
tannkremstúban er kreist. Þó er
mest um vert að við áttum okkur á
því að við ráðum því sjálf hvort við
ræktum ástina í brjósti okkar og
sýnum hana í verki – eða látum ást-
ina mæta afgangi í lífinu.
Konur hafa sagt við mig: „Hann
segist elska mig en einhvern veginn
er ég ekki alveg viss.“ Ástin er
nefnilega meira en tilfinning. Hún
verður að koma fram í verki, í virð-
ingu, tillitssemi, sanngirni og því að
vera góður félagi. Hluti af því að
halda ástinni lifandi og koma í veg
fyrir alls konar leiðinlegan núning
sem stundum gengur af ástinni
dauðri er einmitt að standa saman í
barnauppeldinu, heimilishaldinu og
öllu tilheyrandi og svo auðvitað að
leggja rækt við kynlífið.“
Engar skyndilausnir
Gefur þú fólki einhver hagnýt ráð
í bókinni? „Ég þekki engar skyndi-
lausnir. Við ræktum ekki ástina
nema með ákveðinni fyrirhöfn. Hollt
getur verið að taka sjálfan sig í gegn
þótt yfirleitt sé fólk fúsara til að
benda á veikleikana í fari makans.
Við þurfum að vera fúsari til að við-
urkenna eigin veikleika og draga
okkur sjálf upp á hárinu upp úr alls
kyns sjálfsblekkingum eins og
Munchausen gerði forðum. Það má
líta á hjónabandið sem þroskatæki-
færi. Jafnnáið samneyti við aðra
manneskju veitir okkur frábært
tækifæri til að kynnast sjálfum okk-
ur betur. Makinn kynnist okkur eins
og við erum – kostum okkar og göll-
um.“
Inn í aðaltextann er fléttað styttri
persónulegum lýsingum. „Við köll-
uðum þessa texta kryddtexta á með-
an ég var að skrifa. Þú veist að
fræðimenn verða alltaf að vera svo
formfastir í skrifum sínum. Rithöf-
undurinn í mér naut þess að fá tæki-
færi til að leika lausum hala í þess-
um svipmyndum úr
ástarsamböndum.“ Hvaðan koma
þessar svipmyndir? „Já, hvaðan fær
rithöfundurinn hugmyndir sínar?“
spyr Anna á móti og játar því að
væntanlega séu margar svipmynd-
irnar upprunnar í hennar eigin
reynslu. „Ég get heldur ekki neitað
því að reynsla mín af stofunni hefur
komið að góðu gagni við samningu
bókarinnar. Ekki þó á þann hátt að
ég taki þaðan einstök dæmi. Fremur
hef ég með því að hlusta á fólk feng-
ið frábært tækifæri til að átta mig á
því hvaða vandamál fólk er helst að
glíma við úti í samfélaginu. Ekki má
heldur gleyma því að auðvitað hef ég
verið með augu og eyru opin fyrir
áhrifum úr öllum áttum. Satt að
segja er svolítið merkilegt þegar
maður sest svona niður til að skrifa
bók að allt í einu er eins og allt sé yf-
irfullt af viðfangsefninu í blöðum,
bókum og tímaritum svo fátt eitt sé
nefnt.“
Anna er spurð að því hvað hafi
rekið hana til að skrifa bókina.
„Áhugi minn á því að skrifa um ást-
ina í stærra samhengi,“ svarar hún.
„Ekki aðeins ástina á milli tveggja
einstaklinga, sem sett hefur verið á
stall og lofsungin, heldur líka ástina
í samfélagi mannanna. Mikilvægi
þess að láta sig aðra varða, eiga ein-
læg samskipti við annað fólk og
áfram væri hægt að halda. Við erum
komin út á býsna hálan ís þegar
samskipti fólks eru farin að einkenn-
ast af kaldhæðni og yfirborðs-
dýrkun. Þegar ekki nægir t.d. að út-
nefna tíu best klæddu konurnar
heldur líka þær tíu verst klæddu og
fjölmiðlamenn leyfa sér að gera
dónalegar athugasemdir um holda-
far kvenna. Hegðun af þessu tagi
gerir ekki annað en að kalla fram
minnimáttarkennd, hræðslu og ein-
manaleika.“
Að gefa af sjálfum sér
Anna gengur sjálf á undan með
einlægri lýsingu á persónulegri
reynslu sinni í bókinni. „Já, viltu að
ég segi frá því,“ segir hún lítið eitt
hikandi. „Ég verð eiginlega að byrja
að segja frá því að ég var beðin að
halda erindi á Norðurlandaþingi
kynfræðinga fyrir nokkrum árum.
Þó svo að ég áliti mig ekki sérfræð-
ing á sviði kynlífs ákvað ég að láta
slag standa og taka verkefnið að
mér með tilheyrandi heimildaöflun
og lestri. Á sama tíma voru mikil
átök í einkalífi mínu og því ákvað ég
að vinna að fyrirlestrinum í sum-
arbústað uppi í sveit til að einangra
mig dálítið frá því sem var að gerast
heimafyrir. Allt í einu, þegar ég var
að lesa mér til þarna í sum-
arbústaðnum, rann upp fyrir mér
ljós varðandi reynslu úr mínu eigin
lífi. Nokkru áður hafði ég orðið fyrir
flókinni reynslu í samskiptum mín-
um við nýjan mann í lífi mínu. Þessi
reynsla mín var í rauninni tvíþætt.
Annars vegar hafði ég orðið fyrir
vonbrigðum með að hann skyldi
hvorki sýna mér ómælda samúð né
óskilyrtan stuðning þegar ég sagði
honum frá erfiðleikum í samskiptum
mínum við fyrrverandi eiginmann
minn heldur benda mér einfaldlega
á að hann væri ennþá maðurinn í lífi
mínu – ég ætti enn eftir að hreinsa
út úr djúpu sári. Hins vegar hafði ég
upplifað með honum erótíska raf-
magnaða nánd sem öðlaðist nú dýpri
merkingu fyrir mér.“
Anna segir að markmiðið með því
að segja frá þessari reynslu í bókinni
hafi verið að útskýra að nánd þyrfti
ekki alltaf að fela í sér óskilyrtan
stuðning og samþykki. „Annað
markmið mitt með því að segja ein-
læglega frá svo persónulegri reynslu
var að ganga á undan með góðu for-
dæmi um einlæg tjáskipti. Þó fer því
fjarri að ákvörðunin um að ganga
jafnnærri einkalífinu og ég gerði
með því að birta þennan kafla hafi
verið auðveld. Ég fylltist oft kvíða
og efasemdum um að ég væri að
gera rétt á meðan ég var að skrifa
bókina. En svo þegar henni var lokið
var því líka lokið. Bókin er hér,“ seg-
ir Anna og grípur utan um bókina,
„og lýtur sínum eigin lögmálum.“
Lesið upp í karlaklúbbum
„Mig langar ekki til að hneyksla
heldur til að stuðla að því að fólk öðl-
ist frelsi í kynlífinu og í lífinu sjálfu,“
heldur Anna áfram og er spurð að
því hvaða viðbrögð hún hafi fengið.
„Ég hef fengið mjög jákvæð við-
brögð. Margar konur hafa sagt að
þeim finnist frábært að kona skuli
fjalla um kynlíf eins og ég fjalla um
þennan sjálfsagða hluta af lífinu í
bókinni.“
Er þetta kannski svona bók sem
konur kaupa handa sjálfum sér,
ræða í saumaklúbbum og kemst
aldrei til karla? „Öðru nær, karlar
hafa sýnt bókinni mikinn áhuga og
ég er búin að lesa upp úr henni í fjöl-
mörgum karlaklúbbum. Best er auð-
vitað að bæði konur og karlar lesi
bókina. Ég veit að ein kona keypti
bókina, renndi yfir hana sjálf og lét
síðan pakka henni fallega inn í
blómabúð með rauðri rós til að gefa
manninum sínum til að þau gætu
lesið hana saman á aðventunni. Ég
verð líka að nota tækifærið til að
læða því að hér að lokum að bókin er
ekki bara fyrir pör heldur líka fyrir
þá sem eru einir, því hún fjallar ekki
síst um hversu mikilvægt er að elska
sjálfan sig.“
Hugurinn er uppspretta
hamingju og ástar
Morgunblaðið/Halldór Kolbeins
ago@mbl.is
Íslendingar tóku bókinni
Leggðu rækt við sjálfan þig
tveimur höndum fyrir
tveimur árum. Anna G.
Ólafsdóttir spjallaði við
Önnu Valdimarsdóttir,
höfund bókarinnar, um
nýju bókina Leggðu rækt
við ástina.
Í öllum samböndum er nauðsynlegur eiginleiki að geta litið framhjá þreytandi smáatriðum eins og því hvernig tann-
kremstúban er kreist, segir Anna Valdimarsdóttir.
GRAFARHOLT
Útboð á byggingarrétti fyrir fjölbýlishús, raðhús og parhús
Auglýst er eftir kauptilboðum í byggingarrétt á neðangreindum lóðum í Grafarholti:
Fjórar lóðir fyrir fjölbýlishús:
• Kristnibraut 95 – 97 og 99 – 101: Tvær lóðir fyrir 18 íbúða hús hvor.
• Þórðarsveigur 11 – 21: Lóð fyrir tvö hús með samtals 44 – 52 íbúðum.
• Þorláksgeisli 13 – 17: Lóð fyrir 12 – 18 íbúða hús.
Níu lóðir fyrir raðhús:
• Þorláksgeisli 44 – 50: Lóð fyrir raðhús með 4 íbúðum.
• Þorláksgeisli 56 – 60, 62 – 66, 82 – 86 og 88 – 92: Fjórar lóðir fyrir raðhús, 3 íbúðir á
hverri lóð.
• Biskupsgata 1 – 9, 11 – 19, 21 – 29 og 31 – 39: Fjórar lóðir fyrir raðhús, 5 íbúðir á hverri
lóð.
Fimm lóðir fyrir parhús:
• Þorláksgeisli 52 – 54, 74 – 76, 78 – 80 og 94 – 96: Fjórar lóðir fyrir parhús, 2 íbúðir á
hverri lóð.
• Jónsgeisli 79 – 81: Ein lóð fyrir parhús með 2 íbúðum.
Byggingarrétturinn er boðinn út til einstaklinga og fyrirtækja. Hæstbjóðandi þarf að vera
reiðubúinn að leggja fram upplýsingar um fjármál sín og áætlun um fjármögnun
framkvæmda við viðkomandi húsbyggingu áður en afstaða verður tekin til tilboðs hans.
Kauptilboðum skal skila til skrifstofu borgarverkfræðings, Skúlatúni 2, 3. hæð, fyrir klukkan
16:00 þriðjudaginn 7. janúar 2003. Tilboðin verða opnuð í Skúlatúni 2, 5. hæð, sama dag
klukkan 16:10 að viðstöddum þeim bjóðendum sem þess óska.
Kauptilboðum skal skila í lokuðum umslögum, merktum „Grafarholt - kauptilboð".
Tilboðseyðublöð, útboðsreglur og skipulagsskilmálar fást á skrifstofu borgarverkfræðings,
Skúlatúni 2, 3. hæð, frá og með mánudeginum 16. desember. Einnig er hægt að nálgast
tilboðseyðublað og útboðsreglur á heimasíðu borgarverkfræðings (www.rvk.is/bv) undir
málaflokknum „Lóðir". Brýnt er fyrir bjóðendum að kynna sér gögnin rækilega.
Nánari upplýsingar eru veittar í síma 563 2310.
Borgarverkfræðingurinn í Reykjavík
Reykjavíkurborg • Umhverfis- og tæknisvið
Skrifstofa borgarverkfræðings