Morgunblaðið - 14.11.2003, Blaðsíða 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. NÓVEMBER 2003 41
✝ Guðjón Elíassonfæddist í Mjóa-
firði 8. sept. 1918.
Hann lést á hjúkrun-
arheimilinu Seli á
Akureyri laugardag-
inn 8. nóv. síðastlið-
inn. Foreldrar Guð-
jóns voru Elías
Jónasson, f. 19.2.
1881, d. 1.5. 1961, og
kona hans Þórunn
Björg Björnsdóttir, f.
6.2. 1879, d. 31.10.
1956. Guðjón var
næst yngstur af 10
systkinum og eru þau
öll látin.
Eftirlifandi eiginkona Guðjóns
er Helga Ingimundardóttir, f. 1.7.
1924. Foreldrar hennar voru Ingi-
mundur Þorleifsson, f. 4. 4. 1859.
d. 2.4. 1941, og Helga Kristjáns-
dóttir, f. 12.6. 1876, d. 18.1. 1932.
Börn Guðjóns og Helgu eru: 1) Ás-
mundur, f. 5.11. 1949, kona hans
Erna Melsted, f. 30.11. 1949, son-
ur þeirra Halldór Ásmundsson, f.
18.5. 1982. 2) Þorsteinn, f. 22.5.
1954, fyrri kona hans María Pála
Sigfúsdóttir, f. 13.11. 1957, d.
1.11. 1981, börn þeirrra Guðjón
Helgi, f. 28.11. 1978,
og María Sif, f. 21.7.
1981. Seinni kona
Þorsteins er Sigríð-
ur Helga Ármanns-
dóttir, f. 1.1. 1963,
börn þeirra Sævar
Örn og Jóhann Val-
ur, f. 13.1. 1999. 3)
Helga Þórunn, f.
29.5. 1958, maki Jón
Björn Arason, f.
28.6. 1956, börn
þeirra Guðný Björk ,
f. 28.11. 1974, Krist-
ín Dögg, f. 7.9. 1981,
og Andri Már, f.
13.6. 1992. 4) Haukur Guðjónsson,
f. 3.9. 1962, kona hans Guðrún
Sigríður Hilmarsdóttir, f. 12.6.
1964, börn þeirra eru Pálmar
Ingi, f.23.2. 1996, og Dagný Alda ,
f. 19.11. 2002.
Guðjón stundaði almenna
verkamannavinnu á sam-
bandsverksmiðjunum og hjá Út-
gerðarfélagi Akureyrar, var einn-
ig með sauðfjárbúskap á meðan
heilsa leyfði.
Útför Guðjóns fer fram frá Ak-
ureyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
Elsku afi, nú er komið að kveðju-
stund. Okkur systurnar langar að
þakka allar þær frábæru stundir
sem við höfum fengið að eiga með
þér. Við minnumst þess tíma þegar
við biðum eftir að þú kæmir hjólandi
heim í Stafholt 1 á bláa hjólinu þínu.
Ekki má nú gleyma því þegar labbað
var upp á tún að kíkja á lömbin. Jú
það eru margar góðar stundir sem
við áttum hér. Við minnumst þess
tíma þegar þú sagðir okkur ótal-
margar sögur, einnig heilræði eins
og bara að lífið væri rétt að byrja, að
þetta væri ekki endastöðin heldur
héldi lífið áfram og við ættum eftir að
hittast aftur og því viljum við trúa.
Að trúa og treysta er það sem mestu
máli skiptir. En afi núna ertu loksins
komin á þann helgastað þar sem frið-
urinn er, eftir langa bið. Við erum
guði þakklátar að hafa fengið að vera
aðnjótendur í þínu lífi. Guð blessi þig
og varðveiti. Takk, takk, fyrir allt.
Kveðja
Guðný Björk og Kristín Dögg.
GUÐJÓN
ELÍASSON
 Fleiri minningargreinar
um Björgu Þorkelsdóttur bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
✝ Björg Þorkels-dóttir fæddist á
Valdastöðum í Kjós
3. mars 1918. Hún
andaðist á Landspít-
ala – Háskólasjúkra-
húsi í Fossvogi 6.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar
Bjargar voru Hall-
dóra Halldórsdóttir,
f. 1879, d. 1962, og
Þorkell Guðmunds-
son, f. 1884, d. 1918.
Systkini Bjargar
voru Guðmundur, f.
1909, d. 1969; Há-
kon, f. 1910, d. 1996; Guðrún, f.
1911, d. 1982; og Þorkell, f. 1919,
d. 2003.
Hinn 28. janúar 1942 giftist
Björg Sigurbirni Maríussyni, f. 26.
janúar 1912, d. 20. desember 1945.
Foreldrar Sigurbjörns voru Mar-
íus Pálsson og Þórey Jónsdóttir.
Börn Bjargar og Sigurbjörns eru:
1) Katrín Sjöfn Sigurbjörnsdóttir,
maki Magnús Sveinsson, börn
þeirra eru a) Heiða Björg Schev-
ing, börn hennar eru Hrund og
Eygló Sigurðardætur. b) Sigur-
páll Scheving, maki Hildur Jak-
obína Gísladóttir, börn þeirra eru
Egill Breki og Dagný, f. 26. janúar
2001, d. 26. janúar 2001, c) Sveinn
Magnússon, maki Thelma Gunn-
arsdóttir, börn þeirra eru Agnes
Tryggvi Kristbjörn Guðmunds-
son, maki Lára Soffía Hrafnsdótt-
ir, börn þeirra eru Petra Breið-
fjörð, Alexander Reynir og
Siguringi. c) Guðmundur Rúnar
Guðmundsson, maki Sigurlaug Ír-
is Hjaltested, börn þeirra eru
Birgitta Þórey og Gréta Þórunn
Rúnarsdætur.
Björg og Ragnar Ó. Agnarsson
hófu sambúð 1946. Börn þeirrar
eru: 1) Sigurbjörn Ómar Ragnars-
son, maki Elín Dalrós Guðmunds-
dóttir, börn þeirra eru: a) Sigríður
Kolbrún, maki Hjörtur Jónsson,
börn þeirra eru Hjörtur Jón, Sig-
ríður Kolbrún Ýr, Bergdís Sif og
Sigrún Lilja. b) Sigurbjörg Elín
Sigurbjörnsdóttir, maki Óskar
Magnússon, börn þeirra eru
Sandra Óskarsdóttir, Atli Már
Óskarssson og Indíana Óskars-
dóttir. c) Guðmunda Steinunn Sig-
urbjörnsdóttir, maki Gunnar Stef-
án Richter, börn þeirra eru
Gunnar Richter, Sigurbjörn Rich-
ter, Anton Richter og Elín Dalrós.
2) Reynir Bjartmar Ragnarsson, f.
20. febrúar 1949, d. 28. ágúst
1995, sonur hans er Valgeir Reyn-
isson. 3) Sigríður Kolbrún Ragn-
arsdóttir, f. 17. júlí 1950, d. 1966.
4) Tómas Aldar, maki Jóna Björg
Pálsdóttir, börn þeirra eru Theo-
dor Aldar, Berglind Mjöll, Hrefna,
Steina Guðbjörg, Baldvin Páll og
Þórný Björg. 5) Halldór Jökull
Ragnarsson, maki Björk Óskars-
dóttir, börn þeirra eru, Katrín
Ösp, Kolbrún Ósk og Ari Kristján.
Útför Bjargar verður gerð frá
Háteigskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Líf og Elísa Sjöfn. d)
Sigríður Diljá Magn-
úsdóttir, maki Úranus
Ingi Kristinsson, börn
þeirra eru Jón Gauti
og Tara Sól. 2) Maríus
Sigurbjörnsson, maki
Sigríður Sverrisdótt-
ir, börn þeirra eru: a)
Sigurbjörn Maríus-
son, maki Helena Sjö-
blom, börn þeirra eru
Theresa, Madeleine,
Linnea og Kassandra.
b) Sverrir Maríusson,
maki Ulrika Maríus-
son, börn þeirra eru
Andreas Maríusson og Tobías
Maríusson. c) Peter Sigurbjörns-
son, maki Hanna Sigurbjörnsson,
börn þeirra eru Michaela Sigur-
björnsson og Amanda Sigur-
björnsson. d) Ragnar Maríusson.
Synir Maríusar af fyrra hjóna-
bandi eru: a) Auðunn Þór Maríus-
son, börn hans Arndís Heiða og
Steinunn María. b) Alfreð Gústaf
Maríusson, maki Þórdís Geirsdótt-
ir, börn þeirra eru: Sara Dögg,
Andri Freyr og Egill Fannar. 3)
Guðmundur Már Sigurbjörnsson,
maki Gréta Tryggvadóttir, börn
þeirra eru a) Sigríður Kolbrún
Guðmundsdóttir, maki Svavar
Magnússon, börn þeirra eru Guð-
mundur Gísli, Magnús Ingi, Sig-
urður og Kristín María. b)
Elsku mamma mín, þá er komið að
kveðjustundinni. Ég finn ennþá
hlýju höndina þína sem ég hélt í nótt-
ina áður en þú kvaddir. Ég vonaði
svo innilega að morgundagurinn
færði þér betri heilsu. En um morg-
uninn lokuðust augu þín í hinsta
sinn. Ég var engan veginn tilbúin að
kveðja þig og eina von mín á þeirri
stundu var að þínir nánustu, sem
farnir eru á undan, hefðu tekið á
móti þér og leitt þig í nýja veröld þar
sem þér líður vel.
Það hrannast upp minningarnar
með þér alveg frá fyrstu bernsku-
dögum er þú leiddir mig þér við hönd
og leiðbeindir inn á lífsins braut allt
fram á þinn síðasta dag. Fyrstu
minningarnar um þig eru þær, að þú
varst falleg og lífsglöð kona sem allt-
af varst sívinnandi. Þér féll aldrei
verk úr hendi enda hjá frjóum kon-
um eins og þér fjölgaði börnunum
stöðugt og urðu þau átta talsins og
gefur augaleið að mörgu var að
sinna. Ég man að það var oft þreytt
kona sem lagðist til svefns að loknum
þvottadegi, standandi við þvotta-
brettið frá morgni til kvölds. Þrátt
fyrir að lífið færi ekki alltaf um þig
mjúkum höndum stóðstu alltaf upp-
rétt og komst börnunum þínum til
manns. Þú þurftir að ganga í gegn-
um þungar sorgir, fimm sinnum
bankaði dauðinn á dyr hjá okkur.
Tvö börnin þín létust í blóma lífsins
einnig pabbi sem aðeins var 34 ára að
aldri og líka þurftir þú að sjá á eftir
seinni mönnum þínum tveimur.
Þrátt fyrir þessi áföll var ljós í
myrkrinu og ánægjustundirnar
margar. Þín mesta ánægja var að
ferðast bæði innan lands og utan.
Þrisvar fór ég með þér til útlanda að
heimsækja syni þína, Madda í Sví-
þjóð og Halldór í Danmörku, og eig-
um við þaðan góðar minningar.
Margar áttum við ánægjustundirnar
í sælureit okkar í Grímsnesinu þar
sem fjölskyldan safnaðist saman á
öllum aldri við leik, söng og góðan
mat á grilli. Margir voru bíltúrarnir
um sveitir landsins og alltaf varst þú
stöðugt að koma okkur á óvart hve
vel þú þekktir landið þitt enda höfð-
uð þið Siggi yndi af því að ferðast um
landið. Hvort sem þú varst heima
eða að heiman skildirðu aldrei við þig
handavinnupokann. Oft komstu mér
á óvart en aldrei eins og fyrir ein jól-
in er þú sýndir mér sextán útprjón-
aðar peysur sem þú varst búin að
prjóna handa barnabörnunum í jóla-
gjöf. Ef handavinna var annars veg-
ar lék hún í höndum þér. Margar
voru vísurnar sem þú ortir við hin
ýmsu tækifæri og veit ég að þú skild-
ir eftir þig fulla skúffu af ljóðum sem
ég ætla að ylja mér við þegar þín nýt-
ur ekki lengur við.
Elsku mamma mín, guð geymi þig.
Ég hugsa til þín í bænum mínum.
Þín dóttir
Katrín Sjöfn.
Móðir mín lést á Landspítalanum í
Fossvogi 6. nóvember síðastliðinn og
verður borin til grafar í dag.
Elsku mamma, í mínum huga
varst þú hin sanna hetja, það sem var
lagt á þig á þinni lífsleið hefði verið
mörgum óbærilegt en þú gast með
einhverjum krafti sem bjó í þér rifið
þig upp úr þeirri sorg sem fylgdi
þeim áföllum sem þú varðst fyrir. Þú
gekkst upprétt og hélst áfram eins
og það væri bara sjálfsagður hlutur.
Það eru ótal minningar sem fara í
gegnum huga manns þegar maður
verður að kveðja í hinsta sinn, en mig
langar að nefna þær sem eru mér
kærastar. Hún verður mér ógleym-
anleg ferðin sem við fórum til Ólafs-
víkur í ágúst síðastliðnum. Þetta var
dagsferð hjá okkur en það sem
gladdi mitt hjarta var að við náðum
að fara leið yfir jökulræturnar sem
þú hafðir aldrei farið áður. Ég fann
hvað þú varst glöð yfir því að fá tæki-
færið að upplifa það því þú varst svo
glögg á staðhætti, bæjarnöfn og
fleira sem viðkemur landinu okkar.
Það var stundum ótrúlegt hvað þú
vissir mikið um landið okkar Ísland.
Annars ferðalags vil ég líka minn-
ast. Það var ferð okkar í september
síðastliðnum, þegar við fórum í viku-
ferð til Svíþjóðar að heimsækja
Madda bróður og hans fjölskyldu. Sú
gleði sem þú upplifðir við að sjá flest
af þínum barnabörnum og barna-
barnabörnum, það er minning sem
ég mun ávallt eiga í hjarta mínu.
Það á eftir að reynast mér erfitt að
geta ekki farið út á Litlu-Grund að
heimsækja þig en ég verð að trúa því
að þú sért nú komin á þann stað þar
sem þér líður vel í návist þeirra sem
þú misstir á þinni lífsleið.
Elsku mamma mín, ég kveð þig að
sinni, en hver veit, kannski eigum við
eftir að hittast aftur einhvern tíma,
ég þakka fyrir þá samveru sem við
höfum átt og þakka einnig allt sem
þú varst mér og alla umhyggjuna
sem þú gafst mér.
Með þessum örfáu orðum langar
mig til að kveðja þig, mamma mín.
Blessuð sé minning þín.
Halldór.
Ég ætla með nokkrum orðum að
minnast tengdamóður minnar,
Bjargar Þorkelsdóttur. Fyrstu
kynni okkar voru þegar hún og Sig-
urður Ólafsson giftu sig á 50 ára af-
mæli hennar. Þá sýndi hún mér af-
straktmynd þar sem skiptust á birta
og skuggar og skýrði hún mér frá því
að þetta væri lífshlaup sitt. Mörgum
árum síðar fórum við Sjöfn með
henni í Fossvogskirkjugarð, þangað
átti hún erindi. Við fórum að leiðum
þriggja eiginmanna hennar, Sigur-
björns, Ragnars, Sigurðar og
tveggja barna hennar, Kolbrúnar og
Reynis. Þá skildi ég að lífið hafði
ekki alltaf farið mjúkum höndum um
tengdamóður mína.
Björg hafði mjög gaman af að
gleðjast og dansa í góðum hópi. Þeg-
ar hún varð sextug bjuggu þau Sig-
urður í Ólafsvík í litlu húsi sem heitir
Strönd. Þar var ættingjum og vinum
boðið til veislu. Þar var spilað og
sungið, etið og drukkið langt fram á
nótt. Þá líkaði Björgu lífið.
Björgu var margt til lista lagt, hún
var mjög hagmælt, handavinna
hennar var mikil, vönduð og listræn.
Til dæmis er jólaskrautið á heimili
mínu mikið eftir hana, það eru jóla-
karlar og kerlingar, englar og jóla-
kúlur. Hún var kokkur góður og
hafði gaman af að bjóða uppáhalds
tengdasyni sínum (þeim eina) í mat.
Ég gleymi aldrei fiskisúpunni góðu.
Og þegar átti að fara að ferðast þá
lyftist brúnin á minni. Fórum við
tvær ferðir saman til útlanda, heim-
sóttum Maríus og Siddí í Svíþjóð og
Halldór og Björk í Danmörku.
Eftir að fjölskylda mín eignaðist
sumarbústað í Grímsnesi kom Björg
oft þangað til okkar. Hafði hún verið
vinnukona í þeirri sveit á yngri árum
og þekkti vel til. Það kom alltaf
glampi í augun þegar hún talaði um
þann tíma.
Magnús Sveinsson.
Hún amma mín, Björg Þorkels-
dóttir, er látin. Þegar ég sest niður
og hugsa til baka rennur hver minn-
ingin á fætur annarri um huga minn.
Þrátt fyrir að ég byggi í Vest-
mannaeyjum sem barn og hún í
Reykjavík og Ólafsvík varð ég þeirr-
ar gæfu aðnjótandi að vera í nánu
sambandi við hana. Þegar ég svo
varð fullorðin og við báðar búsettar í
höfuðborginni tengdumst við enn
sterkari böndum og áttum margar
góðar stundir saman.
Sterkasta minning mín um hana
ömmu mína er falleg kona, sérstak-
lega vel klædd, með handavinnu sem
lék í höndum hennar.
Henni féll aldrei verk úr hendi og
eigum við aðstandendur hennar
ómetanleg listaverk eftir hana, hvort
sem um er að ræða málaða eða út-
saumaða dúka og myndir, prjóna-
flíkur, íslenskan upphlut sem hún
saumaði á mig eða ljóðin hennar sem
hún samdi við öll möguleg tækifæri.
Amma átti sér einnig annað
áhugamál en það var landið okkar.
Hún hafði unun af því að ferðast um
landið og það var ótúlegt að ferðast
með henni. Hún þekkti það eins og
handabakið á sér. Það var sama
hvert við fórum, undir Eyjafjöll, suð-
ur með sjó, vestur á Snæfellsnes eða
norður í land, hún þekkti landslagið,
byggðir og einstaka bæi og oft fylgdi
líka saga um fólkið sem búið hafði á
bæjunum í hennar ungdæmi, svo ég
noti hennar orð.
Síðasta ferð okkar saman var í
ágúst s.l., þegar við fórum upp á
Skaga, gegnum göngin sem hún var
ekkert sérstaklega hrifin af, drukk-
um kaffi og keyrðum síðan Hval-
fjörðinn til baka í yndislegu veðri.
Hún dáðist að fegurð fjarðarins sem
var einn af uppáhalds stöðum hennar
og sagði mér sögur frá því er hún var
barn og gekk með Halldóru móður
sinni frá Valdastöðum í Kjós yfir
fjallgarðinn og inn í Hvalfjörð til
þess að heimsækja frænku þeirra.
Við stoppuðum einnig við réttina þar
sem hún og Siggi höfðu farið með
mig í lautarferð eitt sumarið þegar
ég var hjá þeim. Við vorum sammála
um að tímarnir væru mikið breyttir.
Lífið fór ekki alltaf mjúkum hönd-
um um hana ömmu, hún hefur lifað
þrjá eiginmenn og tvö börn. Það er
mikið lagt á eina manneskju en hún
bar harm sinn í hljóði og horfði ávallt
fram á veginn.
Ég kveð ömmu mína í hinsta sinn í
dag með þakklæti fyrir það sem hún
hefur gefið mér og stolti yfir því að
bera nafn hennar.
Heiða Björg Scheving.
BJÖRG
ÞORKELSDÓTTIR
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar
og hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður
gerð og klukkan hvað. Ætlast
er til að þetta komi aðeins fram
í formálanum, sem er feitletr-
aður, en ekki í greinunum sjálf-
um.
Formáli
minningar-
greina
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, fyrrverandi
eiginmaður og afi,
MAGNÚS EYJÓLFSSON,
hjúkrunarheimilinu Sóltúni,
lést föstudaginn 31. október.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunar-
heimilinu Sóltúni fyrir góða umönnun og hlýju.
Jón Þ. Magnússon, Björg Jónsdóttir,
Linda H. Magnúsdóttir, Örn Hjálmarsson,
Haukur Magnússon, Stefanía Guðmundsdóttir,
Alda Þ. Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.