Tíminn Sunnudagsblað - 09.05.1965, Blaðsíða 12

H «<l uiuuar BOTÐQ
WÍ «kki án Jk>s*
itntizkn rottnj, ojr
af aJíkri Teiki, að
r.
I.
Rgimraeítson.
ejrið .rftmfastQr og
, srefnlejsi, maga-
itaí margra lœkna,
sembermánuíi síð-
elexfr berra Vatd-
ifiinn með 1 flðsku
, og eptir 3 mán-
e6 }eg smíst>Tkxt
i. Jeg «r nd búinn
stödugri brúkun
rginn góðrar heilsu
Stlum, sem þjást af
bitter pennan sem
ÍJ3.
\$s Ortksson.
t>jáðst af roegnura
rúknd vins mcðöl^
i íjrir 6 vituiu að
Vatdcmars Peter-
t sro við, að jeg
nr jeg var búinn
talsvert betri, OJ.
>udi brúkun vcrði
ja að vottx
1391.
r BJarnsson
.nndakoti.
im vilja og fullri
PátSSOn.
tekoir.
nríið «8 hatda við
iri Jnr sf leiðandi
tteðala og riðu til
*T hefi jrg stMugt
Idemsr Petersen 1
rgi, jeg cr optast
tt, að ef jeg beld
i, muni jeg rerða
093
síotttr.
fjjjót xf hjsrtslartti,
<•'' Vottorð.
Jeg hefi haft slmman maga og Jnr af tcið mdi
hðfuðverk og fleiri laslcikn, Með pvi að brúka Kina-
lifs-elexir frá Valdemar Peterseu i Friðrikshöfn hcíi
jeg nptur fengið góða hoilsu, og r;cð jcg pvi pllurn,
er svipaða sjúkdóma h.nfa, nð revna pennau bitter.
Eyrarbakka, 23. nóvember 1893.
Oddur Snorrason.
Vottorð.
' í mörg ár hefi jeg pjáðst nf brjðstkrarapa og
tangaveiklun; jeg hefi leitað margra l.'ckun og ovtt
til pcss stórpcningum, eu til ónjtis. Með pvi að all-
ar pessar tilraunir reyudast gagnslausar, var injer ráð-
lagt að reyna 1 flösku af Kina-lifs-elexir frá Valde-
mar Petersen i Friðrikshðfn, og strax or jeg hafði
eytt úr pe.ssari einu flðsku fannjeg batimcrki, og pvl
meira sem jeg hefi neytt af pessura ágieta bitter, pvi
bmustari hefi jeg orðið. Jeg er pvi alveg saanfierð
nm. að jeg get ekki án hans vcrið, og vil pvi ráða
sjerbverjum, sem pjáist af garaskonar veikindum, að
útvega sjer i ttma petta á£æta heilsumeðal.
Hörgsholti, 20. jan. 1894.
’ 1 Guftriður Einarsddttir. . .
Vottorð.
Jeg hefi um alllangan tima pjáðst af taugaveikl-
nn og brjóstkrainpa, og pess vegna fór jeg að reyoa
Jiinn alpekkta Kina-lifs-olexir Valdemars Petersons
í Friðrikshöfn, og á jeg þið h'jrvnn að þakka, að jeg
hofi »ð mestu leyti fengið heilsuna aptur,
Háholti, 18. april 1894.
þorsteinn Bjarnason.
Vottorð. i
Undirskrifaður hefir pjáðst af prengslarn fyrir
brjóstinn og sting undir síðuuni, og pvf fór jeg að
brúka Kiua-Iífs-elexirion. sera herra Vnldimar Pet-
ersen f Friðrikshöfn býr tU og eptir að jeg hafði
brúkað 1 flösku af bonnra fanu jeg til bata, og jcg
vona, að haldi jeg áfram að brúka haou, verði jcg
foHhraustar. , ,on.
fekarði, 23. dcs. 1894.
Mattb. Jónsson.
Vottorð.
í raörg ór hefir kona min pjáðst nf taagasb'kja
og slromri meltingu; par af leiðandi leitaði hún
margra lsekoa, en árangurslaust Mjer kom pvi til
hngar að láta luina rcyna liinn alpekkta Kina-lfís'
clesír frá Valderaar Petcrsen i Friðrikshöfu og eptii
að l»fa eytt úr 5 flöskura fana hún til raikils bat«.
. Nú hefir hún ertt úr 7 flðskum og er sem alvcg
önnur, pó er ieg sannfærður um að hún framvcgii
okki getur án bans vcrið. {>e«« gct j"g með áreið-
anJegri vissn vottað, og ráðlcgg pvi pennan heilsu-
biUer tjerbverjuœ, sera pjiist a( ssrnskonar sjúkdórauui.
14. oóv. Id94.
Eloar Arnason.
Kína-lífs-elixír Valdimars Petersens í FriSrlkshöfn er að verSa óskalyf
íslendinga. Heilsubótarvottorðin hrúgast upp og fylla hvern blaSadálkinn
fjj af öðrum: „Löndum sínum hljóta menn þó að trúa".

|
Níundi áratugur nítjándu aldar var
tæpast allur, er upp rann nýtt tíma-
bil í samskiptum íslendinga við lífs-
elixírana. Sá, sem borinn var til
þess að erfa ríki Biillners, Valdimar
Petersen í Friðrikshöfn, hélt innreið
sína með Kína-lífs-elixírinn. Hann
vann mikinn, skjótan og endingar-
góðan sigur.
Valdimar Petersen byrjaði að
kynna lífsdrykk sinn haustið 1888,
og með vordögum 1889 féll skriðan.
Fyrr hefur hann sennilega ekki haft
tök á að koma nægum birgðum af
elixírnum í verzlanir úti um landið.
Hinn nýi boðskapur birtist samtímis
í flestum eða jafnve) nálega öllum
blöðum landsins.
Elixír Valdimars Petersens vai hin
mesta meinabót, sem völ var á i ver-
öldinni, og hann hafði jafvel veitt
bata fóiki, sem enga lækningu fékk
af því að neyta bramans. Skipti
miklu máli, að enginn villtist af
vegi, og var þar til leiðsagnar ná-
ungi einn, sem brátt varð góðkunn-
ur öllum íslendingum: „Einkenni á
hinum ekta Kína-lífs-elixír er Kin-
verji með glas í hendi.“ Enn var
þess að gæta, að lakkað væri yfir
stútinn með grænu lakki og þar í
þrykktir hinir réttu stafir: V. P á
striki og F. undir.
Valdimar Petersen kvaðst hafa
verzlað í nokkur ár með þennan heil-
brigðisbitter, sem varð „heimsfrægur
vegna ágætra verkana," áður en
varði, enda var hann „seyði af lækn-
andi jurtum.“ Heima í Danmörku
seldi hann elixír sinn þynntan í potta
tali, en með því að eyja sú, sem
íslendingar byggðu, var nokkuð frá-
skotin öðrum löndum, var hann hing-
að sendur í litlum flöskum, sem kost-
uðu hálfa aðra krónu, og svo kröft-
ugur gerr, að nú hafði „ein teskeið
sömu verkun og staup af hinum."
Það var eins um þennan heilbrigð-
isbitter og aðra honum líka, að fyrst
og fremst voru gefin góð fyrirheit
um, að hann bætti meitinguna og
yki matarlystina, réði bót á uppsölu
og kveisu, magaverk og vindspenn-
ingi, bringspalaverk og magnleysi.
Auk þess læknaði hann einkum mæði
og brjóstþyngsli. Studdist Valdimar
Petersen mjög við ;,ekkju Lausts
Fjórða grein
396
tlMIKN - SUNNUDAGSBLAÐ