Tíminn Sunnudagsblað - 15.08.1965, Blaðsíða 12

>f'V
/
; /

'A* ' • j
•ws í

£dr'**Æ

í ■ ■-■
fti íf

nl
r>f* ‘1v,
Uppdráttur, sem sýnir legu Akureyja og Skarðsstrandar. Fagurey er utanhallt við miðja mynd.
Upp úr miðjum fjórða áratug
nítjándu aldar bjuggu í Akureyjum
á Breiðafirði nafnar tveir og ná-
frændur, Stefán Eggertsson og Stef-
án Björnsson. Mjög voru þeir á líku
reki, báðir um þrítugt, er þeir gerð-
ust bændur í Akureyjum, og báðir
ailharðfengir og vel menntir.
Magnús sýslumaður Ketilsson var afi
beggja, því að foreldrar Stefáns Egg-
ertssonar voru Guðrún Magnúsdóttir
frá Búðardal og séra Eggert Jóns-
son á Ballará, en nafni háns sonur
Ragnheiðar Magnúsdóttur og Björns
bónda Einarssonar í Dagverðarnrsii*
Þar á ofan voru þeir kvæntir systr-
um, dætrum Sigmundar Magnússon-
ar. bónda í Innri-Fagradal og Akur
eyjum, er var móðurbróðir þeirra.
Hét kona Stefáns Eggertssonar Kagn
heiður, en kona nafna hans Kristjana.
Hafði Sigmundur gamli látið af bú-
skap í eyjunum árið 1834 og fluttist
að Innri-Fagradal.
Ekki var nein friðaröld á Skarðs-
strönd um þetta leyti. Þar voru að
jainaði dyigjur miklar með mönnum,
málaþras og illindi, fjandskapur jniili
rxáfrænda og venzlamanna og stund-
U’ii tiæðra og feðga. Komu þar r.est
við sögu Ballarárfeðgar, séra Eggéi’t
og sé.-a Friðrik, sonur haris, og
Skarðverjar, frændur þeirra, er :ígu
í sífelldum ófriði, brugguðu hver
t-ðvum alis konar vélráð og dreifðu
kerknii‘ógum og spotti manna á n:eð
al.
l'essar deilur settu lengi sv>p sinn
á byggðarlagið. Inn í þær drogust
ýmsir, sem vafalaust hefðu kosið að
standa utan við þær, og stundum
voru menn flekaðir tii þátttöku eða
att fram eins og peðum á taflborði.
í annan stað er sennilegt, að sumir
hafi dregið dám af hátterni höfðingj-
anna og fetað í fótspor þeirra um
sundurþykkju og togstreitu, er hags-
munir rákust á.
Nafnarnir 1 Akureyjum voru báðir
þangað komnir vegna refskákar um
eignarhald á eyjunum, og báðir voru
þeir með því marki brenndir, að upp
úr gat soðið af litlu tilefni. Sambýli
þeirra var því nokkuð stormasamt,
en þó bar ekki svo úrskeiðis, að
þeir gætu ekki átt samleið, er við
þurfti, enda hefði þá eyjabúskapur-
inn verið miklum annmörkum bund-
inn. Var tíðindasamara en svo á
Skarðsströnd á þessum árum, að mjög
væri á orði höfð sundurþykkja Akur-
eyjabænda, og liklegast, að annað
veifið hafi skorizt nokkuð harkalega
í odda, en allt verið skaplegt þess
á milli. Kunna systurnar, konur
þeirra, að hafa borið klæði á vopnin,
er úrskeiðis bar.
II.
Nú er til að taka haustið 1836 —
annað árið, sem þeir nafnar voru í
tvíbýli í Akureyjum. Tíð spilltist
nokkuð snemma þetta haust, og var
frost hart með allmiklum fannalög-
um á jólaföstu. Lagði þá alltraustan
ís milli lands og eyja..
Þeim nöfnum hefur sennilega þótt
tómlegt heima fyrir í skammdeginu,
og fýsti þá til lands, þegar Jeið að
jólum. Uppi á Ströndinni var jafnan
tíðinda að vænta, og þar skorti ckki
glaðværð og skemmtan á heimilum
fyrirmanna, þótt grátt væri gaman-
ið stundum. Varð það sammæli þeina
nafna, að þeir skyldu drekka jólin
í landi.
Bændurnir bjuggust nú til ferðar
fimmtudagsmorguninn 22 desember.
Var þá að öllu leyti hið bezta ferða-
732
TÍUINN - SUNNUDAGSBLAÐ