Tíminn Sunnudagsblað - 21.07.1968, Blaðsíða 10

Tíminn Sunnudagsblað - 21.07.1968, Blaðsíða 10
í Tælandi er ótrúleg merg8 skraothýsa/ helgra hofa, mustera og halla, svo sem víða er í Suðaustur-Asíu. Bangkok - austur- lenzk síkjaborg Bangkoíi er undarleg borg. Ar- kvíslar oig eiki eru þar mestar sam- gönguæðar, og þar úir og grúir af löngum, vélknúnum bátum með skrúfuna á langri stöng, breiðum vélbátum með stóra flutninga- pramma í togi, og litlum, svört- um skeljum, sem standandi ræð- ari knýr áfram með einni ár. Þótt þrengslin séu mikil og mörgu ægi saman, gengur mönnum greitt að komast leiðar sinnar. Það er helzt, að fullmikið gefi á, pegar stórir, hraðskreiðn bátar, hlaðnir for- vitnum ferðamönnum, geysast á- fram, þar sem svigrúm er lítið. Úr lofti séð minnir Bangkok á könguló i neti sinu. Þræðirnir í netinu eru síkin, sem teygjast langt út um sléttuna umhverfis borgina. Mest allra þessara votu vega er Kaó-Fía-áin, sem hlykkj- ast i gegnum borgina, breið og skoldökk. Bangkok er á flatneskju, og um- hverfið allt er mjög láglent/ Flóð eru tíð um regntímann, því að ekki þarf að hækka nema örlítið í ánni og síkjunum til þess að vatnið gangi á land. Þorni síki, blasir við óhugnanleg sjón: Tjöru- svört leðja, sem af leggur svo megna fýlu. að varla er líft í nánd. Fyllist síki af sorpi og leðju, flýja íbúarnir húsin, sem við það standa. Þvj veldur þó ekki óþefur- inn, enda má oft sjá konur vaða leðjuna í mið læri og moka henni í körfur eða stampa, vafalaust i því skyni að nota hana sem áburð. Hitt kemur til, að illgerlegt er að komast að húsunum, þegar sík- in eru ekki lengur fær neinni fleytu. Sá, sem kemur sjóleiðis til borgarinnar, sér fyrst ekki annað en frumskóg, er siglt er upp fljót- ið. Heilar torfur af grænum vatna- gróðri eru þar á reki, og úr trján um á fljótsbakkanum hanga lang- ar dræsur niður í vatnið. Brátt ber þó fyrir augu bryggjur og skemmur, og er þá innan skamms komið á höfnina í Bangkok. Þeim sem á skipi stendur, finnst næst- um, að vfirborð fljótsins beri hærra en fljótsbakkana, og þótt Bangkok sé milljónaborg, gætir þess lítið utan af fljótinu. Báta- mergðin er ótrúleg og vélaskell- ir í öllum áttum, en hróp og köll heyrast nálega aldrei, því að fólk- ið er furðulega hljóðlátt. Það er einkenni þeirra þjóða, sem byggja Suðaustur-Asíu, hve hæglátar þær eru, æðrulausar og geðbrigðalitl- ar. Jafnvægi geðsmunanna er að- alsmerki þessa fólks. Mestum hávaða valda hinir löngu og mjóu bátar Bangkok-búa með hreyfanlega vél í skut og skrúfuna á langri stöng. En þeir eru sérlega vel fallnir til notkun- ar, þar sem vatn er grunnt, gróð- urtorfur á reki og alls konar rek- ald á floti. Þegar með þarf, er Skrúfunni, sem er furðulega lít- il, lyft upp úr vatninu. Þessir bátai eru mjög hrað- skreiðir og þeir draga á eftir sér langa. freyðandi kjölrák, þegar viðstöðulaust er haldið áfram. Sumir þessara smábáta rúma að- eins þrjá eða fjóra menn, en aðr- ir eru miög langir og geta flutt tugi farþega. Stýrimaðurinn í skutnum stendur oft til þess að sjá betur fram fyrir sig. álútur, líkt og búinn til stökks. og stjórn- ar fleytu sinni af mikilli leikni. Farþegar á slíkum bátum sitja í röðum á þóftunum með sólhlífar á lofti til þess að verja andlit sitt vatnsgusum, og geta þessir far- kostir stundum minnt norrænan mann á langskip víkinga. sköruð skjöldum. Margir breiðbátanna, sem jafn- aðarlega eru seinfærir og þungir í svifum, eru með þaki, sem verja fólk og varning sólarhitanum F.n langflestar eru litlu skeljarnar oft hlaðnar ávóxtum og grænmeti eða öðrum öluvarningi. Ræðarinn, karl eða i<ona. stéhdur í skut með eina ár, sém er bundin föst, og stígur ölduna í sífellu til þess að halda jafnvægi. Á þessum litlu bátum má flytja einn farþega, og er fargjaldið eitt batt, sem sam- svarar einnj krónu eða þar um bil. Nokkrir hafa atvinnu af því að selja viðarkol í borginni, og eru þau þá einnig flutt á bátum af þessu tagi, og eru kolasalarn- ir auðþekktir Þeir eru í svörtum fötum, hvort heldur eru karlar eða konur, og með barðastóra svarta hatla, þótt kiæði annars fólks séu að jafnaði mjög lit- skrúðug. Loks eru þessir smábát- ar farartæki Búddamunkanna, , sem reika fram og aftur uppi á götunum í sterkgulum klæðum og biðjast beininga. Eru kænur munk 562 T í M 1 N N — SUNNUDAGSBLAÐ

x

Tíminn Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.