Íslendingaþættir Tímans - 23.01.1972, Blaðsíða 12

Arngrímur Arngrímsson
Meðan haustvindar blésu og trén
stóðu í hnipri með fallandi lauf-
krónu, andaðist 1. október á Fjórð
ungssjúkrahúsinu á Akureyri
Arngrímur Arngrímsson. Hann var
jarðsettur að Dalvíkurikirkju laug-
ardaginn 8. október að viðstöddu
íjölmenni.
Sökum vináttu hans við mig og
fjölskyldu mína, er mér bæði ljúft
og skylt að minnast hans að
nokkru.
Arngrímur fæddist að Þorsteins
stöðum í Svarfaðardal 7. júní 1890,
var einn af 6 börnum foreldra
sinna, en þau voru hjónin Arn-
grímur Stefánsson og Anna Bald-
vinsdóttir, sem allan sinn búskap
bjuggu að Þorsteinsstöðum.
Arngrímur mun hafa verið
heima í foreldrahúsum til 19 ára
aldurs, eða til ársins 1909, en það
ár létust foreldrar hans báðir. Fór
Arngrímur þá að heiman til vinnu
mennsku, eins og þá tíðkaðist með
unga menn.
Vorið 1919, kvæntist Arngrímur
eftirlifandi konu sinni, Sólveigu
Jóhannsdóttur frá Hæringsstöð
um. Var það hjónaband ástsælt og
traust til hinztu stundar. Þau hjón
ég segi hér fátt af því, en hún
var fyrst og fremst góð mann-
eskja, vönduð í allri breytni
sinni, . hjálpfús, velviljuð,
skemmtileg og glaðlynd, hún var
ágæt húsmóðir, eiginkona og
móðir. Hún var meira fyrir að
vera en sýnast.
Við, sem eftir stöndum og
söknum hennar, vitum hið óum-
flýjanlega, „að eitt sinn skal hver
deyja“, en vonum samt og trúum
að ókki sé öllu lokið, þótt líkam-
inn hrörni og hverfi eins og
blóm, sem að hausti fölnar og
hnígur til moldar, en hví megum
við þá ekki eins og það vænta
þess, að vakna aftur á nýju vori?
Sigríður Einars
frá Munaðarnesi.
voru í húsmennsku næstu árin í
Svarfaðardal, þar af 10 ár á Skálda
læk hjá foreldrum minum. Þar hóf
ust kynni mín á þessum sæmdar-
hjónum.
Arngrímur var vel greindur
maður og einn af þessum fágætu
dugnaðarmönnum, þar sem trú-
mennska og vilji til góðra verka
var ætíð efst í huga.
Fæddur 10. ágúst 1895.
Dáinn 17. nób. 1971.
Hann fæddist að Egilsseli í
Fellnahreppi, N-Múlasýslu. Yngst
ur sex barna Ólafs Júlíusar Berg-
sonar og Guðnýjar Kristjánsdótt-
ur. Fyrstu áratugi ævinnar er Ingi
mann á Héraði, þá sennilegast
á námunda við föður sinn er starf-
aði sem farandkennari á ýmsum
bæjum á Héraði. í kringum 1920
flyzt Ingimann ásamt móður sinni
til Neskaupstaðar og stundar þar
ýmis störf til lands og sjávar. Á
Neskaupstað kynnist Ingimann
starfi verkalýðshreyfingarinnar og
Það er mikil hamingja fyrir okk
ur systkinin að eiga þær fögru
minningar frá samvistum með Arn
grími á okkar uppvaxtarárum og
þá ekki sízt góðvild og hjálpsemi
þeirra hjóna við móður mína og
okkar heimili þegar erfiðleikar
steðjuðu að.
Árið 1949 fluttist Arngrímur
með konu sinni til Dalvíkur, þar
sem þau áttu sitt litla, hlýlega
heimili að Hafnarbraut 30.
Að leiðarlokum er mér efst í
huga þakklæti fyrir samfylgdina
með Arngrími og flyt hjartans
kveðjur frá móður minni og okk-
ur systkinum.
Sólveigu sendi ég samúðarkveðj
ur og óska henni blessunar.
Nú göfug sál er genginn
og Guði einum f engin,
sú vissa öllum er,
þar ætíð birtan bíður
og böl þar enginn líður,
þar frið og sælu fáum vér.
gerðist ákafur fylgismaður í þeim
hópi.
Árið 1946 lézt móðir hans. Þá
flyzt hann búferlum til Reykjavík-
ur og starfar þar hjá Vatnsveitu
Reykjavíkur, unz hann vegna
heilsu sinnar hættir striti daglauna
mannsins.
1946 er Ingimann flyzt til Reykja
víkur flyzt hann til mágkonu sinn-
ar Þóreyjar Jónsdóttur, er gift var
Jóni Ólafssyni bróður hans, en Jón
lézt árið 1944.
Tvær dætur áttu þau, Jón og
Þórey, Guðbjörgu og Guðnýju
Ingimann reyndist þeim sem góð-
Brjánn Guðjónsson.
Berg Ingimann Olafsson
12
ISLENDINGAÞÆTTIR