Íslendingaþættir Tímans - 04.12.1976, Blaðsíða 13
Sigríður Samúelsdóttir
Vonarlandi
Sigriöur á Vonarlandi var fædd 12.
nóvember 1893 i Skjaldarbjarnarvlk,
nyrzta bae i Strandasýslu og voru for-
eldrar hennar hjónin Jóhanna
Bjarnadóttir og Samúel Hallgrimsson,
sem þar bjuggu. Var Sigriður ein af
fimmtán börnum þeirra hjóna og er
Sigriður sú siðasta af systkinunum,
sem kveður þennan heim.
Þriggja ára gömul fer Sigriður I
fóstur til hjónanna Karollnu og Gisla
Bjarnasonar, sem þá bjuggu á
Amgerðareyri við Isafjarðardjúp, en
GIsli var móöurbróðir Sigriðar. Þau
hjón höfðu þá skömmu áöur misst son
sinn, Bjarna að nafni, 9 ára gamlan, og
var þeim sonarmissirinn þungbær, og
átti þvf litla stúlkan, Sigriður, að
reyna að græða sár þessi.. Vegna
heilsuleysis á konu Gisla, þá fór
Sigriður fljótlega i fóstur til hjónanna
Margrétar Stefánsdóttur og Kristjáns
Kristjánssonar, sem þá bjuggu á
Fremri-Bakka i Langadal. Eftir 2-3
ára dvöl á Fremri-Bakka flyzt
Sigriður svo með fósturforeldrum
sinum að Nauteyri og þar elzt hún upp
i ást og umhyggju fósturforeldranna
ásamt fóstursystkinum sinum þeim
Dagbjörtu Kristjánsdóttur og Steini
Leóssyni.
sitt meö þvi að mæla af munni fram
þessar ljóðlinur: Hvað væri annars
guðleg gjöf. geimur heims og lifið
þjóða? Hvað væri sigur sonarins góða?
Illur draumur, opin gröf. Oðru sinni
var rætt um Jónas Hallgrimsson,
skáldskap hans, list hans og lifsskoö-
un. 1 þvi sambandi lét Guðný þá skoð-
un i ljós, að Jónas hefði náð einna
lengst i listinni, er hann snart hinn
viðkvæma streng með þessum
viðkunnu kveöjuorðum tii látins fé-
laga:
Flýt þér, vinur, i fegra heim.
Krjúptu að fótum friðarboðans,
og fljúgðu á vængjum morgunroðans
meira að starfa guðs um geim.
Þessi orð, sem Guönýju voru hug-
stæð og hún dáðist mjög að, verða nú
hinzta kveðja min til hennar. P.Þ.
islendingaþættir
18 ára gömul giftist Sigriður Ólafi
Péturssyni frá Hafnardal, en hann var
einn Ur stórum barnahópi þeirra
dugnaðarhjóna Ingibjargar og Péturs
Péturssonar, sem lengi bjuggu I
Hafnardal viö Djúp.
I fardögum 1912 flytja þau Ólafur og
Sigriöur að Snæfjöllum á Snæfjalla-
strönd, og þar bjuggu þau þar til 1921,
en koma þá aftur að Nauteyri og búa
þar ásamtKristjáni iþrjúár. Arið 192^
hefja þau svo búskap í Hraundal i
sömu sveit.
Eftir fárra ára búskap i Hraundal,
verður Sigriður fyrir þvl mikla áfalli
aö missa mann sinn, þvi Ólafur deyr
10. júll 1929. Þrátt fyrir þetta heldur
Sigriður áfram aö búa I Hraundal meö
börnum sinum, sem þá voru ung að
árum, en þau hjón eignuðust fimm
börn, sem eru Þórarinn, kennari á
Akranesi.fæddur 23. mai 1912, Petrina
Ingibjörg fædd 26.8 1914 búsett i
Reykjavik, Kristjana Margrét fædd
17.6. 1917 búsett á Isafiröi, Jóhanna
Sesselja fædd 14.8. 1921 búsett I
Reykjavik og Hallfriður fædd 9.7. 1927
búsett i Kópavogi.
Þessi atburður i lifi Sigrlðar sýnir aö
hún bjó yfirmiklum kjarki og dugnaði.
Það þarf dug til að gefast ekki upp við
búskap á afskekktri jörð með fimm
börn á aldrinum 2ja til 17 ára. En
þannig var Sigriður alla tíð, hún tók
ágjöfum með stillingu og ró. Hún lagði
ekki árar i bát, hún var ákveðin að
koma skipi sinu heilu I höfn og skila
sinu hlutverki. 1 Hraundal bjó Sigriður
svo meö börnum slnum þar til 1933 að
hún flytur að Selhúsum, sem er litið
býli i Skjaldfannardal. A Selhúsum bjó
Sigriður I tvö ár. A Selhúsum hélt
Sigriður áfram þeim sið, eins og hún
hafði gert öll sin búskaparár, að færa
frá ám, og mun Sigríður hafa verið
siðasti bóndinn viö Djúp, sem færði
frá. Var slikt til mikilla búdrýginda
ekki sizt á hinum minni jörðum.
Haustiö 1934 hættir Sigriður svo
búskap og flutti I húsmennsku að
Laugalandi, enda voru þá eldri börnin
farin að heiman.
Snemma árs 1936 flytur Sigriður svo
aö Vonarlandi og geröist ráðskona hjá
Jens Kristjánssyni, Halldórssonar frá
Melgraseyri. Jens hafði þá stofnaö
nýbýliö Vonarland.
Má segja að með komu Sigriðar að
Vonarlandi hafi oröið kaflaskipti i lifi
hennar, þvi að þar átti hún eftir aö
dvelja i fjörutiu ár. Hér gat hún haldið
áfram að starfa viö búskap og sveita-
störf, sem henni féll svo vel i geð. Það
var og ekki á betra kosið en að vera i
heimili með Jens á Vonarlandi og
starfa með honum, en hann var ein-
stakt snyrti- og prúömenni. Sást það
bezt, þegar litið var heim aö Vonar-
landi, þar var allt i röð og reglu og
umhirða um jörð og skepnur með ein-
dæmum góö, þannig að til fyrir-
myndar var.
A Vonarlandi hjá þeim Jens og Sig-
riði ólust uþp þrjú börn auk Hallfriðar,
yngstu dóttur Sigrlöar. Alltaf dvöldu
þó um lengri og skemmri tima börn
hjá þeim. Aberandi var það, að þau
börn, sem höfðu átt þvi láni aö fagna
að vera á Vonarlandi, sóttu þangað
ávallt aftur. Sýnir þetta glöggt hversu
kært þeim var Vonarlandsheimilið.
Þar fundu þau hlýju og ró, sem börn
eru svo næm fyrir á uppvaxtarárum.
A Vonarlandi var engin spenna eða
13