Íslendingaþættir Tímans - 07.03.1981, Blaðsíða 3

Jóhann Jóhannsson
P. 7.11. 1904 Dt 30.12.1980
-Hvenær sem kallið kemur
kaupir sig enginn fri”
Miðvikudaginn 30. des. sl., nokkru eftir
hádegi lést Jóhann Jóhannsson fyrrver-
andi skólastjóri Gagnfræðaskóla Siglu-
fjarðar.
|Um hádegisbil nefndan dag sat hann á
fujndi i Rotaryklúbbi Kópavogs, en félagi
Nirrar hreyfingar hafði hann verið um
htjatugaskeið i Siglufirði og Kópavogi.
Á leið til starfa á skrifstofu Fasteigna-
'hats rikisins i Reykjavik, hné hann niður
°g var allur á samri stundu.
Gamlaársdagssamtalið
A annan dag jóla hringdi Jóhann Jó-
hanssson i mig.Sá var siðurokkar að hafa
fal hvor af öðrum um þennan árstima.
Við spjölluðum um daginn og veginn og
ehki sist um árin okkar fyrir norðan. Er
v*ð kvöddumst varð það að samkomulagi
ah næst hringdi ég i hann og þá að sjálf-
sö8ðu á gamlársdag, en þann dag höfðum
með örfáum undantekningum, ræðst
vi& siðastliðin 45 ár.
Gamlársdagssamtalið I980 féii niður.
f’ass i stað settist sorg og söknuður að i
hógum okkar, sem átt höfðum Jóhann Jó-
hannsson að vini.
Enn einu sinni höfðum við verið á það
íf'innt að „Fótmál dauðans fljótt er stig-
ið”
Utför Jóhanns skólastjóra fer fram i
ðag og langar mig til að minnast þessa
^^ta manns og merka á þessum degi.
’’Lifið manns hratt fram
^eypur, hafandi enga bið”
Jóhann Jóhannsson var fæddur 7. nóv.
. á Halldórsstöðum i Saurbæjarhreppi
1 ^yjafjarðarsýslu.
r oreldrar hans voru þau hjónin, Jóhann
. '®Urhsson, Jóhannessonar, bónda á Gilsá
Eyjafirði og Stefania Sigtryggsdóttir
j’garðssonar, bónda á Olfá, sem var
amsti bær i Eyjafirði vestan ár.
s„ au hjón hófu búskap á Arnarstöðum i
mu sveit, en sambúð þeirra varð
umm, þvi að Jóhann bóndi andast þ. 15.
^um’ 1904 að ófæddu fyrsta barni þeirra
e._yiö andlát Jóhanns flyst ekkjan til for-
u ra s>nna, er þá bjuggu á Halldórsstöð-
, °g þar fæddist Jóhann sonur þeirra
nn 7. nóv. 1904, svo sem fyrr sagði.
p^r'h 1906 giftist Stefania móðir hans,
_ r' Tryggvasyni, hinum ágætasta
anni og hófu þau búskap á Kolgrims-
,s|endingaþættir
fyrrv. skólastjóri
stöðum i Eyjafirði en fluttu siðar að
Skáldstöðum i sömu sveit.
Jóhann Jóhannsson ólst upp hjá móður
sinni og stjúpa i glaðværum hópi sex hálf-
systkina.
Þegar minningar frá bernskuheimilinu
báru á góma hjá Jóhanni, var afar bjart
yfir þeim. Hlutur móðurinnar var i upp-
rifjaninni að sjálfsögðu mestur, en engum
duldist þó að Jóhanni hafði ætið þótt vænt
um stjúpföður sinn sem reynst hafi hon-
um sem besti faðir á meðan hann lifði.
Systkinahópurinn var samstæ&ur og
skemmtilegur. Allt varð það manndóms-
fólk, ætt sinni og ættlandi til sóma.
A uppvaxtarárum Jóhanns var séra
Þorsteinn Briem sóknarprestur i Grund-
arþingum. Það var almannarómur i sókn-
um hans að hann hafði með kenningum
sinum og þá ekki siður breytni haft djúp-
tæk áhrif á sóknarbörnin og þá ekki sist á
fermingarbörn sin en þeirra á meðal árið
1919 var Jóhann.
Séra Þorsteinn varö fljótt var við náms-
löngun, gáfur og viljafestu hjá Jóhanni
Jóhannssyni og hvatti hann til „lang-
skólanáms” eins og það var kallað.
Þrátt fyrir litil efni og takmarkaða fjár-
hagsaðstoð úr foreldrahúsum braust Jó-
hann til mennta og árið 1930 lauk hann
stúdentsprófi frá Menntaskólanum á Ak-
ureyri. Skólanum var slitið á Möðruvöll-
um þetta sumar, skirteinin afhent og húf-
ur settar upp á túninu, en sem kunnugt er
var skólinn stofnaður á Möðruvöllum og
starfræktur þar um árabil þótt eigi hefði
hann rétt til að útskrifa stúdenta, en þau
réttindi fékk hann einmitt árið sem Jó-
hann útskrifaðist.
Oft minntist Jóhanns þessa dags og þá
ætið með bros á vör. Stórum áfanga var
lokið að settu marki.
Að loknu stúdentsprófi valdi Jóhann sér
guðfræði til framhaldsnáms. Hann hóf
nám i Háskóla Islands haustið 1930. Sam-
hliða háskólanáminu var hann i Kennara-
skóla Islands og að afloknu kennaraprófi
vann hann fyrir sér öll sin háskólaár með
kennslu, þá var ekki námslánum til aö
dreifá- Kandidatsprófi i guðfræði lauk
hann með 1. einkunn 1935.
Ævistarfið hafið
Arið 1935 vantaði kennara að Gagn-
fræðaskóla Siglufjarðar. Nokkrir sóttu
um starfið og ég minnist þess að beðið var
i Siglufirði með nokkurri eftirvæntingu
hver yrði fyrir valinu. Þvi hvort tveggja
var að i þá daga var sá kennari talin
sem hlaut starf við framhaldsskóla og i
annan stað vissu foreldrar vel hverju það
varðaði börn þeirra að fá góðan kennara
og leiðtoga að skóla þeim er börn þeirra
áttu að sækja.
Það varð þvi ánægjuefni á Siglufirði er
það spurðist að fyrir valinu hefði orðið
ungur og reglusamur guðfræðingur.
Og raun varð vonum betri. Kynni okkar
Jóhanns hófust þetta sama ár er hinn ungi
guðfræðingur hóf starf við Gagnfræða-
skóla Siglufjaröar. Með okkur tókst fljótt
vinátta sem haldist hefur æ siðan. Við átt-
um mörg sameiginleg áhugamál og á ég
þessum vini minum margt að þakka.
Margt kvöldið ræddum viðsaman um, svo
að segja allt á milli himins og jarðar og
stundum það sem við tæki bakvið fortjald
dauðans, sem vinur minn hefur nú fengið
að sannreyna.
Oft slógum við i slag og margar fórum
við skiðaferðirnar i Hólsdali. Hlé varð á
þessum samvistum okkar er Jóhann fór
til framhaldsnáms við Uppsalaháskóla en
til þess hafði hann fengið kandidatsstyrk
frá Háskóia Islands, lagði hann stund á
kirkjusögu. Var það veturinn 1938. Hinn
10. október 1944 var hann svo skipaður
skólastjóri Gagnfræðaskóla Siglufjarðar
Framhald á bls. 4
, 3