Morgunblaðið - 11.05.2005, Side 21

NEMENDUR Listaháskóla Íslands
hafa lagt Kjarvalsstaði undir sig
fram til mánaðamóta, með afar fjöl-
breyttri sýningu á lokaverkefnum
nemenda úr myndlistardeild og
hönnunar- og arkitektúrdeild. Þær
Helga Sif Guðmundsdóttir, Ragn-
heiður Ösp Sigurðardóttir og Jóna
Heiða Sigurlásdóttir úr myndlistar-
og hönnunardeild, eru ánægðar með
afrakstur vetrarins en hvaðan koma
hugmyndirnar að jafn ólíkum verk-
um og þær sýna?
Sykur, límmiðar og filt
Helga Sif sýnir innsetningu í rými
unna úr sykri, límmiðum og lituðum
filtdúkum. „Ég bræði sykur og helli
í hringi á gólfið og ræð ég því litlu
um það sjálf hvernig hann rennur
til,“ segir hún. „Þannig að hver og
einn hringur verður persónulegur.
Svo er ég með límmiða, sem ég var
búin að vinna í sexkantað form og
litað filter eins og notað er á ljós-
kastara í leikhúsum eða á rokk-
tónleikum. Ég vann hvert efni mjög
ítarlega út af fyrir sig áður en ég
mætti með verkið á Kjarvalsstaði.“
Helga Sif segist hafa hugsað
verkið sem innsetningu og tók viku
að setja hana upp. „Ég læt efnin
vinna saman og njóta sín sem allra
mest í rýminu sem ég fékk út-
hlutað,“ segir hún. „Ef ég setti verk-
ið upp annars staðar í öðru rými
yrði útkoman allt önnur. Þetta er
verk án titils og ég er ekki að segja
neitt sérstakt með því en mér finnst
aðalatriðið að efnin fái að njóta sín
og að þau vinni saman. Þau eru ólík
en samt er einhver skyldleiki að
vissu marki. Mér finnst að myndlist
eigi að vera falleg. Það skiptir mig
máli. Að það sé viss kyrrð sem
myndist og myndi ákveðinn sam-
hljóm.“
Helga Sif ætlar að vinna sjálf-
stætt að myndlistinni í eitt ár en
hvað tekur síðan við er óráðið. „Ég
er líka með tónlistarmenntu„ og
langar að líta aðeins til baka og
velta upp hvað ég er búin að læra,“
segir hún. „Kannski er kominn tími
til að skoða það í stað þess að vera
alltaf í námi.“
Leysir vandamál
Ragnheiður Ösp sýnir bangsa,
sem leysir úr vandamálum eigand-
ans.
„Hugmyndin kom í framhaldi af
BA-ritgerðinni minni um dúkku-
söfn,“ segir Ragnheiður Ösp. „Ég
hef alltaf haft áhuga á því af hverju
fólk verður svona heltekið af söfnun
á dauðum hlutum. Í framhaldi fór ég
að hugsa um leikföng og þá út frá
því af hverju fólk hendir gömlum
leikföngum, sem
það átti þegar
það var lítið og
hvort fólk sé í
ákveðnum
tengslum
við hlut-
ina. Mig
langaði
til að búa
til hlut, sem
fólk gæti
tengst og
myndi
ekki
henda.
Þannig að hver hlutur sem ég geri
er búinn til með ákveðna manneskju
í huga.“
Ragnheiður Ösp segist vel geta
hugsað sér að fara lengra með þessa
hugmynd ef leitað er til hennar en
næst á dagskrá er árs hlé frá mynd-
listinni. „Ég ætla að fara í Háskól-
ann og læra þar japönsku,“ segir
hún. „Eitthvað sem mig hefur lengi
langað til að gera en svo stefni ég á
nám erlendis.“
Jóna Heiða Sigurlásdóttir sýnir
verk sem hún nefnir „I’ve got a new
dress“.
„Hugmyndin á rætur í vangavelt-
um mínum um hvaðan kynþroski er
sprottinn,“ segir hún. „Ég hef haft
áhuga á þessu augnabliki, þar sem
maður breytist úr barni yfir í konu.
Ég er reyndar ekki viss um að það
sé endilega til þetta augnablik en ég
er svona að velta upp þessari mót-
sögn og tengi kjólinn við bæði barn
og fullorðna konu.“
Þú lætur konuna horfa til
veggjar?
„Já, hún er eins og föst milli
tveggja heima, heim barnsins og
heim fullorðinna í einhverju limbói
eins og mér hefur fundist ég sjálf
vera,“ segir Jóna Heiða. Hún segir
námið hafa verið lærdómsríkt en oft
strembið og að óráðið sé með fram-
tíðina. „Ég ætla að læra meira en
hvenær og hvað er óráðið.“
 LISTAHÁSKÓLINN | Fjölbreytt útskriftarsýning
Bræddur sykur, tilfinn-
ingatengsl og kynþroski
„I’ve got a new dress“, eftir Jónu Heiðu Sigurlásdóttur.
Bangsi sem leysir vanda-
mál eftir Ragnheiði Ösp
Sigurðardóttur. Unnið úr sykri, límmiðum og filti eftir Helgu Sif Guðmundsdóttur.
Eftir Kristínu Gunnarsdóttur
krgu@mbl.is
Morgunblaðið/Golli
Helga Sif Guðmundsdóttir, Ragnheiður Ösp Sigurðardóttir og Jóna Heiða
Sigurlásdóttir eru í hópi nýútskrifaðar nemenda Listaháskóla Íslands.
Morgunblaðið/Eyþór
Morgunblaðið/Eyþór
Rokkar í
gömlum
frænkufötum
„ÞAÐ ER í raun eitt dress frá
hverju tímabili. Það elsta er hekl-
aður bolur frá því um 1934, svo er
æðislegur kjóll frá því um 1940 og
prjónaður hippakjóll frá um 1970
og auðvitað er margt fleira frá sein-
ustu sjötíu árum,“ segir Birta Ís-
ólfsdóttir sem var svo heppin að fá
gefins fullt af gömlum fötum frá
aldraðri frænku sinni.
Frænkan, Fanney Gísla-
dóttir, er 91 árs og ólst upp í
Miðkoti í Fljótshlíð. Hún var
að fara á elliheimili og þurfti
að losa sig við fötin.
„Mamma fór til hennar
um daginn og þá spurði
Fanney hvort hún vissi um
einhvern sem gæti passað í
fötin sín og mamma sagði
að hún ætti dóttur sem fíl-
aði svona gömul notuð föt
og þá mátti ég bara eiga
þau. Ég er líka svo
heppin að vera svipuð
henni að stærð.“
Það er augljóst að
Birta er ánægð með
þessa nytsömu gjöf því
hún ljómar öll þegar
hún talar um hana.
Fanney og systir
hennar saumuðu,
hekluðu og prjónuðu öll
fötin sjálfar og því eru þau
mjög vönduð og sérstök. „Það
er engin hætta á að ég rekist
á aðra manneskju í eins föt-
um.“
Birta dáist að þessari handleiknu
frænku sinni og segir að hún sé
örugglega ennþá að prjóna eitthvað
þrátt fyrir háan aldur.
Þrátt fyrir að ganga í hálfrar ald-
ar gömlum fötum þykir Birta ekki
lummó.
„Vinum mínum finnst þetta rosa-
lega flott og margar vinkonur mín-
ar öfunda mig af fjólubláa kjólnum
sem er í mestu uppáhaldi hjá mér.
Það er í tísku núna að vera í not-
uðum fötum og því passa ég vel inn
í. Ég versla mikið í Spútnik og álíka
búðum en þar finnast ekki eins
vönduð föt og þessi. Einnig eru not-
uð föt hérna á Íslandi alltof dýr.
Minn stíll er mjög fjölbreyttur,
ég fíla allt svona gamalt og not-
að sem ég blanda svo með
nýju. En mér finnst þessi föt
frá henni Fanney heldur fín
til þess að fara í þeim í skól-
ann.“
Í stelpnahljómsveit
Birta er 16 ára og
fædd og uppalin á
Hvolsvelli en langaði að
prófa eitthvað nýtt og
fór til Reykjavíkur í
framhaldsskóla. Hún er
núna að klára sitt fyrsta
ár á félagsfræðibraut í
Menntaskólanum við
Sund. Í haust ætlar hún
að söðla um og fara í
fatahönnun í Fjöl-
brautaskólanum í
Breiðholti.
Hún snýr þó brátt
aftur til heimahag-
anna því í sumar ætl-
ar hún að vinna á Gall-
ery pizza á Hvolsvelli.
Birta á fleiri áhugamál en
föt og tísku því hún spilar á
mörg hljóðfæri og er í
hljómsveit. „Ég spila á gítar
og sem lög. Þetta er stelpna-
band sem spilar súrt rokk, við byrj-
uðum að spila saman í vetur en
okkur vantar ennþá trommara og
nafn. Ætli ég muni ekki rokka á
sviði einn daginn í frænkuföt-
unum.“
 TÍSKA | Birta Ísólfsdóttir
Eftir Ingveldi Geirsdóttur
ingveldur@mbl.is
Morgunblaðið/Eyþór
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. MAÍ 2005 21
DAGLEGT LÍF