Tíminn - 08.01.1975, Blaðsíða 2

2
TÍMINN
MiOvikudagur 8. janúar 1975.
SKIPHOLTI 35, SÍMI 31055, REYKJAVÍK
Permobel
Blöndum
bílalökk

Sporðdrekinn (23. okt.—21. nóv.)
Það er eitthvert eirðarleysi yfir þér i dag og
sálarlegt ástand þitt er alls ekki sem bezt i dag.
Þú skalt reyna eftir fremsta megni að hemja þig
og fara að öllu með gát. Illt gengur yfir og allt
lagast, þegar frá liður.
Bogmaðurinn (22. nóv.—21. des.)
Þessi dagur gæti orðið þér notadrjúgur og hann
er vissulega heppilegur til ýmissa hluta. Þú ætt-
ir að nota hann til þess að koma i verk ýmsu,
sem þú hefur trassað upp á siðkastið. Þú skyldir
samt varast að fara of geyst i dag.
Steingeitin (22. des.-19. jan)
Það er hætt við þvi, að I dag verði vart sömu
tilhneigingar og undanfarið. Þú ert á eins konar
krossgötum, og þú skalt gera þér það ljóst, að.
það er undir þér sjálfum komið, hvort þú öðlast
hamingju og verður fær um að hjálpa öðrum

Krabbinn (21. júní—22. júli)
Hvað þig varðar hafa vinir, ættingjar og ná-
grannar allir sett sér sama mark, og það er hætt
við, að þú þurfir að taka á honum stóra þinum I
dag. Þú verður aðkoma til skjalanna með lausn,
sm öllum fellur i geð.
Ljónið (23. júli—23. ágúst)
Heimili þitt þarfnast lagfæringar, sem ekki þolir
langa bið, ef nokkra. Þú skalt tala varlega við
þá, sem þú hittir sjaldan, og ummælum þinum,
sérstaklega um annað fólk, skaltu halda innan
sómasamlegra marka.
Jómfrúin (24. ágúst—22. sept.)
Þvi meira, sem þú fjölyrðir um allt það, sem þú
ætlar aö gera því minni likur eru á þvi, að
nokkuð verði gert. Annað hvort telurðu sjálfum
þér hughvarf, eða þá að aðrir verða til þess að
telja úr þér kjarkinn.
Vogin (23. sept.—22. okt.)
Það eru einhver timamót, smá eða stór hjá þér i'
dag, en þú skyldir varast að gera meira úr þessu
en efni standa til, og umfram allt skaltu vera
ákveöinn og rólegur. Ferðalög dragast á lang-
inn, nema þúsért nú þegar kominn langt I burtu.
Kveikjuhlutir
í flestar tegundir
bíla og vinnuvéla
frá Evrópu og Japan.
----13LOSSB--------------)
Skipholti 35 • Simar:
8-13-50 verzlurr- 8-13-51 verkstæöi • 8-13-52 skrifstota
SJAIST
með
endurskini
Miðvikudagur 8. janúar 1975
Þeir sem eru
á vel negldum
snjódekkjum
komast leiðar sinnar.
Vatnsberinn (20. jan.—18. febr.)
Það getur vel verið, að það hvarfli að þér að taka
þér fri i dag, en það er alls ekki ráðlegt, af þvi að
þá gæti athygli þin beinzt frá þvi, sem raunveru-
lega þarf að sinna og hugsa um. Reyndu að ráða
fram úr vandanum.
Nautið (20. april—20. mai)
Það hefur komið einhver erfið aðstaða upp og
litur út fyrir, að jafnvel nánustu samstarfsmenn
vilji losna úr henni. Það yrði mjög til góðs, ef þú
hefðir framtak i þér til að ráða fram úr þessum
vanda.
Tviburarnir (21. maí—20. júni)
Það er alls ekki óliklegt að einhver aukin
upphefð sé á næsta leiti, og þú getur lika reitt
þig á það, að henni fylgir ábyrgð og meiri vinna.
Það er eins og gamlir erfiðleikar skjóti upp
kollinum, og geri þér gramt i geði.
Fiskarnir (19. febr.—20. mai .
Þu skalt gera þér ljóst, að á hverju samvinna
byggist: Það er fyrst og fremst á skilningi á ósk-
um og þörfum annarra. Einnig skaltu hafa það
hugfast að örum geta orðið á mistök, þegar þeir
eru að þreifa fyrir sér.
Hrúturinn (21. marz—19. april)
t dag er það mikils um vert að þú treystir á
sjálfan þig og eigin atorku. Þú skalt sjálfur
brjóta smáatriðin til mergjar. Það er ekki hollt
að treysta á það, að aðrir geri sér grein fyrir þvi,
hvað þú ætlast fyrir.
13LOSSI!
Skipholti 35 • Simar:
8-13-50 verzlun - 8-13-51 verkstæöi • 8-13-52 skrifstofa
„Hér hef ég ekki komið
áður,” sagði maðurinn, sem
var á leið upp stiga á baðstofu-
loft á prestsetri og lenti undir
pilsum maddömmunnar, er
var á leið niður. Eitthvað
þessu likt hefur sá hugsað, er-
skrifaði bréfið, er fer hér á
eftir. Bréfritarinn óskaði þess,
að hann væri kallaður Vest-
firðingur, og fer skrif hans hér
á eftir.
Skörin upp
í bekkinn
„Það er alkunna, að margir
Norðlendingar gera ekki
greinarmun á hv og kv i
talmáli og bera hvort tveggja
fram sem kv væri. En með þvi
að þeir . eru sér vel vitandi um
þennan ágalla norðlenzks
framburðar (sem annars er
i mörgum greinum réttari en
sunnlenzkur) ber ekki sjaldan
við, að þeir séu of smeykir við
framburðarskekkju sina,
þegar þeir gripa til pennans.
Má I skrifum sumra manna
sjá þar komið hv á undarleg-
ustu stundum, og er stundum
kvatt með „alúðarhveðjum”.
Mér hefur ekki verið
kunnugt um, að h-i og k-i sé
annars blandað I rituðu máli.
Þess vegna brá mér nokkuð i
brún, er ég var að blaða i
Þjóðviljanum á dögunum. og
las þar frétt um Skaftár-
hlaupið og sigdældirnar i
Vatnajökli. Fyrst rak ég aug-
un i það, að undir mynd var
talað um „hatlana” i Vatna-
jökli. Hvarflaði ekki annað að
mér en þetta væri venjuleg
prentvilla. En þegar ég renndi
augum yfir greinina, varð ég
þess visari, að þar stóð á þrem
stöðum hfyrirK: ketil, hatlar.
Við þetta sannfærðist ég um
það, sem mér þykir næsta
furðulegt: Þetta hlýtur að
vera ritháttur greinarhöfund-
ar, þótt ég hafi aldrei fyrr
rekizt á það fyrirbæri, að
menn geti ekki gert mun á h-i
og k-i þegar stafir standa gf
sér eins og i þessu orði.
Mér finnst vert að vekja at-
hygli á þessum furðulega
ruglingi, sem þarna hefur
skotið upp kollinum — öllum
til varnaðar.”
Faðerni Kolbeins
Flosasonar
Hallgrimur Pétursson i
Kópavogi er ekki sammáía
Benedikt frá Hofteigi um
faðerni Kolbeins Flosasonar
lögsögumanns. Hann skrifar.
„Ég ætla mér nú ekki að
lenda I neinum ritdeilum við
Benedikt, þó að ég geri tvær
athugasemdir við grein hans
um „Oræfabyggð” i jólablaði
Timans. En þar finnst mér
hann fara anzi frjálslega með
heimildir, þegar hann ræðir
um Kolbein Flosason.
Benedikt segir, að Kolbeinn
sé sonur Flosa Kárasonar,
Sölmundarsonar. Þessi
Kolbeinn Flosason er lögsögu-
maður 1066-1071 og er mikils
virtur höfðingi. I Islendinga-
sagnaútgáfu Guðna Jónssonar
er Kolbeinn Flosason talinn
sonur Flosa Þórðarsonar á
Svinafelli og eins gerir Barði
Guðmundsson, og er sú ætt-
rakning miklu liklegri, vegna
þess að aldur Kolbeins Flosa-
sonar, Þórðarsonar, kemur
miklu betur heim við
heimildir en væri hann sonur
Flosa Kárasonar, þvi að þá
hefði hann orðið lögsögu-
maður kornungur. Eins má
benda á, að lögsögumenn voru
goðorðsmenn i flestum ef ekki
öllum tilfellum, og Flosi
Þórðarson á Svinafelli fór
með goðorð Svinfellinga.
I enda Njálssögu, sem
Benedikt vitnar til, þar sem
sagt er frá Kolbeini Flosasyni
er ekki gott að vita, hvort átt
er við, að Flosi Kárason eða
Flosi Þórðarson sé faðir hans.
Legstaður
Kolbeins
Benedikt segir lika að
Kolbeinn hafi verið grafinn að
Rauðalæk i öræfum, en verið
grafinn upp og fluttur að
Kálfafelli i Fljótshverfi. Hér
snýr Benedikt heimildum við,
þvi að i Sörlaþætti, sem áður
var með Ljósvetningasögu,
segirsvo: „Kolbeinn Flosason
var grafinn i Fljótshverfi, en
hún færði hann til Rauða-
lækjar.”
Barði Guðmundsson hefur
skrifað um þetta i bókinni
Uppruni íslendinga, og segir
þar, að þar fáist næstum
óyggjandi sönnun þess, hverra
manna Kolbeinn var, úr þvi að
hann var fluttur til Rauða-
lækjar, en þar var kirkju-
staður þeirra Svinfellinga.
Barði getur þess enn fremur,
er Hungurvaka segir frá fs-
leifi biskupi Gissurasyni:
„Hann hafði nauð mikla á
marga vegu i sinum biskups-
dómi fyrir sakir óhlýðni
manna. Má það af þvi merkja
nokkuð, i hverjum nauðum
hann hefur verið sakir ótrú,
óhlýðni og ósiðu manna, að
lögsögumaðurinn átti mæðgur
tvær. Hér mun átt við Kolbein
Flosason, og hefur hann þá
vafalaust dáið I banni biskups
eins og .Oddur Þórarinsson,
sem einnig var Svinfellingur.
Eru þeir hinir einu, sem vitað
er um, að grafnir voru upp og
fluttir, og hefur ástæðan vafa
laust verið sú sama: Þeir dáið
i banni og jarðaðir utan garðs,
en færðir seinna i vigða mold.
Þá hafa sumir rakið ætt
Kolbeins þannig: Kolbeinn
Flosason, Valla-Brandssonar,
og er það vafalaust rangt.
Að lokum vil ég þakka Bene-
dikt skrif hans um þátt fra i
landnámi á íslandi og er ég
honum sammála þar að
þeirra hlutur er fyrir borð
borinn.”
Landfari þakkar þessi bréf
tvö og lætur þetta nægja I dag.