Fréttablaðið - 19.03.2006, Blaðsíða 62
��� ������� ����� ���������� ������
���
�����
����
�����
��������
����
�����
�����
�����
������
�����
������
����
�������
�������
�������
�����
���������
������
����
�����
������
�����
������
�����
���
������
�����
�����
��������
����
����
�����
�����
������
�������
���
�������
���
�����
��������
�����
�������
����
������
���
��������
��������
�������
�����
�����
��
��������
������
������
������
�����
��������
�������
����
�����
���
�����
������
�������
�����
�����
�����
����
�����
�������
��
������
���
������
����
�����
������
���� ����
�������
�
�
�
�
Dregið úr réttum svörum n.k. fimmtudag kl. 12.
Þú sendir SMS skeytið
JA LAUSN LAUSNARORÐIÐ
á númerið 1900!
Dæmi hvernig SMS gæti litið út ef svarið er
Jón. Þá sendir þú SMS-ið JA LAUSN JON.
99 kr/SMS
Borðapantanir 551 9555
www.argentina.is
Leystu krossgátuna!
Þú gætir unnið 10.000 kr.
gjafabréf á einum besta
veitingastað landsins,
Argentínu steikhúsi.
TA
KT
U
ÞÁ
TT
!
Svítan · Einkaherbergi
4 glös · 4 diskar
Grillpartý Argentínu
Leifsgata, 1974-1976
Hérna fæddist ég og bjó með fjöl-
skyldunni í tvö ár. Ég man nú ekk-
ert eftir þessu húsi en ég veit að
mamma rölti bara yfir á fæðingar-
heimilið sem var þarna við hliðina á
og fæddi eitt stykki mig.
Túngata 16, 1976-1979
Hérna bjó ég þar til ég varð fimm
ára. Pabbi og mamma byggðu þetta
hús en samt bjuggum við bara þarna
í þrjú ár. Það voru allir að byggja
þarna á þessum tíma og það var
mikil drulla allt í kring. Við krakk-
arnir lékum okkur í drullunni. Þetta
var rosalega flott hús og mikið lagt
í það. Hins vegar fannst foreldrum
mínum ömurlegt að búa þarna því
þetta var svo langt í burtu, mömmu
fannst hún vera komin upp í sveit.
Þau ákváðu að lokum að skipta á
húsi við önnur hjón.“
Norðurbrú 16, 1979-1994
Þetta var aðalhúsið og hér bjó ég
þar til ég varð tvítug. Gatan var
æðisleg, mikil vinátta ríkti á milli
nágrannanna og hérna kynntist ég
æskuvinkonunum. Nágrannarnir
voru alltaf að grilla saman og fóru
árlega saman út í Viðey. Sterkustu
minningarnar frá Norðurbrú tengj-
ast góðum sumardögum þar sem
við erum öll fjölskyldan úti í garði
að leika okkur.
Álandseyjar, Svíþjóð, 1990
Þegar ég var sextán ára gerði ég
uppreisn og flakkaði um heiminn. Á
Álandseyjum var ég að vinna í fiski
í tvo mánuði. Við vorum svona fimm
að vinna þarna við að gera fiskborg-
ara. Ég fílaði mig ekkert þarna því
mig langaði að vera í Stokkhólmi
þar sem var diskótek.
Larizza, Grikklandi, 1990
Hérna bjó ég í fjóra mánuði með
stelpu sem var þungarokkari og var
að læra að verða hjúkrunarkona. Ég
var að vinna á rokkbar og var bara
ein þarna, sautján ára. Ég var svo
mikill villingur. Ég bjó þarna þang-
að til fjölskyldan fékk nóg af þessu
og dró mig heim. Þá fór ég í mennta-
skóla og var heima í Norðurbrú í
smá tíma.
Neot Hakikar, Ísrael, 1993
Hérna bjó ég í hálft ár þegar ég var
nítján ára. Við Ásta vinkona vorum
að vinna hjá vondum melónubónda
og það var alveg hræðilegt. Hann
var rosalega strangur við okkur.
Við vorum reknar en samt vorum
við rosalega duglegar. Þá fluttum
við á samyrkjubú og bjuggum þar.
Þórsgata, 1994
Svo kom ég heim og flutti loksins að
heiman. Ég fór að leigja á Þórsgötu
og bjó þar í hálft ár. Þetta var yndis-
leg staðsetning. Íbúðin var heilir 90
fm og ég bjó þarna ein. Ég var með
fataherbergi, vinnuherbergi og
svefnherbergi. Á örugglega aldrei
eftir að upplifa þennan lúxus aftur.
Óðinsgata 33, 1995
Þetta var góð gata. Í einu húsinu bjó
kona sem var alltaf að selja sniðugt
dót í garðinum sínum og ég man að
ég keypti gamla Jesúmynd af henni.
Ég á góðar minningar af Óðinsgöt-
unni. Ég var ung og ástfangin skóla-
mær og hjólaði hvert sem ég fór.
Áhyggjuleysið var algjört.
Laugavegur 33, 1995-2000
Ég varð ástfangin á Óðinsgötunni
og ég og nú fyrrverandi kærastinn
minn fluttum inn á Laugaveg 33.
Staðurinn átti sínar slæmu hliðar
því Dillon var þarna á móti og það
var alltaf fólk fyrir utan gluggann
minn að grenja og hætta saman.
Laugavegurinn er samt besta gatan
í mínum huga. Ef maður vill búa í
þorpi á Íslandi á maður að fara í
101. Þar er maður alltaf að sjá sömu
andlitin og fólkið þekkist.
Amager, Kaupmannahöfn, 1998
Ég fór sem skiptinemi í Konung-
legu akademíuna í Kaupmannahöfn.
Ég bjó hjá yndislegu fólki sem leigði
mér íbúð. Hún var pínulítil, 20 fer-
metrar og æðisleg! Mér fannst samt
leiðinlegt í Kaupmannahöfn því
mér þótti skólinn svo leiðinlegur.
Ég á fáar góðar minningar frá þess-
um tíma. Einn dag fór ég reyndar í
fúlu skapi ein í tívolíið. Þá vann ég
stóran bangsa, Gorm úr Sval og Val.
Hann var eiginlega jafn stór og ég
og ég þurfti að borga spes fyrir
hann í strætó. Þetta er eiginlega
besta minningin.
Kambsvegur 33, 2000-2001
Ég hætti með kærastanum og flutti
til systur minnar og þá var ég komin
aftur í gamla hverfið. Þessi gata er
líka svolítið eins og Norðurbrú.
Allir nágrannarnir vinir og það er
kannski það helsta sem ég sakna úr
þessu hverfi. Systir mín og maður-
inn hennar eiga yndislegasta heim-
ili í Reykjavík og það var ótrúlega
gott að vera hjá þeim.
Fredriksstad, Noregi, 2001-2002
Ég kláraði LHÍ og fór í framhalds-
nám í leiklistarskóla í Noregi. Ég
fór í svona avant-garde, framsæk-
inn leiklistarskóla, Figurativ teater
skolen. Ég hafði séð verk eftir próf-
essor sem var að kenna þarna. Þetta
var fámennur skóli og ríkur og
kennarinn var æðislegur. Mötuneyt-
ið var hrikalega gott og mikil til-
breyting frá LHÍ þar sem maður
var að drekka kaffi úr öskubakka.
Ég leigði herbergið mitt í gegnum
síma og fékk taugaáfall þegar ég sá
það.
Allt var úr panelvið í herberginu og
exotíska augað mitt grét. Ég var
nýkomin með próf í fegurð og
fannst hörmulegt að þurfa að búa
þarna. Ég hætti svo í skólanum
þegar það kom nýr deildarstjóri
sem ég fílaði ekki.
Brautarholt 16, 2002-2005
Þetta var svona loft í iðnaðarhverf-
inu og þarna rættist Flashdance-
draumurinn minn. Seinna kom
Klink og Bank í götuna og Devitos
og þetta var fínn tími. Undir lokin
var ég samt farin að þrá að vera
með nágranna og vera ekki bara ein
að labba um kvöld heim til mín í iðn-
aðarhverfið.
Þingholtsstræti 12, 2005
Loksins keypti ég mér mína fyrstu
íbúð og það í draumagötunni. Ég
finn að ég á að vera þar sem hjart-
slátturinn er svolítið hraður. Þarna
get ég gengið niður á Laugaveg eða
á Lækjartorg eða hvert sem er. Ég
held að þessi gata verði svona
nágrannagata eins og Norðurbrú.
Svo er húsið líka svolítið merkilegt.
Bríet Bjarnhéðinsdóttir leigði þarna
og Hannes Hafstein svo það er eins
gott að maður gerist sögufræg per-
sóna. Íbúðin er björt og falleg og
með svölum! Það er risháaloft þar
sem ég get haft vinnustofuna mína.
Einhvern tíma get ég svo breytt því
í barnaherbergi. Þetta er dásamlegt
hús og ég vil vera hér sem lengst.
Flakkari í húsi kvenskörungs
Ingibjörg Magnadóttir er listakona og uppreisnargjarn flakkari í eðli sínu.
Hún hefur nú fundið sinn stað og kann að meta vinalega nágranna, þorps-
stemninguna og hraðan hjartslátt miðbæjarins.
INGIBJÖRG MAGNADÓTTIR Hún nýtur þess að búa í vinalegum götum þar allir þekkja alla
og nágrannarnir grilla saman á sumrin. Hún hefur nú fundið sinn stað á Þingholtsstræti.
GÖTURNAR Í LÍFI MÍNU } INGIBJÖRG MAGNADÓTTIR