Ísafold - 04.04.1891, Síða 3

107
Skiptapi- Skrifað af Eyrarbakka 30. f.
m.: »|>ann 25. þ. m. fórst skip á Stokkseyri
með 9 mönnum, er allir drukknuðu á svo
nefndu Músarsundi. (Tveir af skipverjum voru
ekki á skipinu í þetta sinn, annar þeirra
var ljeður burt um morguninn þenna dag
en hinn gat ekki róið sökum lasleika). For-
maðurinn hjet Sigurður Grímsson frá Borg
í Stokkseyrarhreppi, bróðursonur Einars
kaupmanns Jónssonar á Eyrarbakka. Hann
var giptur fyrirnokkrum árum. Hásetar
voru á skipinu: Sveinbjörn Filippusson
frá Stekkjum í Sandvíkurhreppi er einnig
var giptur, Erlendur Einarsson frá
frá Arnarbæli í Grímsnesi, Kristján Gísla-
son frá Vatnsleysu í Biskupst., Guðmundur
Vigfússon fra Stórahofi í Eystrihr., þor-
steinn þorsteinsson frá Beykjum á Skeið-
um, Jón Hannesson frá Haukadal á Bang-
árvöllum, og 2 vinnumenn Sigurðar sál.:
Jóhannes Guðmundsson og Jónas Jónasson,
allir ógiptir. Veður var ískyggilegt um
morguninn þenna dag, stinnur vinaur, þykkt
lopt og frost töluvert. þrátt fyrir það þótt
nokkrir menn sæju þá er slysið varð, treyst-
ist þó enginn til að bjai-ga, með því að þá
var komið mikið brim, og þar til rokstorm-
ur af hánorðri með byl, svo að varla þótti
stætt veður á landi. Var það hvorttveggja,
að skipið dreif óðara til hafs, og að hver
og einn átti fullt í fangi með að gæta sjálfs
sín í þessu ofsaveðri. Að öllum þessum
mönnum er mikill mannskaði. Bæði voru
þeir á miðjum aldri og mannvænlegir. Skip-
ið var ekki í ábyrgð, og ekki heldur neinn
af mönnunum, að því er jeg veit. Erþetta
þannig eitt dæmi með öðrum fleirum, er
sýnir ljóslega, hve tómlátir menn eru með
að tryggja líf sitt og eigur«.
Fiskiafli- Eyrarbakka 30.marz: »Fiskiafli
er hjer austanfjalls, eptir því sem frjetzt
befir hingað um páskana, hjer um bil þessi:
Undir Eyjafjöllum og í Austur-Eandeyum
mjög lítill; I Út-Landeyjum og þykkvabæ
allt að 100 í hlut hæst. A Loptstöðum nál.
200 hæst, en á Stokkseyri og Eyrarbakka
um 300. Aflinn er næstum tóm ýsa í þessum
veiðistöðum, að eins orðið þorskvart, nema
þykkvbænum; þar kvað þorskur vera framt
að helmingi. Aptur hefir fiskazt að góðum
mun betur í þorlákshöfn, Selvogi ogHerdísar-
vík. þar orðið um 500 hæst og þorskur
80—100 þar af.
Alþýðustyrktarsjóðirnir. þar til
kjörin nefnd úr bæjarstjórninni er búin að
semja hina lögboðnu skrá yfir þá, sem gjald-
skyldir eru hjer í bæ til styrktarsjóðs handa
alþýðufólki, karla og konur, og liggur skrá
þessi til sýnis almenningi á bæjarþingsstof-
unni til 14. þ. m. Eru á henni um 200
karlmenn (vinnumenn) og um 500 kvennmenn
(vinnukonur); það verða hjer um bil 19°/° af
allri fólkstölunni í kaupstaðarumdæminu (um
3700). Gjaldið er, eins og menn vita, 1 kr.
af karlmanni hverjum, en 30 a. af kvenn-
manni. Eptir því á það að verða hjer í
bænum um 350 kr. Ætti eptir því hlutfalli
gjaldið af öllu landinu að verða um 7000 kr.
En það verður eflaust nokkuð meira, vegna
þess, að hlutfallið er allt annað til sveita
milli vinnufólkstölu og annara stjetta, —
miklu fleira þar af vinnumönnum t. a. m.
Bangárvallasýslu 18. marz:
Tilfinnanlegt hefur verið í vetur brúarleysið
d pjórsá; ýmist hefur hún verið alófær
öllum skepnum nema fuglinum fljúganda,
eða menn hafa verið að brjótast yfir um
hana með lífsháska fyrir menn og skepnur.
Hafa, það jeg veit til, menu komizt fjórum
sinnum í opinn lífsháska í henni í vetur,
stundum með hesta og stundum hestalaus-
ir. Ölvesá er á vetrum iðulega fær, þegar
þjórsá er alófær.
Hin miklu veikindi, sem geisuðu um alla
sýsluna í allt sumar, í haust og fram á
vetur, eru nú rjenuð, og er nú ekki talað
um annað en heilsufar sje orðið gott
hjá almenningi.
Fyrir Landeyjasandi er sagt að menn sjeu
búnir að rna einu sinni og hafi orðið lítil-
fjörlega varir; um 3 í hlut.
Heybyrgðir almennings eru góðar enn sem
komið er, enda hefur veturinn fram að
miðjutn vetri verið líkari sumri en vetri.
Bráðapestin, sem í vetur hefur gjört afar-
mikinn skaða, er nú loks farin að rjena.
Skaði sá, sem hún er búinn að gjöra hjer
eystra, er ekki smávaxinn. í hinni minnstu
sókn sýslunnar hefur hún drepið á annað
hundrað; gjöri maður ráð fyrir lfku verði
og var á fje síðastl. haust, nemur sá skaði
fullum 1000 krónum; má af slíku marka,
hvílíkt tjón að menn hafa beðið yfir alla
sýsluna.
fæst:
2,00
1,65
Á Reykjavíkur Apóteki
Sherry fl. 1,50
Portvín hvítt fl.
do rautt fl.
Bauðvín fl. 1,25
Malaga fl. 2,00
Madeira fl. 2,00
Cognac fl. 1,25. Bínarvín 2,00. Vindlar:
Brazil. Flower 100 st. 7,40. Donna Maria
6.50. Havanna Uitschot 7,50. Nordenskiöld
5.50. Benommé 4,00.
Hollenzkt reyktóbak, ýmsar sortir, í st.
frá 0.12—2.25.
Öll þessi vín eru
aðflutt beina leið
frá hinu nafnfræga
verzlunarfjelagi
Compania Hol-
landesa á Spáni.
Óútgengin brjef á póststofunni i Reykjavík.
Mr. Carl J. Jónsson, Beykjavík
Fisker Siggeir Sigvaldason, Beykjavík
Hr. Th. A. Jónsson, Beykjavík
Hr. Halfdán Bolstad, Beykjavík
Hr. Albert Jónsson, Sauðagerði
Hr. Júlíus Björnsson, Nýbjörgum, Bvk
Hr. Halldór Einarsson, Miðhús, Bvk
Hr. Jón Halldórsson, Nýjabæ, Bvk
Stúlkan Guðbjörg Einarsdóttir, Skildinganesi
Bvk
Ungfrú Guðrún Bjarnadóttir, Beykjavík
Mrs. Guðný Aradóttir, Beykjavík
Ungfrú Helga Eiríksdóttir, Beykjavík
Kona Valgerður Olafsdóttir, Beykjavík
Kona Guðrún Magnúsd. frá Sveinatungu
nú í Bvík
84
byrgi sitt og ljet þar fyrir berast. lllviðrið hjelzt í 9 dægur
með sömu hörku og rofaði aldrei til, lá Eiríkur þarna í fönn-
inni allan þennan tíma matarlaus og allslaus, því ekki datt
honum í hug að fá sjer bita af skreiðarbyrði sinni, enda var
hún í fönn. A 10. dægri birti upp og hafði Eiríkur sig þá á
kreik, lagði byrði sína á bakið og náði til bæjar í Skriðdal á
áliðnum degi. Jeg man ekki að hvaða bæ hann kom, en þar
bjó þá ekkja nokkur, sem þekkti Eirík; vildi svo vel til, að
hún var að sjóða slátur. Eiríkur lagði af sjer byrðina, þeg-
ar til bæjar kom og gekk rakleiðis inn í eldhús til húsfreyju,
heilsaði henni og beiddi hana að gefa sjer að borða; kvaðst
nú vera svangur. Hún tekur tinfat, er rúma mundi nær 8
mörkum og fyllir af soði og slátri, fylgir síðan Eiríki til bað-
stofu og fær honum fatið, en Eiríkur tæmir á lítilli stundu;
hún innir hann eptir, hvort hann vilji meira, og játti hann
því, lætur hún þá í fatið aptur lungu, niðursneiddan blóðmör
og fleira, og borðar Eiríkur það einnig vonum bráðar; en er
hann hefur lokið því, segir: »Nú væri gott að hafa eitthvað
til að væta sjer á éptir«. Húsfreyja sækir þá í 3. sinn í fat-
inu skyrhræring og mjólk út á og setur í knje Eiríki, en
hann hættir eigi fyrri en hann hefur lokið úr fatinu, rjettir
það að húsfreyju, þakkar henni fyrir matinn og bætir við: »þetta
er sú bezta saðning, sem jeg hef fengið á æfi minni, því nú
var jeg orðinn svangur«. Að því búnu hallar hann sjer apt-
ur á bak um þvert rúm og sofnar vært. Svaf hann þar í
öllum vosklæðum af fram undir dag morguninn, eptir hjelt
þá af stað með byrði sína og heim að Hofteigi, en það er
81
um sveitina, og var Jóni að maklegleikum legið á hálsi fyrir
varmennsku sína og hirðuleysi.
því var það einhverju sinni um haustið, er Jón kom til
kirkju að Dvergasteini, og heilsaði upp á síra Ólaf Indriðason,
er hann var að ganga í kirkjuna. Prestur tók ekki í hönd
honum, en leit til hans reiðulega og mælti fram vísu þessa:
Svei pjer, Jón,
Senda skal þig strípaðan kóngs fyrir trón,
Sauma á þig hundsskott svívirðunnar
Og svuntu úr júgurbjór kusu þinnar,
Brenna á enni, brjósti og rassi:
tBölvaður trassu.
Frá Eiríki járnhrygg.
Eptir Asmund Sveinsson.
Eiríkur þessi var uppi um sama leiti og Hafnarbræður.
b Hann var að mig minnir ættaður úr Geithellnahrepp í Suð-
urmúlasýslu; ekki man jeg hvers son hann var, með vissu,
en mig minnir þó hann væri Jónsson. Eiríkur var afar-
menni að burðum, mikill vexti en stirður mjög og ólipur í
öllum handtökum. Hann var hversdagslega gæflyndur og
spakur, en bráðlyndur og reiddist illa, ef á hluta hans var