Tíminn - 17.04.1983, Blaðsíða 26

26
SUNNUDAGUR 17. APRÍL 1983
Umsjóu Agnes Bragadóttir
I heimsókn í brugghús Bitburger
Pilz í Þýskalandi:
„Bitte
ein Bit!”
— er alveg örugglega mottó þeirrar borgar
■ Bjórsmökkun, vínsmökkun, heimsóknir í forna kastala, útsýni yfir árnar Rín og Mosel, heimsóknir í brugghús og
heimsóknir í hina fjölbreytilegustu vínkjallara er hluti þess sem við gerðum, nokkrir íslenskir blaðamenn á ferð um nokkrar
borgir Þýskalands, sem liggja ekki fjarri Luxemburg, og því vandalítið að ferðast þangað, frá Luxemburg, t.d. í bílaleigubíl.
Þessi mynd er táknræn fyrir það hvernig íbúar smáborgarinnar Bitburg, sem hefur ekki nema um 12 þúsund íbúa, Iíta
á höfuðframleiðslu sína, Bitburger Pilz, sem þeir selja um allt Þýskaland og reyndar til annarra landa, á ári hverju, og alltaf
undir sama lykilorðinu, „Bitte ein Bit!“
„Bitte ein Bit!“ var allra fyrsta setningin
sem við, nokkrir fulltrúar íslensku press-
unnar lærðum að hagnýta okkur á ferð
okkar nú um daginn, þegar við komum
til þýsku smáborgarinnar Bitburg, sem
eínkum er þekkt fyrir bjórframleiðslu
sína, á Bitburger Pilz. Setningin hér að
ofan er sem sagt kurteislegt ávarp, þar
sem farið er fram á að fá eitt glas af
Bitburger Pilz.
Ferð þessi var farin í boði Flugleiða og
Þýska ferðamálaráðsins, ogvarmegintil-
gangur ferðarinnar að leyfa fulltrúum
pressunnar að kynnast því sem borgir
Þýskalands, í grennd við Luxemborg,
bjóða ferðamönnum upp á. Er skemmst
frá því að segja, að ekki er nokkur mögu-
leiki að greina frá nándar nærri öllu sem
borgir þær sem við sóttum hcim bjóða
upp á. Ég hef ákveðið að greina frá því
helsta sem fyrir augu og eyru bar í
þessari ferð á næstu síðum á faraldsfæti,
en sökum þess hve efnið cr yfirgripsmik-
ið, læt cg nægja að greina frá heimsókn
í eina borg, á hverri síðu. Borgir þær
sem við heimsóttum eru borgirnar
Bitburg, Cochem, Koblenz og Trier,
sem er elsta borg Þýskalands, - hún
heldur upp á 2000 ára afmæli sitt eftir tvö
■ Vonandi kcmur fram á þessari
mynd, hve mikill ákafi og frásagnargleði
Ijómaði úr svip Bitburgcrleiðsögu-
mannsins er hann fór með okkur um
brugghúsið.
■ Svona leit gamla brugghúsið í Bitburg út þegar það var reist 1817 eða fyrir 166 árum...
■ Einn veggurinn í brugghúsinu er eitt stanslaust Ijósaflass, og fengum við þær ■ en svona lítur það út í dag.
upplýsingar að þetta væri tölvustjórnstöð bjórframleiðslunnar, sem gat þá sagt fyrir
um ef hitastigið var ekki rétt á hverju kerfi fyrir sig, o.s.frv.
5ítburPr
P
' r .
■ Hinir geysilega stóru vöruflutningabílar koma tómir og fara fullir allan liðiangan daginn
Tímamyndir - AB
ár, og mætti segja mér að það árið kæmu
margir gestir í heimsókn til Trier. En við
hefjum förina í Bitburg, og höfuðtil-
gangur þeirrar heimsóknar er að fá að
skoða brugghúsið Bitburger Pilz.
Leiðsögumaður okkar um brugghús-
ið, einn af framkvæmdastjórum Bitburg
er greinilega frá sér numinn af hrifningu,
þegar hann lýsir fyrir okkur ferlinum
sem á sér stað frá því að lagt er í, eins
og við orðum það, þar til Bitburg Pilz er
tilbúinn til drykkjar.
Ekki ætla ég að reyna að hafa orðrétt
eftir leiðsögumanni okkar, en greina frá
því helsta sem hann sagði. Bitburg Pilz
á gæði sín einkum að rekja til gæða
vatnsins í Eifelhéraðinu. Vatnið er
kristaltært, og því er dælt upp úr
brunnum, einum sjö talsins af miklu
dýpi, eða allt upp í 300 metra dýpi, en á
svo miklu dýpi er vatnið algjörlega tært
og steinefnaríkt. Greindi leiðsögumað-
urinn frá því að Rómverjar hefðu á
sínum tíma gert sér grein fyrir því hversu
gott vatnið á þessu svæði væri og lagt
mikið á sig til að flytja það miklar
vegalengdir. Þá sagði hann, að allt frá því
að brugghúsið var sett á laggirnar, 1817,
þá hefði hráefni það sem í bjórinn fer,
að vatninu undanskildu, verið sérstak-
lega valið, bæði gerillinn og „hopplönt-
urnar“ sem gerði það að verkum að
bjórinn hefði bæði mikið gott og örlítið
biturt bragð, hvað við fréttamennirnir
ofan af Skerinu gátum svo sannarlega
tekið undir.
Það kemur kannski ekki neinum sem
reynt hefur að brugga bjór heima hjá sér
á óvart, hver „próressinn" er, frá því að
lagt er í, þar til tappað er á flöskur eða
kúta - en það sem kom mér persónulega
mest á óvart, var hve háþróuð tæknin við
þessa framleiðslu var. Tölvuvæðingin
var í algleymingi, hreinlætið slíkt að
maður hefði þess vegna getað drukkið
bjórinn beint af gólfinu, og það sem
einnig kom á óvart var magnið af bjór
sem bruggað er, því það var ótölulegur
fjöldi kerja, í köldum salnum, þar sem
gerjunin fer fram, og hvert ker tón 45
þúsund lítra. Enda upplýsti leiðsögu-
maður okkar okkur um það að árleg
framleiðsla verksmiðjunnar er um 1.8
milljónir hectolítra! Sem verður að telj-
ast sæmilegt, eða hvað?
Ég sagði frá því áðan að íbúar Bitburg,
12 þúsund talsins væru hreyknir mjög af
framleiðslu sinni, enda finnst hvergi í
Bitburg, eða nágrenni hennar önnur
bjó'rtegund en Bitburger Pilz, sem segir
kannski sína sögu um ágæti bjórsins.
Við, íslensku blaðamennirnir vorum
ekki allir jafnhrifnir af framleiðslunni,
því sumum fannst hún vera helst til
bragð mikil, eða eins og bjórinn væri of
kryddaður, en þær raddir voru í minni-
hluta í hópnum. Ég geri það að tillögu
minni, að þeir sem ætla að leggja land
undir fót, og fara til Luxemburg og
þaðan með bílaleigubíl geri stuttan stans
í Bitburg og fái að skoða brugghúsið.