Tíminn - 26.03.1986, Blaðsíða 14

14 Tíminrr
getrguna
VINNINGAR!
30. leikvika - 22. mars 1986
Vinningsröð: 211 - XX1 - 212 - 2XX
1. vinningur:
12 réttir,
65238(4/n)
2. vinningur:
11 réttir,
5940 52438 75856+ 125043(Vn)
7024+ 65239 99762+ 129893
Kærufrestur er til mánudagsins 14. apríl 1986 kl. 12.00 á hádegi.
Kærur skulu vera skriflegar. Kærueyðublöö fást hjá umboðsmönnum
og á skrifstofunni í Reykjavík. Vinningsupphæðir geta lækkaö, ef
kærur verða teknar til greina.
Handhafar nafnlausra seðla (+) verða að framvísa stofni eða
senda stofninn og fullar upplýsingar um nafn og heimilisfang til
Getrauna fyrir lok kærufrests.
íslenskar Getraunir, íþróltamiöstödinni v/Sigtún, Reykjavík
kr. 27.670.-
kr. 839.345.-
Hundahald í
^ Reykjavík
Leyfisgjald 1986-1987
Gjaldið, sem er kr. 4.800.- fyrir hvern hund greiðist
fyrirfram og óskipt fyrir allt tímabilið eigi síðar en
á eindaga sem er 1. apríl 1986.
Verði það eigi greitt fyrir þann tíma fellur leyfið úr
gildi.
Um leið og gjaldið er greitt skal framvísa
leyfisskírteini og hundahreinsunarvottorði,
ekki eldra en frá 1. september 1985.
Gjaldið skal greiða í einu lagi hjá heilbrigðiseftir-
litinu, Drápuhlíð 14.
Heilbrigðiseftirlit Reykjavíkursvæðis
Náttúruverndarráð
auglýsir stöður landvarða á friðlýstum svæðum,
sumarið 1986, lausar til umsóknar.
Námskeið í náttúruvernd - landvarðanámskeið, er
skilyrði fyrir ráðningu til landvörslustarfa í þjóð-
görðum, og veitir að öðru jöfnu forgang til starfa á
vegum Náttúruverndarráðs á öðrum friðlýstum
svæðum.
Skriflegar umsóknir skulu berast Náttúruverndar-
ráði, Hverfisgötu 26, 101 Reykjavík, fyrir 15. apríl
1986.
Á tímabilinu 1. apríl til 1. október 1986 verður
afgreiðslutíminn frá kl. 8.20 - 16.00
BYGGÐASTOFNUN
PÓSTHÓLF 54I0
RAUÐARÁRSTlG 25 - 105 REYKJAVlK
Mi'ðvlkudagur '26. mars 1986

MINNING
Margrét Elísabet
Sigurðardóttir
frá Bóndastöðum
Fædd 20. september 1894
Dáin 19. mars 1986
1 dag verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju Margrét Elísabet Sigurð-
ardóttir frá Bóndastöðum. Hún lést
á St. Jósepsspítalanum í Hafnarfirc
miðvikudaginn 19. mars s.l. eftir
stutta sjúkrahúslegu.
Amma var fædd í Rauðholti í
Hjaltastaðarþinghá 20. sept. 1894.
Dóttir hjónanna Sigurðar Einars-
sonar og Sigurbjargar Sigurðardótt-
ur.
Systkinahópurinn var stór og ekki
auður í búi, fór hún því aðeins ellefu
ára að heiman, til þess að vinna fyrir
sér hjá vandalausum.
Árið 1921 hóf hún búskap á
Bóndastöðum með manni sínum
Karli Magnússyni frá Hrollaugsstöð-
um. Á Bóndastöðum bjuggu þau
síðan til ársins 1957, tíu síðustu árin
í tvíbýli á móti syni sínum og
tengdadóttur. Brugðu þá búi og
fluttu til Reykjavíkur, og áttu heim-
ili þar syðra upp frá því. Fyrst hjá
Guðbjörgu dóttur sinni, en síðar og
lengst hjá Sædísi dóttur sinni í
Garðabæ. í Garðabænum höfðu þau
litla notalega íbúð útaf fyrir sig og
nutu þar ástúðar og umhyggju
dóttur, tengdasonar og dótturdætr-
anna. Var það ómetanlegt einkum
eftir að heitsunni tók að hraka. I maí
1968 dó afi og eftir það bjó hún ein.
BÍLALEIGA
Útibú í kringum landið
REYKJAVÍK:.91-31815/686915
AKUREYRI:....96-21715/23515
BORGARNES:.........93-7618
BLÖNDUÓS:.....95-4350/4568
SAUÐÁRKRÓKUR: .95-5913/5969
SIGLUFJÖRÐUR:......96-71489
HÚSAVÍK:....96-41940/41594
EGILSSTAÐIR:.......97-1550
VOPNAFJÖRÐUR:.97-3145/3121
FÁSKRÚÐSFJÖRÐUR: .97-5366/5166
HÖFN HORNAFIRÐI: ..97-8303
interRent
Úrvals
appelsínu
marmelaói
á brauðið
Á árunum 1922-1934 eignuðust þau
þrjú börn. Sigurð sem búsettur er í
Laufási í Hjaltastaðarþinghá.
Kvæntur Sigfríð Guðmundsdóttur.
Guðbjörgu er lést árið 1971. Hún
var gift Guttormi Sigbjarnarsyni.
Sædís Sigurbjörg búsett í Garðabæ,
gift Herði Rögnvaldssyni. Amma
var miklum gáfum gædd og miðlaði
öðrum af sínum andlega auði. Hún
var ávallt hlýleg í viðmóti og ákaflega
trygglynd, og nutum við barnabörn-
in og síðar þarnabarnabörnin þess-
ara eiginleika hennar í ríkum mæli.
Það var ávallt mikið tilhlökkunarefni
þegar amma var væntanleg austur,
en hún kom á hverju sumri og
dvaldist nokkurn tíma í sveitinni
sinni. Hugur hennar mun ávallt hafa
verið bundinn æskustöðvunum, og
var það fullkomnun sumarheim-
sóknarinnar að fara í Bóndastaði og
horfa þaðan til Dyrfjallanna. Þetta
álit mitt um hug ömmu til Austur-
lands finnst mér eftirfarandi staka
hennar sanna.
Hvar sem ég um foldu fer
og fenni í gengin sporín.
Til Austuríands mig andinn ber
einkanlega á vorin.
Amma mín. þú varst ávaíthress í
bragði og létt í lund, og í þeim anda
verður minningin um þig.
Ég vil þakka þér innilega fyrir
ástúð og umhyggju, sem þú sýndir
mér, konunni minni og litlu börnun-
um okkar, sem fengu að njóta sam-
vista við langömmu alltof stuttan
tíma. Fyrir okkur hér á Laufási
verður komandi sumar litminna,
þegar þín er ekki lengur von í
heimsókn.
Með Ijúfum trega lít til baka
er lágu okkar slóðir saman.
Þér hraut af vörum hnyttin staka
þú hugljúft veittir öðrum gaman.
Hvíl þú í friði amma mín.
Guömundur Karl Sigurðsson.
Elísabet Sigurðardóttir, amma
mín, lést á St. Jósepsspítala að
morgni þess 19. mars s.l. 91 árs að
aldri. Hún veiktist fyrir þremur vik-
um og óraði þá engan fyrir því að
þetta væri banalegan.
Amma bjó hjá foreldrum mínum
í Garðabænum frá því að ég fyrst
man eftir mér og nú þegar að hún
hefur kvatt þennan heim streyma
minningarnar upp í hugann um þá
gömlu góðu daga þegar hún var enn
í fullu fjöri.
Amma hafði gaman af sögum og
Ijóðalestri og orti gjarnan sjálf.
Margar stundir sat hún hjá okkur
systrunum söng fyrir okkur og fór
með vísur.
Minnisstætt er mér þegar amma
var að kenna mér að lesa og mér
fannst illa ganga og lét öllum illum
látum en amma gafst ekki upp eða
missti þolinmæðina og hélt ótrauð
áfram þar til markinu var náð.
Gott fannst mér að leita til ömmu
ef eitthvað bjátaði á því að hún var
skilningsrík og gaf góð ráð.
Ofarlega er mér í huga hvað hún
hló hjartanlega og sló þá gjarnan á
læri sér.
Drengirnir mínir sakna þess að
hitta ekki langömmu sína hjá ömmu
og afa í Garðabæ því mörgum stund-
um eyddi hún í að hafa ofan af fyrir
þeim með því að spila við þá á spil
og mörgu góðgætinu hefur hún
laumað að þeim fyrir utan alla sokka
og vettlinga sem hún hefur prjónað
á þá.
Já það er tómlegt heima í Garða-
bænum núna þegar hún amma mín
er farin þaðan en ég á minningarnar
eftir og þær ætla ég að varðveita vel.
Þetta ljóð var ömmu minni einkar
tamt og lýsir betur en mörg orð
hugarfari hennar.
Eitt hlýjubros
eitt ástúðleikans orð
eitt ylríkt handtak
stundum meira vegur.
En pyngju full
og borin krás á borð
og bikar veiga dýr
og glæsilegur.
Ég þakka ömmu minni sem var
mér svo góð fyrir allt. Hvíli hún í
guðs friði.
Margrét Elísabet Haröardóttir.
Amma mín, Elísabet Sigurðar-
dóttir, hefur búið hjá foreldrum,
mínum og okkur systrunum síðan ég
man eftir mér. Við áttum margar
góðar stundir saman. Frá yngri árum
mínum man ég best eftir því þegar
við spiluðum „Lönguvitleysu" og
„Gáfumann". Þegar ég lá veik sagði
hún mér sögur, jafnvel frá æskuárum
sínum eða söng vísur sem ég var
farin að kunna svo vel.
Oft beið amma með mat handa
mér þegar ég kom úr skólanum og
við vorum einar heima. Við vorum
líka nokkrum sinnum saman í sveit-
inni. Par hamaðist hún við að prjóna
ullarsokka og ullarvettlinga handa
ömmu- og langömmubörnunum
sínum.
Ég mun ætíð vera ömmu þakklát
fyrir allt sem hún hefur gert fyrir
mig.
Katrín Rögn Haröardóttir.
Almættið lagði hvíta dúnmjúka
blæju sína yfir jörðina, aðfaranótt
þess 19. mars síðastliðinn. Þessi
kyrrláta nótt líktist í mörgu ímynd
íslenskra barna um jólanóttina
helgu. Á þessari stundu var helstríði
hennar ömmu minnar Margrétar
Elísabetar Sigurðardóttur frá
Bóndastöðum að ljúka á Jósefs-
systraspítalanum í Hafnarfirði.
Kynni okkar hófust raunar áður en
ég man eftir mér, því ég kom ungur
sveinn í Bóndastaði til afa og ömmu,
þar sem ég ólst up í ást og umhyggju.
Mannkostir ömmu voru með þeim
hætti að flesta tel ég hafi farið betri
menn af hennar fundi, svo traust og
skapgóð sem hún var. Amma var vel
gefin kona, ljóðelsk var hún og
hagyrt þótt það væri ekki á allra
vitorði, enda ekki siður hennar að
bera gleði sína og sorgir á torg. Börn
mín voru svo lánsöm að kynnast
henni og mörgum góðum sokkum
eða vettlingum frá langömmu hafa
þau slitið á litlum fæti eða hönd.
Á þessari kveðjustund skortir mig
orð til að lýsa atlæti hennar í minn
garð.
En enn þykir mér fegurst bæjar-
stæði að Bóndastöðum og enn þykja
mér fjöllin fegurst frá þeim stað, já
þar sem er gott að vera þar er fallegt.
Ég þakka þér elsku amma fyrir
allt sem við áttum saman.
Megi góður guð geyma þig.
Kalli.