Tíminn - 12.05.1990, Blaðsíða 13

Laugardagur 12. maí 1990
Tíminn 25
Sigursveinn D. Kristinsson
Sjálfsbjörg, landssamband fatlaðra,
vottar syni Sigursveins og öðrum að-
standendum dýpstu samúð.
Jóhann Pétur Sveinsson
Fæddur 24. aprfl 1911
Dáinn 2. maí 1990
Sá maður sem fyrst og fremst stóð
fyrir stofnun Sjálfsbjargarfélaganna
var Sigursveinn D. Kristinsson.
Sjálfúr var hann mikið fatlaður. Hann
fékk mænuveikina aðeins 13 ára
gamall og lamaðist í báðum fótum og
var síðan bundinn hjólastól og hafði
því kynnst því af eigin raun að vera
mikið fatlaður. Það var fyrir tæpum
32 árum sem ég kynntist Sigursveini.
Hann var þá búinn að hafa samband
vestur á ísafjörð og nokkrir fatlaðir
einstaklingar höfðu undirbúið komu
hans og stofnun félags fatlaðra.
Það var kalsaveður daginn sem
hann kom. Gekk á með éljum og
vafasamt með flug til ísafjarðar og
líka vafasamt hvort Sigursveinn,
svona mikið fatlaður maður, legði í
að koma vestur. Þá voru að sjálf-
sögðu allt aðrar aðstæður fyrir flugið
en eru í dag. Þegar „Katalínan"
gamla lenti á Pollinum á ísafirði vor-
um við nokkur mætt á Bæjarbryggj-
unni til að taka á móti Sigursveini.
Allir farþegamir, að undanteknum
einum, flýttu sér úr „snurpubátnum"
upp á bryggjuna. Þessi eini sem sat
eftir hlaut að vera okkar maður og
það reyndist svo. Sigursveinn var
komin vestur. Hann var svo borinn
upp á bryggju og í bíl og beint heim
til Ingu Magnúsdóttur. Þar var svo
gengið frá lokaundirbúningi að stofn-
un félagsins og stofnfúndur haldinn
kvöldið 29. september 1958, í einni
kennslustofú bamaskólans.
Þessi stutta frásaga er eitt lítið dæmi
um dugnað og áræði Sigursveins.
Hann var eldhugi og mikill baráttu-
maður fyrir bættum kjömm fatlaðra
sem þá vom allt önnur en em í dag og
fatlaðir lifðu við mjög slæm kjör og
lítil félagsleg réttindi. Hann var tals-
maður þeirra sem höllum fæti stóðu í
lífsbaráttunni. Því fengum við að
kynnast sem störfúðum með honum
að málefnum Sjálfsbjargar frá upp-
hafi og allt til ársins 1986. Hann
stjómaði öllum þingum samtakanna
frá stofhþinginu 1959 til þingsins
1986.
Af sama dugnaði stofhaði hann
Tónskóla Sigursveins, en hann var
vel menntaður tónlistarmaður og
naut virðingar á þeim vettvangi sem
ég fer ekki nánar út í hér. Það gerir
ábyggilega einhver sem þekkir enn
betur til.
Sigursveinn var varaformaður
landssambandsins 1959-1982. Hann
átti sæti í stjóm Öryrkjabandalagsins
og gegndi margháttuðum trúnaðar-
störfúm fyrir Sjálfsbjörg. Eiginkona
Sigursveins var Ólöf Grimea Þor-
láksdóttir, en hún lést 1988.
Störf Sigursveins fyrir Sjálfsbjörg
em ómetanleg. Hann stofnaði sam-
tökin og sá þau verða að því afli sern
hafði veruleg áhrif á bætt lífskjör
fatlaðra í landinuu.
Við sjálfsbjargarfélagar kveðjum
einn af forystumönnum okkar. Minn-
ingin um góðan félaga, eldhuga og
baráttumann lifir.
Eg votta syni og stjúpsyni Sigur-
svein og öðmm ættingjum hans
dýpstu samúð.
Trausti Sigurlaugsson
„Byrjun sólmánaðar. Skollaskálin
var ennþá alhvít og Skútudalurinn, en
klettapeysan hægra megin á Hóls-
hymunni var svört með hvítum rönd-
um. Suðrið andaði þýðvindum og
þegar sólin skein á klettana roðnuðu
þeir strax á vangann. Tveir menn
hittust í góðviðrinu á tröppunum við
Gránugötu 14, annar handarvana,
hinn með bilaða fætur. Þeir ræddu
um það hvort ekkj væri hægt að
koma á fót samtökum til þess að berj-
ast fyrir réttindum fatlaðs fólks.“
Þannig reit eldhuginn og baráttumað-
urinn Sigursveinn D. Kristinsson í
fyrsta tölublaði ársrits Sjálfsbjargar,
landssambands fatlaðra, árið 1959.
Sigursveinn var einn af frumkvöðl-
um að stofhun Sjálfsbjargarfélaganna
hérlendis og gekkst fyrir stofnun
fjögurra þeirra fyrstu. Með Sigur-
sveini er genginn einn skeleggasti
baráttumaður fyrir réttindum fatlaðra
hérlendis. Sigursveinn hvikaði aldrei
né sofnaði á verðinum. Hann stelhdi
ótrauður að settu marki og þegar rétt-
indamál fatlaðra bar á góma þá neist-
aði af eldhuganum. Það var ekki ein-
asta í ræðu og riti sem Sigursveinn
barðist fyrir málefnum Sjálfsbjargar
heldur einnig með list sinni. Eins og
alkunna er var Sigursveinn tónskáld
gott og mikill hljómlistarmaður. Sig-
ursveinn samdi fyrir Sjálfsbjörg söng
Sjálfsbjargar sem á táknrænan hátt
lýsir í tali og tónum þýðingu baráttu
Sjálfsbjargarfélaganna fyrir fatlaða.
Við Sjálfsbjargarfélagar minnumst
Sigursveins m.a. frá þingum okkar
sem hann sat langflest og stýrði
gjaman. Þar tókst honum á undra-
verðan hátt, með lipurð sinni og
krafti, að ná þcim árangri sem þurfti
og vekja baráttuglóð og anda í hug-
um félaga sinna. Sigursveinn vann
geysimikið og óeigingjamt starf í
þágu Sjálfsbjargar og hefúr það
reynst Sjálfsbjörg ómetanlegur styrk-
ur að eiga slíkan félaga til að plægja
akurinn. Við Sjálfsbjargarfélagar
munum halda áffam að sá í þennan
akur sem hann og aðrir frumkvöðlar
Sjálfsbjargar hafa plægt. A þann hátt
heiðram við best minningu þeirra.
Það var sólbjartur sumardagur 9.
júní 1958 þegar nokkrir áhugamenn
konu saman í Gránugötu 14 í þeim
tilgangi að stofha með sér félag,
fyrsta Sjálfsbjargarfélagið á íslandi.
Framkvöðull að mótun félagsins var
Sigursveinn D. Kristinsson, sem á
þessum tíma var skólastjóri Tónskóla
Sigursveins.
Við, sem þama voram mætt þennan
undurfagra júnídag, ætluðum þó ekki
að flytja tónverk í heföbundnum
skilningi heldur að skapa óð til lífs-
ins, láta hörpuhljóma heyrast víðs
vegar sem boðbera þess tíma, þegar
fatlað fólk vaknaði af aldagömlum
svefni og gera það meðvitað um til-
vera sína og réttarstöðu í mannlegu
samfélagi.
Allt þetta hafði Sigursveinn skynjað
öðram betur og bauð nú ffam þekk-
ingu sína og reynslu öðram til vel-
famaðar.
Sigursveinn var mikill eldhugi að
hverju sem hann gekk. Aðstöðuleysi
fatlaðra haíði lengi brunnið á honum
sjálfum, enda fann hann best hvar
skórinn kreppti.
Fyrir tilstilli þessa hugsjónamanns
var grannurinn lagðir að víðtækri
starfsemi fatlaðra um allt land. Sam-
tök þessi hafa ffá öndverðu leitast við
að bæta möguleika fatlaðra til að lifa
lifinu lifandi, skapa þeim jafnrétti til
menntunar, atvinnu og félagsmála-
starfsemi.
Guðfinna Steindórsdóttir
Fædd 24. desember 1918
Dáin 2. maí 1990
Guðfinna var fædd að Miðhúsum í
Eiðaþinghá og ólst þar upp hjá for-
eldram sínum uns hún missti móður
sína sjö ára að aldri. Fór hún þá í fóst-
ur að Hofi í Fellum og dvaldi þar síð-
an að mestu. Hún stundaði nám í tvo
vetur á húsmæðraskólanum á Hall-
ormsstað. Hún giflist Þórami Jóns-
syni, bónda á Straumi í Hróarstungu,
og þar áttu þau sitt heimili alla tíð síð-
an.
Þau eignuðust þijú böm, þau era:
Ami, sem nú er tekinn við búi á
Straumi, maki Guðný Eiríksdóttir.
Ingibjörg, býr á Staðarbakka, gift
Rafni Benediktssyni bónda. Friðjón,
bóndi á Flúðum í Hróarstungu, maki
Anna Bragadóttir. Bamaböm þeirra
Guðfinnu og Þórarins era níu.
Ég kynntist Guðfmnu fyrst fyrir fjór-
tán áram. Þá kom hún hingað að
Staðarbakka til þess að vera við skím
dótturdóttur sinnar og nöfnu, Sólrún-
ar Guðfmnu Rafnsdóttur. Svo undar-
lega vildi til að síðasti ævidagur Guð-
finnu á Straumi var jafhframt
fermingardagur nöfhu hennar, Sól-
rúnar Guðfinnu.
Engum sem kynntist Guðfmnu
Steindórsdóttur gat dulist að hún var
mikil mannkostakona á allan hátt.
Hún var hreinskiptin, mjög gjafmild
og gestrisin og umhyggja hennar fyr-
ir fjölskj'ldu sinni og vinum átti sér
ekki takmörk. Nú þegar ævi hennar er
öll er mér efst í huga þökk fyrir þau
Blessuð sé minning Guðfinnu Stein-
dórsdóttur.
Asdís Magnúsdóttir,
Staðarbakka
Fyrir þessar stundir og ótal margar
aðrar gegnum árin, ber okkur að
þakka nú þegar Sigursveinn er allur.
Við minnumst hans best með því að
vera trú þeirri hugsjón sem heldur
merki hans í framfara- og félagsmál-
um hæst á lofti, svo harpan megi
hljóma með „hreinum tóni“ um alla
framtíð.
Blessuð sé minning Sigursveins D.
Kristinssonar.
F.h. Sjálfsbjargarfélaganna
á Siglufírði
Hulda Steinsdóttir
ágætu kynni sem ég hafði af henni
eftir að tengdir urðu með okkur.
Við hjónin komum tvisvar að
. Straumi og fengum þar ágætar mót-
tökur hjá fjölskyldunni. Guðfmna
kom hingað nokkram sinnum og
dvaldi hjá dóttur sinni. Siðustu æviár-
in þurfti hún að ganga í gegnum mikl-
ar sjúkdómsþrautir og dvelja oft íjarri
heimili sínu.
Hún andaðist á Landspítalanum að-
faranótt 7. maí.
Við fráfall Guðfinnu hafa eiginmað-
ur hennar og fjölskylda og vinir misst
mikið. Þeim öllum sendi ég innilegar
samúðarkveðjur.
NEW HOLLAND
Erhægtað gera
bindivélar:
betri kaup?
Afmælis- og
minnmgargreinar
Þeim, sem óska birtingar á afmælis-
og/eða minningargreinum í blaðinu, er
bent á, að þær þurfa að berast a.m.k.
tveim dögum fyrir birtingardag. Þær
þurfa að vera vélritaðar.
NEW HOLLAND rúllubindi-
vélin hefur reynst vera ein hent-
ugasta rúllubindivélin fyrir (s-
lenskar aðstæður, enda búin
öllum þeim kostum sem prýtt
geta eina rúllubindivél:
• Afkastamikil og traust
• Einföld og örugg í rekstri
• Baggastærð 1,0-1,4 mm
• Tvöföld garnhnýting
• Netbinding, aukabúnaður
• Tölvustýrður stjórnbúnaður
• Fastkjarna baggar
• Betri verkun - minni rýrnun
• Engin mygla í kjarna
• Meira hey í hverri rúllu
• Færri rúllur - fljótleg hirðing
• Lægri pökkunarkostnaður
• Hentar í allar tegundir fóðurs
• islensk leiðbeiningabók.
Hefðbundnar NEW HOLLAND
bindivélar eru löngu lands-
þekktar fyrir mikil afköst, örugga
hnýtingu og góða endingu.
Nú í vor bjóðum við allar
FORD HOLLAND bindivélar á
sérstöku kynningarverði.
Kynningarverðið stendur til 31.
maí, eða meðan birgðir endast.
Þar sem um takmarkaðan fjölda
véla er að ræða hvetjum við
bændur til að staðfesta pantanir
strax til að tryggja sér FORD
NEW HOLLAND bindivélar á
þessu hagstæða kynningarverði
áður en verðið hækkar þ. 1. júní
n.k.
QPÓR£ '
SÍMI: 681500 - ÁRMÚLA 11