Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1950, Blaðsíða 13

Reglugerð um verndun fiskimiða
fyrir Norðurlandi
Samkvæmt tilkynningu frá sjávarútvegsmála-
ráðuneytinu setti sjávarútvegsmálaráðherra
hinn 22.apríl þ. á. eftirfarandi reglugerð um
verndun fiskimiða fyrir Norðurlandi.
1. gr.
Allar botnvörpuveiðar og dragnótaveiðar
skulu bannaðar á svæðinu frá Horni að Langa-
nesi innan línu sem dregin er 4 sjómílur frá
yztu annesjum, eyjum eða skerjum og mynni
flóa og fjarða.
Fyrst skulu dregnar beinar grunnlínur milli
eftirfarandi staða og síðan sjálf markalínan
samhliða þeim en 4 sjómílum utar.
Staðir þessir eru:
Endamörk svæðisins eru að vestan: lína
dregin í rétt norðaustur frá Rana á Hornbjargi,
og að austan: lína dregin í rétt austur frá
Langanestá.
Auk þess skal dregin markalína 4 sjómílur frá
yztu annesjum og skerjum Grímseyjar, í kring-
um eyna.
2. gr.
Á svæði því, sem um ræðir í 1. gr., mega ís-
lenzkir ríkisborgarar einir reka síldveiðar og
má aðeins nota íslenzk skip til veiðanna, sbr.
lög nr. 33 frá 19. júní 1922, um rétt til fisk-
veiða í landhelgi.
3. gr.
Útgerðarmenn þeir, er um ræðir í 2. gr. og
hafa í hyggju að stunda sumarsíldveiðar fyrir
Norðurlandi á tímabilinu frá 1. júní til 1. októ-
1 framanskráðu eru aðeins nefnd línurit tekin með
venjulegum línuritara. Með sérstökum línuritara er
hægt að láta úrverk draga á pappírinn, en með því fæst
línurit af þrýstibreytingum í strokknum í ákveðinn
tíma. Með rafmagnslínuritara er hægt að taka línurit
af mótorum, sem snúast mörg þúsund snúninga á mín-
útu, en það er ekki algengt að vélstjórar noti slíka línu-
ritara og verður því ekki talað um þá hér.
Þjjtt hefur Andrés Guöjónsson.
ber, skulu sækja um leyfi til sjávarútvegsmála-
ráðuneytisins fyrir 1. júní 1950 og síðan fyrir
15. maí ár hvert og tilgreina í umsókn sinni,
hvaða skip þeir ætli að nota til veiðanna og
hvers konar veiðarfæri verði notuð.
Nú telur sjávarútvegsmálaráðuneytið, að um
ofveiði verði að ræða, og getur það þá í byrjun
veiðitímabils eða síðar takmarkað fjölda veiði-
skipa og hámarksafla hvers einstaks skips.
Aflaskýrslur skulu sendar Fiskifélagi Islands
á þann hátt, sem fyrir er mælt í lögum nr. 55
frá 27. júní 1941, um afla- og útgerðarskýrslur.
4. gr.
Með ákvæðum reglugerðar þessarar er ekki
heft siglingafrelsi skipa á hafinu, enda sé löglega
um veiðarfæri þeirra búið, sbr. lög nr. 33 19.
júní 1922.
5. gr.
Framkvæmd á reglugerð þessari skal hagað
þannig, að hún sé ávallt í samræmi við milli-
ríkjasamninga um þessi mál, sem ísland er
aðili að á hverjum tíma.
6. gr.
Brot gegn ákvæðum þessarar reglugerðar og
reglum og auglýsingum, sem settar verða sam-
kvæmt henni, skulu varða sektum frá kr.
1000,00 til kr. 100.000,00. þó skulu refsiákvæði
gildandi laga um bann gegn botnvörpuveiðum
og dragnótaveiðum haldast óbreytt varðandi
hafsvæði, sem þau hafa verið miðuð við.
7. gr.
Reglugerð þessi öðlast gildi 1. júní 1950.
Reglugerð þessi er hér með sett samkvæmt
lögum nr. 44 5. apríl 1948, um vísindalega
verndun fiskimiða landgrunnsins.
Sj áv arútvegsniálaráðuney tið, 22 apríl 1950.
Ólafur Thors.
Gunnl. E. Briem.
VÍKINGUR
149