Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1995, Blaðsíða 60

VÍKINGUR
Búinn að stilla kerfis-
köllunum upp við vegg
- segir Jóhann Páll Símonarson farmaður, sem hefur eytt frítíma
sínum undanfarin tíu ár í baráttu fyrir öryggi sjómanna
Jóhann Páll Símonarson,
háseti á Brúarfossi, var ab
binda Lödur í snjókomu í
Rússlandi á aðfangadag jóla
1986 þegar félagar hans á
Suðurlandinu fóru í djúpið. Sá
atburður hafði djúþstœð áhrif
á Jóhann og upp frá því hefur
hann helgað sig baráttu fyrir
bœttum björgunarbúnaði um
borð í íslenskum skipum.
Hann gaf t.a.m. þrjá bikara
sem árlega eru veittir þeim
skipsáhöfnum sem sýna mesta
árvekni í björgunarmálum.
Frœgastur er Jóhann fyrir
gúmmíbátaherferð sína. Krafa
hans er að smábátaeigendur
verði skyldaðir til að hafa
gúmmíbjörgunarbáta um borð
í bátum sínum og að auki vill
hann taka uþþ hertar kröfur
tíl gúmmíbáta bœði hvað
varðar gœði og endingu. Með
málstað sinn á bakinu hefur
Jóhann þrammað hina
hefðbundnu píslargöngu inn
og út úr ráðuneytum.
Hann hefur skrifað fjölda greina í
Moggann og frítíma sínum eyðir hann
í að skoða skip og báta um landið
þvert og endilangt. Á einni slíkri ferð,
nánar tiltekið í Keflavík, fann hann
óhæfan gúmmíbjörgunarbát sem hann
dröslaði til Reykjavíkur og beint upp
á borð í samgönguráðuneyti máli sínu
til stuðnings.
„Ég hef verið að berjast við kerfið
allt frá því að Suðurlandsslysið varð.
Þá var eins og ég vaknaði upp við
vondan draum og ég fór að hugsa að
þetta gæti allt eins komið fyrir mig.
Ég hef verið á þönum um skrifstofu-
bákn kerfisins og alltaf verið álitinn
fífl og asni en nú er ég búinn að stilla
þeim svo vel upp við vegg að ekki
verður aftur snúið,“ segir Jóhann.
„Ég er búinn að leita til umboðs-
manns Alþingis vegna óánægju minn-
ar yfir því hvernig staðið er að björg-
unarmálum á íslenskum skipum, ég
hef fengið mér lögmann til að krefjast
svara en alls staðar hef ég rekist á
veggi. Kerfisdýrin þjappa sér vel
saman, þetta minnir á mafíu. Þess
vegna mynda ég allt sem ég sé og finn
í dag, þannig verður ekkert hrakið
sem ég segi.“
Þú hefur einbeitt þér sérstaklega að
útbúnaði og gœðum gúmmíbáta, hvar
er hnökrana að finna?
„Málið er að það eru engar reglur til
um endingartíma gúmmíbáta. Það
gildir það sama um gúmmíbáta og
dekkin á bílnum þínum; þú getur ekki
notað dekkin endalaust því þau slitna,
gúmmíið rýrnar. Það rýrnar ekki bara
við notkun heldur einnig við að liggja
í geymslu. Það er eins og það komi
hálfgerðir maurar og éti það upp.
Nákvæmlega það sama gildir um
gúmmíbátana. Ásgeir í Gúmmíbáta-
þjónustunni segir að gúmmíbátar eigi
að endast í eitthvað um tuttugu ár, en í
sumum skipum hef ég fundið eldri
gúmmíbáta. Þeir eru bara eins og
sprungnar sautjánda júní-blöðrur.
Gúmmíbátar endast ekki að eilífu. Það
þarf að innkalla báta og láta rannsaka
þá eftir ákveðinn árafjölda, þá sjáum
við hvaða gúmmíbátar endast og
hverjir ekki.“
Hann var gjörsamlega
ónothæfur
Er ekki búið að endurskoða kröfur
til gúmmíbáta, herða þœr?
„Jú, það var gert kjölfar þess að ég
fór af stað með mína baráttu, þá varð