Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1999, Blaðsíða 51

Sigurjón Egilsson ritstjóri
Sjómannablaðsins Víkings skrifar
Auðvitað er hann
Magnús ekki þjóðin
m0rgunblaðið_
Vltao Uiauu---
ið farin að ta'a
íga sem eru alls
að fjölskylc
udagskaffi :
ttu.
ld eru gerðir ser-
>ar roeðfram þjod-
’ miWl bót í að fá
,d eða sléttan kant
num úti á landi svo
únnst á
em fólk er oftístór-
|iað hent að hjólafolk
f umræðunni
um stjórn fiskveiða
hefur alltof mildum
tímaveriðeyttí^
um aukaatnði. Aðalat
nði málsins, vemdun
feldstofna og toS
kvæmm ' ,
eleymast stundum al-
veE Ég vil nefna eitt
dsemi um hefðbundna
cagnrýni á kvótakeif
fð^emnmristásogjr-
sögnum um að men
“Ub. .... atvinnu-
Bf umræddur formað-
ur sjávarútvegsnetodar
Alþingis vill tókk^
kvótaverð með þvi að
hindra þessi aamstapU
ótgerða og banka, þá
veður hann t vdlu. Eg
veit ekki hvar Vest
mannaeyjar væru
staddar í dag, ef uk
SSTÆTií&r
ncr verra srnði. far sen
Það efast eng-
inn um að hann
Magnús Kristins-
son hafl borgað
svo og svo mikið
fyrir kvóta, enda á
hann eflaust tals-
vert undir sér
hann Magnús og
fer þess vegna létt
með að borga milljónir og milljónir og enn
fleiri milljónir fyrir kvóta. Enda ber hann sig
vel, játar að vísu að hann hafi þurft að taka
lán fyrir kvótanum. Enda hefur kannski eng-
inn efni á að staðgreiða kvótann, hann er jú
það dýr. En hvers vegna er þetta til umræðu,
það er hversu ríkur og góður gæi hann
Magnús Kristinsson er? Jú, það er vegna þess
að hann segir það sjálfur, hann skrifaði um
það í Moggann og meira að segja brosti
hann á myndinni.
En hvers vegna er hann Magnús að
grobba sig af því að hann hefiir keypt kvóta?
Jú, það er til þess að segja þjóðinni, þeirri
sem á fiskinn í sjónum, að henni komi þetta
ekki við og eyði svo og svo miklum tínra í
einskisverða umræðu. Magnús segir líka að
það sé ekki sama fiskur og kvóti, þetta veit
hann og þykir þess vegna ekki ástæðulaust
að láta aðra vita.
Svo segir Magnús að þeir peningar sem
hann borgi fyrir kvótann komi frá sér, ekki
frá þessari þjóð sem allt þykist eiga. Vegna
þess að peningarnir koma frá honum kemur
þjóðinni þetta ekki við. Skoðun nánar hvað
Magnús segir:
„í umræðunni um stjórn fiskveiða hefur
alltof miklurn tíma verið eytt í þras um
aukaatriði. Aðalatriði málsins, verndun fiski-
stofna og hagkvæmni í veiðum, gleymas
stundum alveg. Ég vil nefna eitt dæmi um
hefðbundna gagnrýni á kvótakerfið, sem
nærist á sögusögnum urn að menn fari út úr
atvinnugreininni með fullar hendur fjár.
Gróa á Leiti sér um að hafa fjárhæðirnar risa-
vaxnar og mennina marga. Því er haldið
fram að peningana hafi þessir tekið frá al-
menningi, því auðlindin sé sameign þjóðar-
innar. Ég er sjálfur í útgerð og hef keypt afla-
heimildir. Sá sem fékk mína peninga tók þá
ekki af þjóðinni. Hann fékk þá hjá mér. Ég
fékk fyrirgreiðslu í bankanum mínum. Mér
finnst alltaf jafn furðulegt að heyra því hald-
ið fram, að þeir sem keyptir eru út úr grein-
inni, hafi tekið peningana frá þjóðinni. Þær
útgerðir sem áfram starfa í greininni, borga
þenna brúsa.“
En mig langar að spyrja Magnús. Ég skal
gæta hófs í óskum mínum um nánari skýr-
ingar.
Magnús, hvaðan fengu þeir kvóta sem
hafa selt þér aflaheimildir? Getur verið að
seljandinn hafi fengið úthlutun frá íslenska
ríkinu, úthlutun þar sem ekkert var sagt um
hvort seljandinn veiddi fiskinn (kvótann)
eða seldi þér hann óveiddann, leigði ein-
hverjum öðrum fisk og kvóta eða bara hvað
sem er? Ég held að ég geti svarað þessu sjálf-
ur og það getur hver og einn gert fyrir sig,
eða hvað. Það má vera að þeir sem hafa selt
þér hafi keypt þessa kvóta af einhverjum
öðruni sem þá fékk ókeypis úthlutun.
Þannig er hægt að halda áfranr nánast enda-
laust. Þar sem útgerðarmaðurinn og kvóta-
fjárfestirinn Magnús Kristinsson lætur sem
kvótaviðskipti komi honum og seljendum
einum við, væri gaman að fá að vita hversu
minna fyrirtæki Magnúsar hefur greitt í
skatta en ella hefði verið. Þar sem búið er að
bianda þjóðinni í þessa umræðu er hollt og
gott að minnast þess að til hennar renna
skattgreiðslurnar. ■
SJÖMANNABLAÐIÐ VfKINGUR
51