Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2000, Blaðsíða 36

Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2000, Blaðsíða 36
Guöjón A. Kristjánsson, alþingismaður og fyrrverandi forseti Far- manna- og fiskimannasambands íslands, er ekki í minnsta vafa um hvaö mannfólkinu ber aö gera varðandi fjölgun sjávarspen- dýra. Sigurjón Egilsson ræddi viö hann. Guðjón A. Kristjánsson alþingismaður hefur ákveðnar skoðanir á hvað ber að gera vegna fjölgunar sjávarspendýra. Hann hefur ekki aðeins áhyggjur af því sem þau éta, ekki síður hefur hann áhyggjur af mengun sem fylgir spendýrunum. Sjómannablaðið Vík- ingur settist niður með Guðjóni og ræddi þessi mál, og í fyrstu var spurt hvort áhyggjur hans vegna þess að veiðar hafa ekki verið stundaðar í áraraðir séu miklar. „Ég tel að þessi þáttur lífríkisins, það er fjölgun sjávarspendýra og þá ekki bara hvala heldur líka sela, sé þáttur sem allar fiskveiði- þjóðir geti ekki látið þróast sjálfstætt og utan við alla stjórnun. Það er ekki fræðilegur möguleiki að sjá framtíðina þannig að sjávar- spendýrin fái algjöran frið og taka til sín þá fæðu sem þau þurfa til viðhalds án þess að maðurinn komi þar nokkursstaðar nærri til nýtingar eða stjórnunar. Það mun enda með að fiskistofnarnir, þar á meðal þorskur, muni ekki gefa af sér helming sem þeir annars gerðu. Þetta er þróun sem ftskveiðiþjóðir geta ekki horft aðgerðarlaus á. Það er ekki hægt að ákveðinn hluti lífríkis sjávar, það er spendýrin sem eru efsti hlutinn og nýti fiskstofnana þannig að einhvern tíma taki þessu hluti lífskeðjunnar meirihluta þeirrar fæðu sem hafið gefur af sér hér á norðurslóðum." Hafa menn þegar séð merki þess sem þú talar um? „Það eru nokkuð mörg síðan að bent var á, á ráðstefnu sem ég var á í Noregi, að sela- stofnar myndu á næstu árum höggva veruleg skörð í ftskistofna og menn eru að færa fyrir því rök að selir og hvalir séu að taka til sín stóran hluta af framleiðslu fiskistofna í Barentshafi. Það má færa fyrir því rök að nið- urslagið í Barentshafinu, sé frekar vegna þess hversu þessi dýr hafa fengið að nýta lífríki Barentshafsins óhóflega, en vegna veiða.“ Heldur þú að pólitískur vilji til að veiða, ekki bara hér á Iandi heldur meðal þeirra þjóða sem hafa hagsmuna að gæta, hafi auk- ist? „Ég geri ráð fyrir því þar sem fleiri og fleiri vísindamenn sýna fram á að sjávarspendýrin hafa meiri áhrif á fiskistofnana en menn gerðu sér grein fyrir. Rannsóknir íslenskra fiskifræðinga hafa sýnt að hvalir hér við land éta milljónir tonna, það er ekki allt fiskur, heldur einnig fæða fisksins. Þetta hefúr bein og óbein áhrif á uppgang fiskistofnana. Ég hygg að menn standi frammi fyrir því að ekki verði hægt að horfa á þessa þróun aðgerðar- laust. Það mun þurfa að grípa til veiða og skynsamleg nýting sjávarspendýra er sú leið sem við verðum að taka upp. Annars munum við búa við það að sjávarspendýrin verði um of ráðandi um stöðu fiskistofna.“ Andstæðingar hvalveiða hér á landi hafa bent á, og sennilega réttilega, að vegna alls sem á hefúr gengið séu markaðir fyrir hvalaaf- urðir mjög takmarkaðir. Hefur það ekki á- hrif? „Þetta er hárrétt. Það er erfiðara að mark- aðssetja þessar afurðir nú en var fyrir ein- hverjum árum. Það er ekki síst vegna baráttu þessara svokölluðu „náttúruverndarsamtaka“, sem ég kýs reyndar að hafa innan gæsalappa, „Ég geri ráð fyrir því þar sem fleiri og fleiri vísindamenn sýna fram á að sjávarspendýrin hafa meiri áhrif á fiskistofnana en menn gerðu sér grein fyrir. fyrir verndun hvala og verndun lífríkis. Það er reyndar hlálegt að fiskveiðiþjóðir veraldar skuli eiga samleið með þessum „náttúru- verndasamtökum“ hvað varðar mengun haf- svæða. Allir þessir aðilar hafa áhuga á að halda höfunum hreinum. En staðreyndin er samt sú, að vegna þessar misskildu náttúruvernd- arstefnu sem mörg friðunarsamtök hafa sett á sjávarspendýr, hafa fiskveiðiþjóðirnar og „náttúruverndarstamtökin" átt í deilu um nýtingu lífríkisins en eiga samleið um meng- un og umgengni mannsins. Þar komum við að áhugaverðum punkti, en þó með nei- kvæðri merkingu. Pólssvæði jarðar safna til sín mengunarefnum sem gufa upp á helstu 36 Sjómannablaðið Víkingur
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.