Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.2002, Blaðsíða 10

Árni Bjarnason forseti FFSÍ
Eitt prósent menn
Adögunum féll dómur í máli
sem Alþýðusamband íslands
höfðaði á hendur LÍÚ.
í stuttu máli var verið að knýja
fram staðfestingu álits ASÍ á því
að þær kjarabætur, sem um hafði
samist við stjórnvöld og tengdust
svokölluðum rauðum strikum,
giltu einnig hvað varðaði Sjó-
mannasamband íslands. Það er
skemmst frá því að segja, að Al-
þýðusambandið vann málið og þar
með var komið á hreint að LÍÚ
ber að greiða undirmönnum sem
nemur 1 % af kauptryggingu í sér-
eignasparnað. Þetta ákvæði á ein-
göngu við um þá sjómenn sem
ekki hafa til þessa nýtt sér ákvæði
um séreignasparnað.
Eins og menn muna sömdu vélstjórar
við útvegsmenn á sinum tíma og í frarn-
haldinu voru sett all hefbundin lög á
hina aðila kjaradeilunnar og skipaður
kjaradómur til að leiða málið til lykta.
Niðurstaða kjaradóms var síðan að flestu
leyti í takt við samning vélsjóra. Eitt af á-
kvæðum í samningi vélstjóra og LÍÚ fel-
ur í sér, að ef aðrir sjómenn nái fram
kjarabótum á gildistíma samningsins þá
skuli vélsjórum sjálfkrafa falla það sama í
skaut. Ekki er hægt að sjá að nokkru
máli skipti hvers eðlis sú kjarabót er eða
hvernig hún er til komin. ASÍ fór í mál
við SA til að fá á hreint að Sjómanna-
samband íslands nyti sömu réttinda og
önnur stéttarfélög innan ASÍ.
Það hlýtur því hlýtur það að teljast
fremur langsótt að útvegsmenn túlki
málin á þann hátt, að þar sem Sjómanna-
smband íslands er fullgildur aðili að Al-
þýðusambandinu beri þeim að greiða
vélstjórum 1%. í öllu falli er staða máls-
ins nú þannig, að allir sjómenn á íslensk-
um skipum sem ekki eru í séreignsparn-
aði fá þessa kjarabót, þ.e.a.s. allir nema
skipstjórnarmenn. Með öðrum orðum;
þeir sömu menn og hlustað hafa á út-
gerðarmenn sína lýsa því fjálglega yfir, að
skipstjórnarmennirnir séu fulltúar út-
gerðarinnar um borð og séu sú stétt sem
mest ríður á að standi sína plikt.
„Þankagangur stjómarmanna LÍÚ reyndist ekki rishærri en svo, að þeir ákváðu að hajna beiðni
FFSÍ,” segir í grein Árna Bjamasonar.
Pann 4. desember var haldinn stjórn-
arfundur í Landsambandi íslenskra út-
vegsmanna. Meðal þess sem þar var tekið
fyrir var ósk FFSÍ í þá veru, að allir á-
hafnarmeðlimir nytu sömu réttinda hvað
varðar séreignasparnað.
Þankagangur stjórnarmanna LÍÚ
reyndist ekki rishærri en svo, að þeir á-
kváðu að hafna beiðni FFSÍ. Þetta segir
undirrituðum ekkert annað en það, að
þessir höfðingjar bera mjög takmarkaða
virðinu fyrir þeirri stétt sem þeir þó eiga
allt sitt undir. Það er engu líkara en þeir
kunni hvergi við sig nema í skotgröfun-
um.
Ég skora hér með eindregið á alla sjó-
menn sem ekki hafa nú þegar hafið sér-
eignasparnað, að vinda að því bráðan
bug nú þegar. Með því tnóti tvöfalda þeir
útgjöld LÍÚ og stuðla um leið að því að
útgerðamenn hitti sjálfa sig fyrir með
þessari fordæmalausu ákvörðun. Að auki
er það einfaldlega löngu tímabært fyrir
alla sjómenn að nýta til hins ýtrasta það
sem í samningum er hvað varðar sér-
eignalífeyrissparnað. Það er í raun ekki
burðugt miðað við aðra launþega þar
sem atvinnurekendur greiða af heildar-
launum á meðan útgerðarmenn greiða
eingöngu af kauptryggingu sjómanna.
Samtök atvinnulífsins visa þessa dag-
ana óspart í jafnræðisregluna og hvarta
yfir mismunun að hálfu hins opinbera
þar sem stjórnvöld hafa ákveðið að
styrkja hagdeild ASÍ án sambærilegs
framlags til SA. Ekki er ólíklegt að Ari
Edvald hafi talsvert til síns máls hvað
þetta varðar. Fróðlegt væri að fá túlkun
hans á þeirri mismunun sem felst í á-
kvörðun útgerðarmanna varðandi mis-
munandi rétt sjómanna til séreigna-
sparnaðar og þeim “friðarboðskap” sem
þar býr að baki.
10 - Sjómannablaðið Víkingur