Náttúrufræðingurinn - 1934, Blaðsíða 57

NÁTTÚRUFR.
103
Athugasemdir við „Nýjar íslenzkar plöntur“.
Eftir Steindór Steindórsson.
Um leið og eg þakka höfundinum fyrir þessa fróðlegu grein,
um nýjar íslenzkar plöntur, sem ekki eru taldar í Flóru, vil eg
leyfa mér að bæta þessu við.
f greininni er ekki talin burknategundin, hlíðarburkninn, er
eg nefndi svo, sem eg fann í hlíðinni fyrir ofan síldarbræðsluna
á Hesteyri, 7. ágúst 1932, enda hefi eg minnst hans í Náttúrufræð-
ingnum (III. árg., bls- 146, 1933). Síðan hefi eg frétt, að Ingólfur
Davíðsson, sem nú stundar grasafræðinám á háskólanum í Kaup-
mannahöfn, hafi einnig fundið þennan burkna, á sama stað, enda
eigi merkilegt, því svo mikið var þar af honum.
Þá get eg bætt við einni nýrri tegund, en hana fann eg 15. júní
í vor á landi Skógræktarfélags Islands í Fossvogi við Reykjavík.
Þetta var steinbrjótur (Saxifraga' granulata) — ef til vill mætti
nefna hann kornasteinabrjót, vegna þess að hann hefir lauka, eins
og laukasteinbrjótur; tegund þessi er mjög algeng víða í nágranna-
löndum vorum. Vegna laukanna er hann auðþekktur frá öllum ís-
lenzkum steinbrjótum, nema laukasteinbrjótnum, en frá honum
má þekkja þessi nýju tegund á því, að á henni eru aðeins laukar
neðst á stönglinum, en ekki einnig í blaðöxlunum, á stönglinum
ofanverðum. Auk þess eru blöðin, að minnsta kosti þau neðstu,
nýrlaga, og ekki hvasstennt eins og á laukasteinbrjót. Loks er
kornasteinbrjótur stærri en hinn, Þessi eintök, sem eg sá, voru öll
um 20—30 cm. á hæð, og flest í fullum blóma. Auðséð var, að
plantan þreifst þarna prýðilega, og tel eg víst, að hún eigi sér hér
eftir langan aldur á fslandi, hvernig sem hún er hingað komin.
Þarna vex einnig talsvert af akurarfa (Stellaria graminea),
sem Steindór fann í túninu á Vífilsstöðum.
Ennfremur vil eg geta þess, að kræklurót (Corallorhiza in-
nata) hefi eg fundið við Björk, Minni Borg og á Lyngdalsheiði í
Árnessýslu; á Lyngdalsheiði var all-mikið af henni- í Flóru fs-
lands og Flora of Iceland etc. stendur, að hún sé ekki á Suður-
landi, en þetta er því ekki rétt.
I báðum þessum bókum stendur einnig, að Ástragras sé ein-
ungis fundið á einum stað hér á landi, nefnilega við Kaldalón, en
það hefi eg fundið á sama stað og burknann, sem fyrr er getið,
við Hesteyri. Á. F■