Samvinnan - 01.08.1964, Blaðsíða 22

íiSi
i:
HUSMÆÐUR
SAFNIÐ VETRARFORÐA
SULTIÐ O G SJOÐIÐ NIÐUR
Tryggið yður góðan árangur af fyrirhöfn
yðar. Varðveitíð vetrarforðann fyrir skemmd-
um. Það gerið þér örugglega með því að nota:
Betamon, óbrigðult rotvarnarefni
Bensonat í töflum, bensoesúrt natron
Gúmmíhettur fyrir saftflöskur
Pectínal, sultuhleypi
Vanillutöflur, bragðbæti
Vínsýru og Cítrónsýru
Edik og Edikssýru
i:
1
Allt frá
C H E M I U h.f.
I
1
ÞESSAR VORUR F A S T I O L L U IVI M ATVORUVERZLUNUM

Gíorgos Seferis
Framhald af bls. 3.
embættum bæði í Aþenu og
víða erlendis. Fyrst í stað vann
hann í utanríkisráðuneytinu í
Aþenu. en 1931 var hann send-
ur til Lundúna. Árið 1936 var
hann skipaður ræðismaður í
Koritsa í Albaníu. og tveimur
árum síðar varð hann aðstoð-
arskrifstofust.ióri í utanríkis-
ráðuneytinu. Þetrar h°imsstyrj-
öldin skall á og Þ.ióðveriar her-
námu Grikkland. flúði hann
til Litlu-Asíu og þaðan áfram
til Pa.lestínu og Egyptalands.
Árið 1941 varð hann starfsmað-
ur við gríska sendiráðið í Pre-
toria í Suður-Afríku, og ári
síðar var hann settur yfir upp-
lvsingadeild grísku útlaga-
stmrnarinnar í Egyptalandi.
Árið 1944 varð hann skrifstofu-
st.jóri utanríkisráðuneytisins.
Fiórum árum síðar var hann
skipaður fyrsti sendiráðsritari
í Ankara. og sama embætti fékk
hann í Lundúnum árið 1950.
Sendiherra varð hann árið
1953 í Beirut og loks árið 1957
í Lundúnum. Því embætti
gegndi hann fram til 1962, eins
og áður segir, og átti meðal
annars drjúgan þátt í lausn
hins erfiða Kýpur-vandamáls,
sem mjög mæddi á honum.
Hann býr nú í Aþenu og er á
eftirlaunum.
Þetta voru nokkur helztu at-
riðin í opinberri ævisögu Sef-
eris, og bau segja að vísu all-
mikla sögu um umfangsmikil
embættisstörf, en hin eiginlega
lífssaga hans er þó fyrst og
fremst fólgin í þeirri list sem
hann hefur skapað á liðnum 40
árum. Ljóðabækur hans eru
orðnar tíu talsins, og þó þær
séu ekki sérlega miklar að
vöxtum, gefa þær furðuglögga
mynd af ævireynslu skáldsins
og glímu hans við vandamál
tilverunnar.
Seferis hefur víða sótt til
fanga í skáldskap sínum, en
mest hefur hann sótt til hinn-
ar fornu bókmenntaarfleifðar
Grikkja. Af fornskáldunum
hefur Hómer reynzt honum
gjöfulust uppspretta. „Hómer
er jafnan í hjarta mínu,“ sagði
hann nýlega, enda mun ekki
fjarri sanni að hann kunni
bæði Ilíonskviðu og Odysseifs-
kviðu utanbókar. Við annað
tækifæri lét hann þessi orð
falla: „Hómer skilur mig ekki
frá lífinu umhverfis mig. bægir
mér ekki frá að koma til móts
við það. Og ástæðan til þess
að ég fór að lesa og elska hann
og önnur fornskáld er sú, að
þessir menn hafa hjálpað mér
betur en margir samtímamenn
til að skilja hvað það er, sem
veldur því að ég ber þær til-
finningar til ættjarðarinnar
sem ég geri. Þeir hjálpuðu mér
til að fara þann stutta vegar-
spotta, sem ég verð að fara, og
veittu mér huggun. Það var
ekki skólinn sem leiddi mig til
fornskáldanna; hann gefur
öllu sem hann snertir við ó-
bragð. Það liðu áratugir þang-
að til ég sneri mér aftur að
því sem ég hafði lært í mennta-
skólanum (í þessu tilliti skil ég
..Va.rnarræðu“ Sókratesar und-
an). Til fornskáldanna leiddu
mig þeir fáu kísilsteinar, sem
ég handfjallaði stundum þeg-
ar ég b’ó í Grikklandi."
Af öðrum fornskáldum er
Aiskýlos, fyrsta harmleikaskáld
Grikkja, honum hjartfólgnast-
ur.
Af nútíðarskáldum hafa þeir
T. S. Eliot og Ezra Pound skipt
Seferis mestu máli, einkanlega
sá fyrrnefndi. Ljóð Eliots,
..Marina" (sem Helgi Hálfdan-
arson hefur þýtt á íslenzku),
varð honum í öndverðu fersk
opinberun. en síðan hefur hann
snúið nokkrum verkum meist-
arans á grísku, þeirra á meðal
„The Waste Land“. og þótti sú
býðing bókmenntaviðburður í
Grikklandi árið 1936.
En auk ýmissa skálda, sem
orkað hafa á skáldið Seferis
með einhverjum hætti, hefur
Grikkland — sjálft landið,
náttúra þess og fornmenjar —
haft ómæld áhrif á alla Ijóð-
list hans. Þó hann hafi víða
farið og dvalið langdvölum
fjarri Grikklandi, hefur það
fylgt honum á öllum ferðum
hans, verið honum sístreym-
andi uppspretta tærrar Ijóðlist-
ar. Þetta grýtta og nakta land
með ótölulegum minjum um
forna glæsitíð og beitta tönn
tímans er einsog viðlag við
gervallan skáldskap hans.
Klappirnar, fururnar og litlu
hvítu kapellurnar á hæðum og
fjallatindum, háborgirnar, hof-
in og meira eða minna lemstr-
aðar líkneskjur fornaldarinn-
ar: þetta eru hin síendur-
teknu tákn í Ijóðum Seferis.
1 ritgerð sem hann samdi um
næstsíðustu ljóðabók sína,
„Þröst“, sagði hann árið 1950:
,.Ég er tilbreytingarlaus og
þrákelkinn maður, sem í sam-
fleytt tuttugu ár fram til 1946
hefur ekki látið af að segja
sömu hlutina aftur og aftur.“
Ekki er fjarri lagi. að þannig
sé skáldskap Seferis háttað, en
kannski er nærlægara að segja
að obbinn af ljóðum hans sé
einn samfelldur bálkur, nokk-
22 SAMVINNAN