Andvari - 01.01.1933, Blaðsíða 69

Á Arnarvatnsheiði.
Efst á Arnarvatnshæðum oft hef ég fáki beitt.
í*ar er allt þakið í völnum, og þar heitir Réttarvatn eitt.
Þar undir norðurásnum er ofurlítil tó.
Lækur þar líður niður um lágan hvannamó.
A engum stað ég uni eins vel og þessum mér.
ískaldur Eiríksjökull veit allt, sem talað er hér.
Þessi fáu 09 láflausu stef eftir þjóðskáldið alkunna,
Jónas Hallgrímsson, kunna að líkindum flestir fulltíða
menn hér á landi, en samt werða þau sérstaklega hríf-
andi fyrir þá menn, sem hafa átt mikið við Arnarvatns-
netði saman að sælda. í æsku minni eyddi ég mörgum
óogum á Arnarvatnshæðum. Þar var ég þá bæði haust
°9 vor við silungsveiðar. Söng ég þá og raulaði fyrir
fflunni mér þessi erindi oftar en allt annað, sem ég
^unni. Mér fannst þau vera töluð frá mínum eiginhug
°9 hjarta. Og þótt ég kynni ekkert Iag við þau á þeim
^rum, söng ég þau samt. Ég er ekki einn um það að
verða hugfanginn af þessu litla ljóði. Það er nú ekki
e,nungis sungið efst á Arnarvatnshæðum, heldur er það
nn farið að kallast þjóðsöngur Ðorgfirðinga. Það er
söngflokkur sá, sem Bjarni í Skáney hefir stjórnað hér
uni 16 ára skeið og nefnist »Bræðurnir«, sem hefir
lekið áslfóstri við þessi stef, enda eiga margir þeirra
niinningar frá Arnarvatnshæðum.
Vegna þess að fæsturn ykkar er kunn Arnarvatns-
eiði af eiginsjón, þá langar mig til að fylgja ykkur
5