8 MJÖLNIR ing sú, sem löggjafarsamkundu ber, er ekki að- eins þrotin, heldur henda menn dagsdaglega ó- spart gaman að því og einstökum þingmönnum þess. Aðalstörf þingsins eru fólgin í samningu f járlaga, svo og annarra laga og f yrirmæla, er megi verða þjóðinni að gagni. Og eigi það að takast, verða þingmennirnir að vera hinir hæfustu menn, sem þjóðin hefur á að skipa. Velferðarmál al- mennings verða að vera þeim fyrsta hjartans málefni, en hvorki eiginhagsmunir né flokkapólitík. En eins og þingfyrirkomulagið er nú, svo úrelt sem það er, er ekki góðs að vænta af starfsgetu þess. Hinir fáfróðustu menn taka drjúgan þátt í umræðum, jafnvel ölvaðir, á meðan sérfróðir menn í hinum ýmsu greinum eru ekki spurðir ráða, hvað þá atkvæðisbærir í atvinnumálum og öðrum stórmálum. Þar á ofan bætist, að á síðari árum hafa komizt inn á þing fjöldi manna, sem af státgirnd sinni og metorðafíkn haf a þyrlað ryki í augu almennings á Islandi. Þessir vesælu menn hafa svo samþykkt hverja lántökuna á fætur annarri og hert þannig vísvitandi á hengingaról þeirri, sem þegar er lögð um háls íslenzku þjóð- arinnar. — Hverri lántöku fylgir svo aukinn skattur á allar stéttir, bæði í tollum og beinum sköttum. Og nú er svo komið, að 10.000 kr. skatt- ur (beinn) hvílir á herðum meðalkaupmanna í Reykjavík, um leið og hver verzlunargreinin á fætur annarri er hrifsuð undir stjórn auragráð- ugra bitlingamanna í ríkiseinokun. Þess vegna eru nú augu þjóðarinnar að opnast fyrir því, að hér eru stjórnarvöldin fullum fetum að eyðileggja eina af stærri stéttum landsins, en það er háska- leg stjórnarbraut. Fyrsta skrefið til fullkomnaðs sjálfræðis eftir 1943 er því, að varpa burtu hinni marxistisku ríkisstjórn, sem illu heilli hefur setið allt of lengi við völd, enda eru dagar hennar senn taldir, því að nú er farið að leggja af henni póli- tíska nálykt. Það er óskift skoðun manna, að sundrung sú, sem nú ríkir í þjóðfélaginu, sé hættuleg sjálfstæði landsins. Orsakir hennar má flestar, ef ekki allar, rekja til kommúnismans. Forráðamenn hans, sem eru umboðsmenn rússneska guðleysingjafélagsins hér á landi, hafa á síðari árum ekki aðeins beint eiturörvum sínum til hinna fáfróðustu manna og kvenna, heldur jafnvel notað fylgismenn sína, sem eru í trúnaðarstöðum ríkisins, til að lauma villu- kenningum sínum í barnssálirnar, sem vitanlegt er, að eru mótstöðulitlar gegn öllum skaðsam- legum áhrifum. Afleiðing þess er sú, að á þeim heimilum frið- samra borgara, sem þessi sálsýki 20. aldarinnar, kommúnisminn, hefur stungið sér niður á, er rifrildi, ósamkomulag, já, jafnvel logandi hatur daglegur viðburður, þar sem áður ríkti friður og ró. — Þegar líkamlegar farsóttir geisa um landið, er gert allt, sem hægt er, til að hefta útbreiðslu þeirra. Er minni ástæða til þess að stemma stigu fyrir þá heiftugustu sálsýkissótt, sem nokkurn tíma hefur ógnað heimilisfriði og einingu íslenzkra borgara? Það er í fremsta máta vítavert, að þing og stjórn skuli ekki nú þegar leysa upp þann póli- tíska óaldaflokk, sem forsmáir og svívirðir trúar- brögð manna og góða siðu, lýsir opinberri and- styggð sinni á lögum landsins og hlýðir þeim í engu. Meirihluti þjóðarinnar veit um skaðsemi Kommúnistaflokksins. Meirihluti þjóðarinnar vill upplausn Kommúnistaflokksins hið skjótasta. Þess vegna, góðir íslendingar! Standið við hlið þjóðernissinna í baráttunni gegn öfgastefnunni. Við munum ekki linna baráttunni fyrr en fullum sigri er náð, kommúnismanum útrýmt að fullu og öllu, og hann er gerður útlægur af Islandi um ald- ur og æfi. Til þess að nokkur von sé um, að Island geti staðizt sem sjálfstætt ríki eftir 1943 og áður en nokkrir samningar á heiðarlegum grundvelli geti byrjað, þurfa skuldirnar við útlönd að minnka og sundrungin að hverfa. Verði skuldaklafinn ekki leystur, munu komandi ríkisstjórnir á íslandi ávalt verða leppar erlends kúgunarvalds, sem mun stjórna vorri fátæku þjóð með harðri hendi pen- ingavaldsins. En nái skuldirnar að minnka og sundrunginni að létta, geta Islendingar gengið óhultir í faðm framtíðarinnar og vænzt hins bezta af hinni frjóvgu mold föðurlandsins og auðlegð hafsins. Það er hlutverk þjóðarinnar í náinni framtíð að skera úr, hvort hún vill heldur: vaxandi skuldir, aukna skatta, logandi hatur og sundrung, eða frið og gengi undir styrkri stjórn þjóðernissinna, sem með eldlegum áhuga réttlætisins og brennandi föðurlandsást berjast gegn myrkravöldunum, sem vinna að því að koma íslenzku þjóðinni á kaldan klaka. Islandi allt! Sigurjón Sigurðáson.
Beinir tenglar