Vikan - 23.03.1972, Blaðsíða 23

PÓSTHÓLF
533
SVANFRIÐUR
ROKKAR
Heima hjá mér, 28.2.’72.
Komdu sæll, gamli skröggur
(ekki Ómar. heldur þátturinn)!
Ég þakka þér margt gott sem
þú hefur birt en mikið finnst
mér (og mörgum öðrum) vanta
á, svo þátturinn geti talist góð-
ur í heild.
Jæja, þá er bezt að koma að
aðalefninu. Hvernig stendur á
þvi að svona stór hluti þáttar-
ins eru greinar um þessa gömlu
drjóla sem reyna í lengstu lög
að' halda að sér athyglinni með
allskyns fíflalátum, eins og því
að liggja í bælinu í viku fyrir
friðinn. Og svo gefa þeir auð-
vitað út plötur eftir þörfum ef
þá vantar vasápeninga. Tökum
bara dæmi, sem gæti verið Paul
McCartney og nýjasta platan
hans, „Wild Life“. Platan er
helvítis hrákasmíð og vægast
sagt mjög léleg. Hún er ein-
göngu keypt vegna þess að á
henni er nafnið Paul McCart-
ney og hann var einu sinni vin-
sæll. Óþekktur listamaður sem
kæmi með svipað efni í stúdíó
fengi það varla sett á plötu.
Geturðu ekki komið með
greinar um almennilegt fólk
eins og James Taylor, Cat Stev-
ens og Carpenters, sem allt of
lítið hefur heyrzt í hérlendis,
vafalaust vegna lítillar kynn-
ingar. Eins má eitthvað vera
um Elton John. Ég las nú
reyndar svar þitt við bréfi einu
um daginn, þar sem þú sagðir
að hann hefði haft svo leiðin-
lega fortíð og verið í mörg ár
að rembast við að ná vinsæld-
um. Ég skal nú bara segja þér,
að Róm var ekki byggð á ein-
um degi en þó er hún hrein
snilld í dag og sama er að
segja um Elton John, í dag er
hann snillingur.
Þetta fólk sem ég hef talað
um hér kemst áfram á sínu,
sem það er að gera í dag, en
ekki því sem það gerði fyrir
mörgum árum. Og svo eru hér
riokkrar spurningar:
1. Hvað er Cat Stevens gamall?
2 Hvað heitir allra nýjasta
platan hans og hvenær held-
Framhald á bls. 63
Ein af ástæðunum fyrir því
að Ævintýri hættu var sú, að
þeir Arnar og Björgvin voru
orðnir meira fyrir rólegri tón-
list en hinir og þá sérstaklega
þeir Birgir og Sigurður. Sigur-
jón ,,Kútur“ var þarna mitt á
milli og hefur látið svo um
mælt, að honum hafi verið
nokkurn veginn sama; hann
gæti fellt sig við hvort tveggja.
Enginn vafi er á því, að Sig-
urður Karlsson er villtasti
trommari sem nú er starfandi
og um það leyti sem Ævintýri
hættu, sagðist hann verða að
spila með öllum líkamanum,
að öðrum kosti fengi hann ekk-
ert út úr tónlistarsköpun sinni.
Og víst er, að hann fær að
spila með öllum líkamanum í
Svanjríöi, sem á margan hátt
er hressileg hljómsveit. Svan-
fríður hefur sennilega flest, sem
hljómsveit þarf til að verða
mjög góð og vinsæl hljómsveit.
Sigurður Karlsson er bezti
trommuleikarinn hér á landi (í
svipinn man ég að minnsta kosti
ekki eftir neinum betri). Gunn-
ar Hermannsson, bassaleikar-
inn úr Tilveru, er „höggþéttur"
og ákveðinn bassaleikari i stöð-
ugri framför, Birgir Hrajnsson
hefur ekki enn lent á jörðinni
eftir framfarastökkið sem hann
hóf sl. sumar — og er það vel
— og Pétur Kristjánsson er far-
inn að syngja; áður fyrr var það
ekki svo mikill söngur sem
hann lét frá sér.
Þegar hljómsveitin var stofn-
uð gáfu þeir félagar í skyn að
þeir vildu ekki spila neitt nema
fjörugt og hressilegt rokk.
„Stuð & fjör“, sögðu þeir og
vist er, að þeir hafa staðið við
það, eða gerðu alla vega kvöld-
ið sem ég héyrði í þeim. Eitt
ætti ég kannski að segja strax:
Sjaldan eða aldrei hef ég heyrt
hrárri músík og þetta kvöld
(Sigtún, 24/2) spiluðu þeir sumt
mjög gott og annað sem var
ekki gott. í heildina fékk ég á
tilfinninguna að þeir væru ein-
faldlega óæfðir, en auðvitað er
varasamt að dæma hljómsveit
eftir að heyra í henni einu sinni
og það aðeins nokkrum dögum
eftir að hún kemur fram i fyrsta
skipti.
Þrátt fyrir að þetta hafi ver-
ið í fyrsta skiptið sem ég heyrði
í hljómsveitinni, fannst mér
eitthvað kunnuglegt við hana
og það er ekki fyrr en núna,
þegar ég er að skrifa þessar
línur, að ég geri mér grein fyr-
ir hvaða „kunnugleiki" þetta
var. POPS! Auðvitað er Svan-
fríður samskonar hljómsveit' og
Pops var. Þar voru þeir Pétur
og Birgir saman og þar var
Pétur Kristjánsson ánægður.
Virkilega ánægður, á ég við.
Þar gat hann rokkað og „þrum-
að“ eins og hann segir sjálfur
og það var akkúrat það sama
þel sem honum tókst ekki að
hafa með sér yfir í Náttúru.
Vissulega er Svanfríður samt
betri hljómsveit en Pops var,
enda ekki nema eðlilegt: Þeir
Pétur og Birgir hafa tekið mikl-
um framförum síðan þá og það
Framhald á bls. 63
Þe<r sem rokka SVANFRÍÐI: Birgir Hrafnsson, Gunnar Hermannsson, Sigurður Karlsson og Pétur Kristj-
ánsson.
12. TBL. VIKAN 23