Vikan


Vikan - 13.11.1941, Blaðsíða 3

Vikan - 13.11.1941, Blaðsíða 3
VIKAN, nr. 46, 1941 3 Erfingi Hitlers Eftir Douglas Reed. Höfundur þessarar greinar er frægur enskur blaðamaður. Áður enn styrjöldin hófst hafði haun í mörg á- verið fréttarit- ari í Þýzkalandi fyrir stórblaðið „Times“ og var þaulkunnugur mönnum og málefn- um þar í landi. A íslenzku hefir komið út eftir hann „Hrunadans heimsveldanna“, en bæði sú bók og önnur verk hans hafa vakið mikla athygli. Spurningin, hver eigi að erfa ríkið, er mjög þýðingarmikil í öllum einræðis- ríkjum. Þegar Adolf Hitler bjó sig undir að ráðast inn í Pólland, sagði hann við ríkisþingið:',,Ef eitthvað kemur fyrir mig, verður Göring marskálkur eftirmaður minn.“ Orð hans eru skipun, sem nazistar Þýzkalands þora ekki að óhlýðnast. I 20' ár hefir Hermann Wilhelm Göring verið duglegasti aðstoðarmaður Hitlers og sá af ráðunautum hans, sem Hitler hefir treyst bezt. Á meðan Hitler dreymdi drauma og gerði fyrirætlanir um ,,hina miklu framtíð" Þýzkalands, var það Gör- ing,-sem vann að því, að koma öllu í fram- kvæmd. Og enn þann dag í dag er það hann, sem á hvað stærstan þátt í stjórn- málum, hermálum og fjármálum Þýzka- lands. Jafnvel óvinir Görings verða að viðurkenna dugnað hans og stjórnarhæfi- leika. Eftir því sem Þýzkaland nálgaðist stríð- ið meira, varð hlutverk Görings stærra og umfangsmeira. Rétt fyrir innrásina í Pól- land myndaði Hitler ,,landvarnaráð“ og gerði Göring að formanni þess. Göring hef- ir vald til að gefa út tilskipanir án undir- skriftar Hitlers. Með því varð Göring raunverulegur einræðisherra innanríkis- málanna. Göring er sambland af Falstaff, Murat og Bismarck. Hann hefir séð hundruð fé- laga sinna skotna, án þess að það hefði minnstu áhrif á hann. Samt er hann eini nazistaleiðtoginn, að Hitler undanskildum, sem nýtur almennrar hylli. Göring er fræg- ur fyrir ístru sína, en það er leyndarmál, hve þungur hann er, en líklega er hann allt að 216 pund. Göring er hestamaður og veiðimaður mikill og orðlagður fyrir skrautgirni og sundurgerð í klæðaburði. Hann á líklega um það bil 50 mismunandi lita einkennisbúninga. Það er ekki óalgengt að sjá Göring stíga út úr rauðu flugvélinni sinni í skínandi hvítum einkennisbúningi með breiðan, gylltan skrautlinda um mitt- ið. Óteljandi skopsögur eru til um hann. Berlínarbúar segja, að fái hann eina orðu enn, sé aðeins einn staður, sem hann geti sett hana á, en þá geti hann heldur ekki sezt í þinginu. Hann er glaðlyndur og barn- góður, en er jafnframt ímynd þess miskunnarlausa, þýzka hernaðaranda, sem öllum heiminum stendur ótti af. Offita Görings stafar annað hvort af óeðlilegri kirtlastarfsemi eða sárum, sem hann hefir fengið í stríðinu, en á ekkert skylt við ofát eða ofdrykkju. Áberandi hæfileiki hans er óþreytandi viljakraftur. Hann hefir ótal störf með höndum og reynir að anna þeim öllum. Hann notaði helming tekna ríkisins í stríðsundirbúning og byggði þannig upp þýzka loftflotann og aðstoðaði við endurreisn þýzka land- hersins. Hann skipulagði leynilögregluliðið. og fangabúðirnar. Enda þótt Göring sé miskunnarlaus við að auka veldi Þýzka- lánds, þá er hann samt mikill dýravinur. Þegar hann stjórnaði veiðum, bannaði hann að nota hunda við veiðarnar. Hann bannaði einnig að nota bjarndýr við cirkus- sýningar, þegar hann var forsætisráðherra Prússlands. Göring er nú 48 ára gamall. Hann er sonur Dr. Heinrich Ernst Görings, sem var landstjóri í nýlendum Þjóðverja í suð-vest- ur Afríku á arunum 1885 til 1890. Hann ólst upp í fjallendi Suður-Þýzkalands og Austurríkis. Hann varð liðsforingi í fót- gönguliðinu, þegar stríðið brauzt út, en gekk fljótlega í flugherinn, sem þá var ný- stofnaður, og sæmdi Wilhjálmur krónprins hann járnkrossinum. Árið 1917 skaut. enskur flugmaður niður flugvél hans og særði hann í mjöðmina. Þegar hann hafði- legið marga mánuði á sjúkrahúsi, fékk| hann skipun um að mæta í varariddara-.. liðssveit í Böblingen. Hann svaraði: „Þar eða ég gat ekki fundið Böblingen á landa- “ bréfinu, fór ég beint til vígstöðvanna.“ Árið 1918 fékk hann æðsta tignarmerki Þýzkalands fyrir hreysti. Sama árið fórst Manfred von Richthofen, mesta flughetja Þýzkalands, og Göring varð foringi hinn- ar frægu flugdeildar „Fljúgandi cirkus“. I nóvember var Göring skipað að af- henda Ameríkumönnum flugvélar sínar. En í þess stað flaug hann þeim aftur til Þýzkalands og hélt þar áhrifaríkt kveðju- samsæti með flugforingjum sínum. Á meðan heimur þeirra — allt það, sem þeir höfðu barizt fyrir — var að hrynja í kring- um þá, drukku þeir skál hinna 56 látnu flugbræðra sinna, strengdu þess heit að vinna fyrir „frelsi Þýzkalands" og grýttu síðan glösum sínum í vegginn. „Frelsi“ Þýzkalands virtist mjög langt undan landi árið 1918. Bitur og félaus yfir- gaf Göring þýzka lýðveldið, sem hann fyrirleit, og fór til Svíþjóðar. Sagt er, að hann hafi í örvæntingu sinni farið að nota morfín og hafi verið á geðveikraspítala um tíma. Árið 1921 var hann samt aftur kom- inn til Þýzkalands og hafði aðeins áhuga á að kollvarpa „gyðingalýðveldinu“. 1 október heyrði hann í fyrsta sinni Hitler halda ræðu. Upp frá þeirri stundu var hann samherji Hitlers. Eitthvert furðulegasta afrek Görings var, hvernig honum tókst að endurvígbúa Þýzkaland, án þess að umheimurinn hefði hugmynd um það, og með þeim leiftur- hraða, sem raun bar vitni. Þegar Göring hóf endurvígbúnaðinn árið 1933, mátti Þýzkaland aðeins hafa 100000 manna her og lítið stórskotalið, en enga skriðdreka eða flugvélar. Hitler sagði Göring að láta byggja stærsta loft- flota, sem nokkru sinni hefði verið til. „Þýzkaland á engan flugflota,11 sagði Göring alltaf við erlenda stjórnmálamenn, þangað til í janúar 1935, En í þessi tvö ár byggði hann upp „Félag flugíþrótta- manna“. I því voru þúsundir ungra manna, sem voru að læra að fljúga. I marzmánuði 1935 lögðu þeir óbreyttu fötin til hliðar, fóru í einkennisbúninga og voru opinber- lega kynntir sem flugfloti Þýzkalands. Um það leyti, er deilan um Tékkoslóvakíu stóð sem hæst, álitu margir sérfræðingar, að þýzki flugflotinn væri öflugri en saman- lagðir flugflotar Englands, Frakklands og Rússland. Þegar Hitler lýsti því yfir í marz 1936, að Þýzkaland hefði nú brotið af sér fjötr- ana og tók Rínarhéruðin aftur, afhenti Göring hernum 5600 hermenn, sem hann hafði þjálfað í laumi sem sérstakt lögreglu- lið. Hann hafði einnig lokið við að skipu- leggja leynilögregluna og fékk Heinrich Himmler yfirráðin yfir henni. Eigi Hitler Göring að þakka allt sitt geysilega vald, þá á hann honum ekki síð- ur að þakka, að hann hefir getað haldið því. Það var fyrir aðgerðir feita marskálks- ins, að Hitler var gerður að kanzlara 30. janúar 1933. Hindenburg gamli sagðist aldrei mundi gera Hitler að kanzlara. En þegar honum var sagt, að Kurt von Schleicher, kanzlarinn, sem hann hafði vikið úr embætti, ætlaði að koma með her og taka hann fastan, skrifaði hann undir skipunarbréfið með skjálfandi hendi. Göring hafði búið þessa sögu til, og þégar búið var að skrifa undir, hljóp Göring út til mannfjöldans í Wilhelmstrasse og hrópaði: „Hitler er kanzlari!" Átján mán- uðum seinna skutu menn Görings von Schleicher og konu hans í íbúð þeirra. Annað bragð Görings fyrir Hitler kom stuttu seinna. 1 þinginu, sem Hindenburg staðfesti, var Hitler og menn hans enn í minni hluta. Hinir stjórnmálaflokkarnir voru enn til. Hvernig gátu nazistar orðið öllu ráðandi ? Svarið kom 28 dögum seinna, þegar ríkisþingshúsið brann. Enda þótt Göring væri aðeins dómsmála- Framhald á bls. 7.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.