Vikan - 10.05.1945, Blaðsíða 1

16 síður,
BJORN OLAFSSON
Baldur Andrésson skrifar að
þessu sinni grein um aðalkenn-
ara Tónlistarskólans í fiðlu-
leik. Það var tilviljun, að þessi
gáfaði listamaður settist að
hér heima, en mikið happ fyrir
tónlistarlífið í landinu, því að
Björn er mjög vel menntaður
og ákaflega áhugasamur, svo
að það hefði verið mikill skaði
að vera án hans.
Ultíma Thule, þetta land elds og
ísa, hefir fóstrað snillinga“,
" segir frægur þýzkur tónsnilling-
ur og rithöfundur og er ekki laust við, að
kenni nokkurar undrunar í rómnum. Hann
hafði heyrt íslenzkan píanósnilling, Harald
Sigurðsson, og furðað sig á því, að annar
eins listamaður gæti komið frá eyjunni
köldu norður við heimskautsbaug. Sjálf-
sagt mun hann ekki íiafa heyrt fornaldar-
bókmenntir okkar nefndar á nafn, hvað þá
heldur hið prúða lið í nútímabókmenntum
okkar. En síðan fær hann meiri kynni af
menningu okkar að fornu. og nýju og ritar
í bók sína um píanósnillinga á þessa leið:
,,Þeir, sem þekkja ekki hina merkilegu
menningu þessa lands frosts og funa,
hljóta að reka upp stór augu, er þeir hitta
þaðan mikla listamenn . . .“
Það er hægt að telja þá íslenzka lista-
menn á fingrum sér, sem kvatt hafa sér
hljóðs á erlendum vettvangi. Og þótt þeir
hafi ekki verið svo rómsterkir, að heyrst
hafi til þeirra um heim allan — satt að
segja eru fæstir þeirra kunnir að neinu
Framhald á bls. 3.
f iðluleikari.
Björn Ólafsson fiðluleikari.