Bjarmi - 01.07.1998, Blaðsíða 16

Kjartan Jónsson
„Meira en nokkur orð fá lýst“
Bislcup íslancLs, herra Karl Sigurbjörussou
vísiterar dóttursöjuuði í AJ'ríku
Eins og kunnugt er heim-
sótti biskup Islands, herra
Karl Sigurbjörnsson,
dótturkirkjur íslendinga í
Eþíópíu og Kenýu seinni
hluta maí-mánaðar. Hann er fyrsti
biskup íslensku þjóðkirkjunnar, sem fer
í slíka vísitasíu, og braut því blað í
íslenskri kirkjusögu. Hann fór í fylgd
Jónasar Þórissonar, framkvæmdastjóra
Hjálparstofnunar kirkjunnar, sem hefur
starfað sem kristniboði í Eþíópíu í 14
ár. í þessu viðtali eru nokkrar hugleið-
ingar biskups eftir heimkomuna.
Sjón er sögu ríkari
„Það er með mig eins og marga íslend-
inga á mínum aldri að maður vissi eitt
og annað um kristniboðið. Ég las Sól
yfir Blálandsbyggðum sem strákur og
heyrði frásagnir kristniboðanna sem
komu í skólana og KFUM og sögðu frá.
Maður heillaðist af því. Þetta var allt
sveipað ævintýraljóma. En sjón er sögu
ríkari. Þetta er ekki ævintýri heldur
raunveruleiki. Það sem íslenskir
kristniboðsvinir voru að vinna og segja
frá var grundvöllur að raunverulegu
starfi, það var sáningar- og uppskeru-
starf, miklu meira en nokkur orð fá lýst
þvi að ég sá þama kirkju sem er í ríf-
andi vexti, bæði í Eþíópíu og Kenýu.
Hún annar ekki eftirspurn, getur ekki
tekið á móti fólki sem vill komast inn.
Fólk er í þröng til að komast að. Það er
upplifun að verða vitni að því.
Það er eitthvað sem okkar þreytta en
oft sjálfumglaða kirkja á íslandi mætti
hugleiða og læra af. Mér varð það afar
ljóst í þessari ferð. Við höfum gjarna
litið á okkur sem veitendur og höfum
komið í okkar vestræna yfirlæti með
alla okkar yfirburði og auð en við erum
þiggjendur líka. Umfram allt höfum við
margt af bræðrum og systram í Afríku
að læra. Þau fagna yfir ýmsu sem
fundnum fjársjóði sem við tökum sem
sjálfsögðum hlut. Þau upplifa fagnaðar-
erindð sjálft sem kraft Guðs til hjálp-
ræðis. Margt í lífi kirkjunnar er okkur
einnig til eftirbreytni. Þar má nefna
áhersluna sem er lögð á bænina í öllu
lífi og starfl kirkjunnar. Og fræðslan er í
brennidepli, fræðsla trúnema og skím-
þega, og eftirfylgd, með biblíufræðslu og
kvennastarfi svo eitthvað sé nefnt.
Mekane Yesu kirkjan leggur mikla
áherslu á ýmiskonar líknarþjónustu og
hjálparstarf og þróunarverkefni þannig
að hún er í sannleika biðjandi, boðandi
og þjónandi kirkja og það vildi ég sjá
þjóðkirkjuna okkar verða líka. Mekane
Yesu kirkjan glímir við ótal vandamál,
þessi mikli og hraði vöxtur hefur ekki
verið þrautalaus og kirkjan á við mikla
vaxtarverki að stríða."
Kristniboðs- og
hjálparstarf verði sett á
dagskrá í alvörunni
„Ég fór í þessa ferð vegna þess að ég hef
lagt mikla áherslu á að kirkjan okkar
setji kristniboð og hjálparstarf á
dagskrá í alvöranni, að við tökum mark
á því að þetta er ómissandi þáttur í vera
kirkjunnar. Ferðin var stórkostleg
reynsla og upplifun. Jónas Þórisson var
náttúralega úrvals fararstjóri og þekkir
aðstæður í Eþíópíu út og inn. Auk þess
hefur hann gríðarmikla þekkingu og
reynslu af málefnum hjálparstarfs í
Afriku yfirleitt. Það var því mjög
lærdómsríkt að njóta leiðsagnar hans.
Ég leit á þetta sem vísitasíu. Það er
ein af framskyldum biskups að vísitera
söfnuðina og þarna við miðbaug á
íslenska kirkjan dóttursöfnuði. Þetta
hefur oft verið sagt en í rauninni áttaði
ég mig á þvi þegar þangað suður eftir
var komið að þetta er í alvörunni svo.
Fólkið þarna lítur þannig á málin og
hafði oft orð á því og bað mig um að
flytja kveðjur móðurkirkjunni á íslandi.
Þetta snart mig mjög mikið.“
Er ekki nóg að gera á
íslandi? Þurfum við að
fara til annarra þjóða?
„Það er nóg að gera á íslandi. Þegar horft
er yflr víðara svið gerir maður sér hins
vegar ljóst að akur kirkjunnar er víðari
en bara á íslandi. Það er kirkjunni afar
hollt. Við erum kristin á íslandi í dag
Við höfum gjarna litið á okkur sem veitendur og
höfum komið í okkar vestræna yfirlæti með alla
okkar yfirburði og auð en við erum piggjendur líka.