Bjarmi - 01.07.1998, Blaðsíða 19

Haraldur Jóhannsson
„...»g þér vitjuðuð mín“
FYcl ráðstefna í I láteigsPcirkju
ann 12. maí síðastliðinn var
haldin ráðstefna i Háteigs-
kirkju sem bar yfirskriftina:
„...og þér vitjuðuð mín.”
Tilefnið var sérstakt, já,
kirkjusögulegur atburður. í íyrsta sinn
frá því að íslendingar hófu að senda
Biskup heldur framsöguerindi.
kristniboða til fjarlægra landa fór
íslenskur biskup til kristniboðs-
landanna að kynna sér starfið þar.
Herra Karl Sigurbjörnsson, biskup,
fór til Eþíópíu og Kenýu um miðjan
aprilmánuð síðastliðinn og kom heim í
byijun maí. Þar kynntl hann sér kristni-
boð og hjálparstarf íslendinga. Um
hundrað manns, bæði leikmenn og
prestar, voru saman komnir til að taka
þátt í ráðstefnunni og fagna þessum
tímamótum.
Á ráðstefnunni sagði biskup fyrst frá
ferð sinni og var greinilega snortinn af
því sem hann sá og reyndi. Hann skilaði
kveðju til kristniboðsvina frá söfnuðin-
um í Konsó. Hann lýsti kynnum sínum
af Barrisja Germó, seiðmanninum sem
var meðal hinna fyrstu sem snerust til
kristinnar trúar í Konsó. í framhaldi af
því varpaði hann fram þeirri spumingu,
hvort kristniboðar eyðilegðu menningu
heiðinna þjóða. Hverju myndu Barrisja
Germó og Konsómaðurinn Gandó svara
ef þeir yrðu spurðir: Áttum við að láta
ykkur í friði? - Nei, svara þeir, Guð
sendi ykkur með ljósið.
„Hér er Orðið frétt"
Hann sagði þó, að það sem honum hefði
þótt markverðast væri hvað við gætum
lært af trúsystkinum okkar i Afríku.
„Hér er Orðið frétt,” sagði herra Karl,
„lausnarorð, eins og ferskt vatn örþyrstri
jörð.” Við reynum að halda í horfinu og
„markaðsetja” fagnaðarerindið en í
Eþíópíu er það svo að „kirkjan annar
ekki eftirspum, það vantar fólk.” Hann
lagði áherslu á gleðina sem fylgdi
hinum kristnu og birtist ekki síst í
lofgjörð við guðsþjónustu.
Hann bar þetta svo saman við þá af-
stöðu okkar vestrænna manna að náðin
sé réttur okkar. Við höfum gleymt að
náð Guðs er óverðskulduð. „Hvað varð
um fögnuðinn i trúarlifi okkar?” spurði
hann. Hann minnti á að kirkjan er í
raun send af Kristi til heimsins og
undirstrikaði að eigi kirkjan okkar að
vakna og endurnýjast verði hún að iæra
að gefa.
Biskupinn bar Barrisja Germó
saman við Þorgeir Ljósvetningagoða,
Miyako Þóröarson lýsti leið sinni til trúar og
hvatti til að kirkjan væri opin og vakandi
fyrir útlendingum.
ákvörðun beggja hafði víðtæk áhrif til
heilla. Hann varpaði fram þeirri
hugmynd að bjóða hingað eþíópskri
fjölskyldu á aldamótaárinu. Þau
myndu ferðast um og segja frá þeirri
breytingu sem kristindómurinn hefur í
för með sér. Þannig yrði þjóðin minnt á
þann arf sem hún á í kristindómnum