Skírnir

						Fyrilestur um Kína
haldinn i  Iðnaðarmannahúsinu, 27. agúst 1920.
Eftir   K. T. Sen.
Heiðruðu tilheyrendur!
Gjaina hefði jeg viljað ávarpa yður á íslenzku hjer
i kvöld, en því miður get jeg það ekki. En með því að
8vo vill vel til, að við getum ræðst við á ensku, vil jeg
leyfa mjer að lýsa stuttlega vexti og viðgangi hinnar fornu
Qienningar Kínaveldis. En efnin liggja tveDnogþrennátungu
minni, og verður mjer því sá vandinn mestur að velja vitur-
lega og skipa velniður efninu Til þess nú að erindi mitt verði
ekki alt of sundurlaust, ætla jeg hjer íkvöld að lýsa til nokk-
urrar hlítar þejm atriðum, er hjer greinir:
1)  Aðalatriðunum í stjórnmálasögu vorri og bókmentum.
2)  Þjóðareinkennum vorum og hugsjónum
En tvent er það þó, sem jeg verð að minnast á áður.
I fyrsta lagi vil jeg leyfa mjer að vara menn við hvat-
víslegum fullyrðingum, að það sje þjóðareinkenni, sem að-
eins kann að eiga við einstaka sveit eða einstakan mann.
Manninum virðist það meðskapað að vera helzt til hrað-
dæmur, og er sú tilhneiging sannleikanum hvergi óþarf-
ari, en er menn vilja kynna sjer mál og menningu Kín-
verja. Kina skiftist í átján fylki, og er þó eigi þar með
talið Thibet, Mongolía, Manchuria og sá hluti Turkestans,
er Kinverjar eiga; en ríkið er alt, með hjálendum þess-
um, hjer um bil helmingi stærra en Bandaríkin í Norður-
Ameríku, og talið 5 milj. ferm. enskra að flatarmáli. Inn-
aQ endimarka þessa risavaxna lýðveldis er dýra- og jurta-
líf óumræðilega margvíslegt, loftslag og landslag næsta
sundurleitt, og eftir þessu er svo mismunurinnn i lifnaðar-
háttum og venjum landsbúa.   Skoðanir og hugmyndir, er