Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1928, Blaðsíða 68

IÐUNN
Alþýðan og bækurnar.
íslendingar hafa verið bókaþjóð öllum öðrum fremur.
Það hefir verið þeirra aðalsmerki. Aðrar þjóðir mega
hrósa sér af herfrægð og verklegum framkvæmdum. ís-
lendingar hafa ekkert unnið, er geymisf öldum saman,.
nema bækur sínar.
Islendingar geta aldrei orðið forgangsþjóð vegna auð-
æfa sinna, né veraldargengis. 011 okkar viðleitni þarf
að stefna að því, að menning okkar sé svo traust frá
grunni, að hvergi svíki. Hundruð meðalmanna hefðu
getað fjötrað Egil Skallagrímsson. En þúsundir meðal-
manna hefðu ekki getað ort Sonatorrek eða Arinbjarn-
arkviðu.
011 framtíð okkar menningar byggist á þessu, — á
þeirri staðreynd, að andleg menningarafrek má eins vel
vinna í fámenni sem fjölmenni, af smárri þjóð sem
stórri.
Englendingar tala um >efstu hundrað þúsundirnar«,
sem þann kjarna, er beri uppi menningu þeirra. Ef ís-
lenzk menning á að þróast og vera styrk, þróttgóð og
vaxandi, þarf öll þjóðin að vera slíkur kjarni, er hjálpar
til við menningarstarfið.
Allir, sem nokkuð hafa lesið af útlendum bókum,
munu kannast við djúpa fyrirlitningu margra erlendra
rithöfunda á alþýðunni, eða »lægri stéttunum«. Það er
talað um sérstakan og heldur ófrjólegan hugsunarhátt
hjá erlendum bændum, og bændurnir munu aftur líta á
verkalýð sinn sem nokkurskonar lægri verur. Ekkert