Nýjar kvöldvökur - 01.11.1908, Blaðsíða 23

HRINGHENDUR
263
Himinboga víðan við
Vafurloga undin.
Nafnlaust.
TVÆR VORVÍSUR.
Særinn hrýtur, yngist alt,
Eygló hnýtir böndin.
Blærinn þýtur, syngur svalt,
Sorta brýtur löndin.
Streugi lóa ljóða slær,
Lengi spói vellur.
Engi gróa, hugur hlær,
Hengjan snjóa fellur.
Benedikt Guðmundsson frá Húsavik.
Skreytir drengja dýru Ijóð
Dísin engilblíða;
Býr í strengjum- hörpu hljóð,
Hljómar lengi’ og víða.j
B. E. Hálsi.
Smíði vandað eign þín er:
Eigin handaverkin,
Mikli andi! enginn sér
Yztu iandamerkin.
B. E. Hálsi.
HELZTU VIÐBURÐIR Á ÖRÆFUM.
Svanir indæl syngja Ijóð,
Sveiflur vindar mynda;
Jökultindinn geisla glóð
Gyltum bindur linda.
B. E. Hálsi.
DAGSETUR.
Stjörnu hnýtir hyrnu blá
Himins nýta veldi;
Burtu ýtir — eygló frá
— Ofnum hvítum feldi.
Erlingur Friðjónsson frá Sandi.
SÓL í HAFI.
Upp við dranga, hnjúk og hól
Hallasl langir skuggar;
Rjóð á vanga runna sól
Rán í fangi huggar.
Adam Porgrímsson.
STÖKUR.
Vanda þráð í vísu þátt,
Verðlaun fjáð upp taka.
Er því ráð að reyna mátt,
Runnar sáða Kraka.
Eða svona:
Vanda þráð í vísu stig,
Verðlaun fjáð upp taka.
Er því ráð að reyna sig,
Runnar sáða Kraka.
UM KARLMANN.
Kannar víða verka snið,
Vann hjá lýðum glaður,
Hann með blíðu og sóma sið
Sannur prýði-maður.
UM KVENMANN.
Stundar gæðin gæðaleg,
Grundar kvæðin sóma.
Skundar hæða hilmis veg
Hrundin flæða ljóma.
STAKA.
Fljóð um Óðins fer á stjá
Fróður óður þegi,
Rjóðin góð ef girnist sjá,
En glóðum bjóða eigi.
Halldör Stefánsson Skútum.
Vonir hlýjar vítt um heim
Vakti nýja öldin;
Oft þær flýja út í geim
Undir skýjatjöldin.
B. E. Hálsi.
Rjóðar brenni borin þrá
Braga kenning þróa.
Ljóðamenning mengi hjá
Megni enn að gróa.
Hamra sala dygðug dís
Dáð mér hjali löngum;