Blanda

						142
Sigurður við stjórn, en þegar Björn ætlaði upp að
standa, riðar hann nokkuð við, svo báturinn hallaðist,
og fellur Björn þegar útbyrðis; nær þó Sigurður í
hann og gat með þrekraun dregið hann inn í bátinn;
þá var langt enn ófarið inn í Fót, en kuldinn gagn-
tók Björn alvotan, svo hann var illa og hætt staddur,
er hann loks komst heim. Lagði þá Ingibjörg móðir
hans a það alla stund að lifga hann og tókst það um
síðir; þó var hann lengi vesall eptir þetta. Kom þar
fram draumur Ingibjargar allgreinilega, því bæði at-
vikin höfðu um likan tíma að borið, drukknun Búa
og það, er Björn féll í sjóinn. Nálægt 4 klukkutímum
áður en Björn kom heim i þetta sinn, hafði Jón lagt
sig til svefns, en hrökk upp við það, að hann dreym-
ir og þykist heyra, að stundaklukka hans dettur nið-
ur og brotnar í mola; það var strengjaklukka, og
hafði Búi sonur hans fengið hana áður i verkalaun sin
og gefið hana þeim foreldrum sínum.
1907 var Jón og kona hans í Folafæti hjá Birni
syni sínum; þá hafði Björn mist litlu fyrr tvö af
börnum sínum; Olafur dó 1907, tæpra þriggja ára.
Til eru eptir hann prentuð erfiljóð á lausu blaði, sem
Jón kvað; þar eru og á sama blaði erfiljóð, sem Jón
kvað eptir Búa son sinn. JÞá voru & lífi 4 af börnum
Björns: Jónatan elztur, hét eptir bróður hans, átti að
fermast þá um vorið; Sveinbjörn, honum næstur að
aldri; Ingibjörg 6 ára og Sigríður 13 ára; hún veikt-
ÍBt af berklaveiki og var þá á spítala á ísafirði; þar
var hún meira en tvö ár, og dó þar 23. ínaí 1909, á
14. ári. Eptir hana kvað Jón snotur erfiljóð.
A síðari árum sínum hefur Jón talið sig einu ári
yngri en hann var, og hefur þvl líklega valdið mis-
sögn frá æsku, eða misminni, þvi á afmælisdag sinn
1909 telur hann sig vera áttræðan, en þá var hann
81  árs,   fæddur  25.  janúar   1828, en Ingibjórg kona