Blanda - 01.01.1923, Blaðsíða 355
347
nafnkenudur fyrir söguskriptir1), og eru margar bækur
fil af honum ritaðar. Voru þeir vinir Jón Egilsson
i Vatnshorni í Dölum, fræðimaður mikill og sögurit-
ari; hann var tengdafaðir Espólíns. Þennan Guðmund
Jét Móberg prenta, en hlóð stílinn sjálfur, því hann
var ætíð þreklítill. Guðmundur var sterkur vel, og lof-
aði Móberg honum að prenta nafn sitt fyrir bókunum.
Eru nokkrar bækur komnar þar út, sem hafa þetta
einkenni. Eór G-uðmundur þá í burtu úr Hrappsey,
því hann var vinnumaður Boga, og fór að búa i Arn-
ey, og bjó hann lengi þar, átti mörg börn, en var fá-
tækur; var formaður fyrir stóru fiskiskipi í eyjunum,
og kallaður prentari til dánardægurs.
Nú víkur sögunni aptur til Skagfjörðs. Hann tók til
iðnar sinnar fyrst að prenta, og lót Móberg bera svert-
una upp á stílinn; það kölluðu Hólamenn að bulla, og
manninn, er að þvi verki þjónaði, bullara. Kallaði S.
opt á Móberg undir þessu nafni, en hann reiddist, og
sagði, að Skagfjörð uppnefndi sér; úttalið hjá honum
var svo vitlaust, að eg hef engan mann heyrt tala
eins; stamaði hann að því skapi, en Skagfjörð var
mesta hermikráka, eptirbreytti honum i öllum viðburð-
um og orðf'æri, bað sinn góða svenska dreng, ef ekki
djöful, að vera góðan og fara að „bulla“, því nú ættu
þeir að ljúka ætlunarverki sínu. Lét hann að því búnu
þvo af letrið, líka búa (til) svertu, sem hann var van-
ur eptir róttri reglu, þvi á Hólum var hún gerð af
selslýsi, en nú af fernisolíu, og var það mikill vandi,
því hún átti að sjóðast undir sárþunuu lopti, þar sem
ei kæmist kul að. Hjálpaði Skagtjörð honum til þessa
með góðu vinarhóti tii rð geta numið það til hlítar.
1) Ólafnr i Arney, faðir Guðmundar, var son Jóns Olafs-
sonar annálaritara á Grínrsstiiðum í Breiðuvik, er einnig
var ritari góður og fræðimaður.