Blanda - 01.01.1923, Blaðsíða 402
394
Nú hafði Torfi tvo um tvítugt árið 1834, er svo
bar við, að Guðmundur Einarsson bóndi á Kleifum ú
Selströnd, bróðir þeirra Torfa, andaðist skjótlega um
eingjasláttar byrjun1 2). Hann hafði átt konu þá, er
Anna hét, ættaða norðan úr iPingeyjarþingi, Einars-
dóttur frá Fagranesi, Einarssonar, Magnússonar, bróður
Þorgríms söðlasmiðs á Kálfaströnd. Helga móðir Önnu
var dóttir Ólafs Tómassonar frá Landamóti. Hafði hún
farið norðan til vistar áMela til Jóns sýslumanns Jóns-
sonar, áður Guðmundur fékk hennar; var hún fátæk,
en væn álitum, vel að sór og kurteis um hendur. Hún
hafði átt tvær dætur með Guðmundi, Þórdísi á öðru
ári, og Önnu á enu fyrsta. Var nú Torfi feinginn henni
til fyrirvinnu um sumarið, en fór aptur um haustið, og
var heima á Kollafjarðarnesi um veturinn, en fór (um
vorið) til Kleifa. Var síðan sótt um giptingarleyfi þeirra,
vegna sifskapar með þeim; stóð á því all-leingi, og
kom síðan leyfið, og fékk hann hennar').
Það var nú veturinn 1835 eptir nýjár, að hafís
rak inn og fraus saman, svo ganga mátti milli Vatns-
ness og Stranda á einmánuði. Þá gerði vestanveður
um sumarmál, svo að fs rak inn að Sveinanesi við
Bjarnarfjörð. Á þeim árum höíðu mörg skip róið á
Gjögri, en nú var þess eingi ko3tur; sóttu sumir skip-
in, en fluttu farangur á hestum, þrjár vikur sjóar.
ísinn lá til sláttar, og var gróðrarleysi mikið, en brá
til votviðra með miðju sumri, svo að taðan nýttist
ekki á mörgum bæjum, og margir bundu hana ekki
fyrr inn en 21 vika voru af sumri. Eptir það gerði
haust gott, en nú skáru menn kvikfé ,sitt venju framar.
Þá skar Torfi 40 kindur af 90 fullorðnum, og öll lömb,
og kú aðra, þvf (að) ei voru nema tvær. Lagði síðan
1) 3. Ágúst 1834.
2) Tovfi og Anna giptust 12. Ágúst 1838. (J. Þ.).