Ægir - 01.08.1946, Blaðsíða 19

Æ G I R
209
Lófótveiðarnar 1946.
Grein sú, sem hc.r fer á eftir, stijtt og í lauslegri þýðingu, birtist í norska
blaðinn ,,Fiskaren“ 9. ágúst síðastl. Höfnndnr hennar er cand oecon Ger-
hard Meldell Gerhardsen, en hann annast ritstjórn „Fiskets Gang“, tíma-
rits norsku fiskimálaskrifstofunnar. Hann ræðir hcr aðallega um Iwernig
Lófótveiðarnar gengu siðastt. vertíð, hvað fiskimcnnirnir báru úr býtum
yfirleitt og lwaða ályktanir mcgi draga af gangi vciðanna.
ir.........................................................................ir
með, verður mikilvægi Lófótveiðannu enn
greinilegri, hvað áhrærir þessi fylki.
Frá því var nýlega sagt í hlaði nokkru,
að ekki væri einhlítt að meta afkomu fisk-
A'eiðanna eftir liagskýrslum eða mati á fjár-
hagsafkomu þjóðarinnar í heild, rétt mynd
fengist ekki af afkoniu þessa atvinnuvegar
fvrr en athugaðir væru rekstrarreikningar,
er fiskimennirnir hefðu sjálfir fært. Fiski-
málaskrifstofan hcfur um nokkurt skeið
lengið reikningsuppgjör frá allmörgum
fiskimönnum og hafa þeir tjáð sig fiisa til
þess að inna starf þetta af höndum. Reikn-
ingár þessir eru að miklu liði fyrir þá, sem
meta vilja fjárhagslegan árangur fiskveið-
anna.
Alll sem heilið getur lölur er komið frá
hinum vonda, stendur einhvers staðar, og
má það til sanns vegar færa. Það er sem sé
raunsæið, sem felst að baki talnanna, cn
fyrst og fremst er einmitt verj að athuga
það.
Maður hittir jafnan fyrir sextuga og sjö-
tuga menn við veiðar á Lófótmiðunum. Þeg-
ar þessum körlum vérður lilið um öxl til
æsku sinnar, sjá þeir að tíminn hefur miklu
breytt. Þeir voru á Lófótmiðunum, þegar
vélknúnir bátar komu þar fyrst, en það var
1911. Þeir hafa séð netjatrossurnar lengjast
stöðugt og sama er að segja um lóðirnar.
Halt er á orði, að arðsvonin ein knýi
menn ekki til þess að fara norður i Lófót
°g stunda þar fiskveiðar. Fiskimennirnir
l'omi þangað sem farfuglar og stundi sinar
veiðar, hvort sem nokkuð sé í aðra liönd eða
ekki. Þótt mörgum komi þetta þannig fyrir,
er þó raunin önnur. Það er reyndar satt, að
sömu mennirnir stunda þar veiðar ár eftir
ur. Söinu fjölskvldurnar leggja að mestu til
þann mannafta, sem Lófótveiðarnar þurfa
u að halda. Til eru rannsóknir um þetta, en
l>ær eru aðeins 10 ára gamlar, eða síðan
1936. Þá stunduðu 26 þús. manns veiðar við
Lófót og var meðaldur þeirra SSþi ár. Af
þvi íná sjá, að margt hefur verið þar af
kornungum mönnum, enda var þriðji hver
niaður yngri en 2ó ára.
Rúmlega 24 þús. af fiskimönnunum átti
heima í Nordland og Troms. Er jjað mjög
mikill fjökíi, þegar á það er lilið, að það var
i'Uinlega fimmti hver karlmaður eldri en
lö ára, sem heima átti í þessum fylkjum.
l'ólksfjöldinn í þessum norðlægu héruðum
hefur sjálfsagt aukizt síðasta áratuginn og
þess vegna er hlutfallstalan mi sennilega
nokkuð lægri, en það breytir ekki þeirri stað-
■eynd, að Lófótveiðarnar hafa mikilvæga
þýðingu fyrir Nordland og Troms, þótt ekki
se lilið á annað en veiðarnar sjálfar. Sé
'innan við verkun aflans jafnframt tekin