Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.01.1953, Blaðsíða 11

Tímarit lögfræðinga - 01.01.1953, Blaðsíða 11
Hver átti refsfeldinnt 5 Hver átti refsfeldinn? I. Drög um eignarrétt að dýrum, sem sleppa úr vörzlu. Þó að húsdýr, sem mörkuð eru marki tiltekins manns, svo sem sauðfé, eða þekkjanleg eru, svo sem hross og naut- gripir, jafnvel þótt ómörkuð séu, fari úr vörzlu eiganda eða staðgöngumanns hans, þá er það alkunnugt, að eignarrétti hans að dýrinu er ekki þar með lokið. Fyrirmæli þau, er fylgt er um óskilafé, sýna þetta sæmilega glöggt. Senni- lega mun sama vera um hunda og ketti. Sá, sem gæti helgað sér hundinn eða köttinn, mundi geta heimt sér hann aftur. Um merkta fugla eru ákvæði í Jónsbók, Landsleigubálki 57. Mun þar vera átt við alifugla. Ef maður drepur eða nýtir sér merktan fugl annars manns, þá skyldi gjalda fugls- verð og við lá refsing. Fyrirmæli þessi gera ráð fyrir því, að eignarréttur haldist, þótt fuglinn fari út af umráða- svæði eiganda. Dráp slíks fugls án nýtingar hans mundi víst varða refsingu eftir 257. gr. hegningarlaganna. En ef maður slær eign sinni á fuglinn, þá er líklegt, að það gæti varðað við 246. gr. sömu laga. Um viðhald eignarréttarins skiptir ekki máli, þótt skepn- an sleppi úr girðingu eða annarri geymslu, sem eiganda kann að vera skyldur að geyma hana í, t. d. naut eða grað- hestur, sbr. 1. og 18. gr. laga nr. 32/1931. Um tvær tegundir dýra gilda alveg sérstakar reglur að einu leyti, björnu og refi. Þó að tiltekinn maður hafi helg- að sér slíkt dýr til eignar og hafi sett þau í geymslu, t. d. búr, þá eru dýr þessi réttdræp hverjum manni, ef þau sleppa úr vörzlu, en svo verður að telja, ef þau sleppa úr geymslunni og leika lausum hala, tilskipun um veiði 20. júní 1849 7. og 8. gr. Þessi dýr má maður veiða og leggja bótalaust að velli, þótt í landi annars manns sé. En þar með er vitanlega eldíi úr því skorið, hvort aðili hafi misst
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Tímarit lögfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.