Tímarit lögfræðinga - 01.06.1968, Blaðsíða 19
Sigurgeir Sigurjónsson, hrl.:
Alþjóðasamstarf á sviði mannréttinda
og árangur þess*
Allt frá lokum síðustu heimsstyrjaldar hafa mannrétt-
indamál vexúð mjög ofarlega á haugi á alþjóðavettvangi,
einkum með það fyrir augum, að komið verði á, alþjóð-
legu skipulagi á þessi mikilvægu mál. Eins og kunnugt
er, hafa Sameinuðu þjóðirnar, allt frá upphafi þeirra
samtaka haft hér forustuna, en auk þess hefur Evrópu-
í'áðið átt drjúgan þátt í aiþjóða samstarfi á þessu sviði.
Segja má, að friður í heiminum byggist að verulegu leyti
á því, að þjóðir heimsins virði grundvallarmannréttindi
og mannfrelsi. Dag Hammarskjöld, sagði eitt sinn, að
spurningin um frið og spurningin um mannréttindi væru
tvö náskyld mál. An viðurkenningar mannréttinda mynd-
um við aldrei búa við frið, og án friðar gætu mannrétt-
indi heldur ekki þróast. Af þessum ástæðum er skiljan-
legt, að samtök Sameinuðu þjóðanna hafi frá upphafi,
tekið manni'éttindi upp í stefnuskrá sína. 1 1. gi\ Sáttmála
hinna Sameinuðu þjóða frá árinu 1946 segir, að markmið
Sameinuðu þjóðanna sé m. a., „að koma á alþjóða sam-
vinnu um lausn alþjóða vandamála, fjárhagslegs, félags-
legs, menningarlegs og mannúðarlegs eðlis, og að styrkja
og stuðla að virðingu fyrir mannréttindum og grund-
vallarfrelsisréttindum alli'a, án tillits til kynþáttar, kyns,
tungu eða trúarbragða og að vera miðstöð til samræm-
ingar á aðgerðum til að ná þessu sameiginlega takmarki“.
* Samhljóða erindi fluttu í Ríkisútvarpinu þann 28. apríl
1968.
Tímarit lögfræðinga
79