Tímarit lögfræðinga - 01.12.1980, Blaðsíða 11
Arnljótur Björnsson prófessor:
ALMENN SKAÐABÓTALÖG Á NORÐURLÖNDUM II.
Bætur vegna líkamstjóns
EFNISYFIRLIT
1. NORSKU LÖGIN.............................................. 206
1.1. Yfirlit............................................... 206
1.2. Bætur fyrir líkamsspjöll, sem ekki leiða til dauða . . 206
1.3. Bætur fyrir varanlegan miska (,,men“) 207
1.4. Bætur vegna dauða..................................... 207
1.5. Bætur (fégjald) fyrir ófjárhagslegt tjón............... 207
1.6. Endurkröfuréttur almannatrygginga eða lífeyrissjóða . . 208
1.7. Eingreiðsla eða lífeyrir.............................. 208
1.8. Takmörkun á rétti til að ráðstafa skaðabótakröfu . . . . 208
2. SÆNSKU LÖGIN.............................................. 208
2.1. Yfirlit............................................... 208
2.2. Líkamsspjöll, sem ekki leiða til dauða................. 209
2.3. Bætur vegna dauða..................................... 209
2.4. Frádráttur bóta, sem tjónþoli fær frá þriðja aðila . . . . 209
2.5. Eingreiðsla eða lífeyrir.............................. 210
2.6. Endurskoðun bótaákvörðunar ........................... 210
3. UM HELSTU NÝMÆLI LAGANNA. SAMANBURÐUR
VIÐ ÍSLENSKAN RÉTT ........................................ 210
3.1. Tekjutap vegna líkamsmeiðsla ......................... 210
3.2. Endurskoðun bótaákvörðunar ........................... 214
3.3. Bótaform (eingreiðsla eða lífeyrir) .................. 215
3.4. Bætur fyrir varanlegan miska og fleira................. 216
3.5. Bætur frá þriðja aðila ............................... 220
3.6. Endurkröfuréttur ..................................... 221
4. ÁHRIF LAGABREYTINGANNA ................................... 223
5. LOKAORÐ .................................................. 224
1 grein, sem birtist í Tímariti lögfræðinga 4. hefti 1977, bls. 168-
194, var skýrt frá því, að sett hefðu verið almenn lög um skaðabætur
utan samninga í Noregi (árið 1969), Svíþjóð (1972) og Finnlandi
(1974). 1 greininni var sagt frá aðalefni norsku og sænsku laganna
að öðru leyti en því, að ekki var fjallað um reglur þeirra um ákvörð-
un bótafjárhæðar.
205