Tímarit lögfræðinga - 01.06.1982, Blaðsíða 42
Ávíð
oíí dreií
AÐALFUNDUR DÓMARAFÉLAGS ÍSLANDS 1981
Aðalfundur Dómarafélags íslands 1981 var haldinn 29. og 30. október s.l.
í Tollhúsinu í Reykjavík.
Formaður félagsins dr. Ármann Snævarr hæstaréttardómari setti fundinn
og bauð gesti velkomna. i upphafi ræðu sinnar gerði formaður að umtals-
efni, að félagið væri fertugt um þessar mundir, en upphaf þess væri stofnun
félags héraðsdómara um miðjan október 1941. Voru stofnendur 14, þar af
11 sýslumenn, og eru tveir þeirra ennþá félagsmenn, þeir Páll Hallgrímsson
á Selfossi og Jóhann Salberg Guðmundsson á Sauðárkróki. Heiðursfélagi
D.Í., Torfi Hjartarson fyrrv. tollstjóri, var einnig meðal stofnenda svo og
nokkrir aðrir fyrrverandi héraðsdómarar, sem eiga aðild að félaginu. Raunar
ná rætur félagsins enn lengra aftur í tímann eða til ársins 1924, er hið svo-
nefnda valdsmannafélag var stofnað.
Fyrsti formaður félagsins og frumkvöðull að stofnun þess var Gísli Sveins-
son sýslumaður og síðar sendiherra.
Árið 1957 var nafni félagsins breytt í núverandi horf og tók þá til allra
dómara landsins. Skipulagi félagsins var breytt 1967, og urðu þá Sýslu-
mannafélagið og Dómarafélag Reykjavíkur sérstakar deildir innan félagsins,
en þessi félög starfa bæði sjálfstætt og fara með hagsmunamál félagsmanna
sinna, að því leyti sem þau mál heyra ekki undir DJ.
Hefur þetta skipulag reynst vel. Innan vébanda félagsins eru nú allir dóm-
arar landsins og margir fyrrverandi dómarar svo og ýmsir embættismenn,
sem starfa að málum er tengjast dómvörslu eða réttargæslu með ýmsum hætti.
Eru félagsmenn nú 73 talsins svo og 14 fyrrverandi dómarar.
Lokaorð Ármanns voru þessi:
„Langt verður þess sjálfsagt að bíða, að nokkurt ár verði helgað dómstól-
unum og nefnt ár dómstólanna hér á landi. Á því er þó ekki vanþörf, því að
dómstólar eru að verða þær þjóðfélagsstofnanir hér á landi, sem einna van-
búnastar eru til að gegna þeirri verkefnabyrði, sem á þær hleðst. Það vill
gleymast, að dómsvaldið er sjálfstæð grein ríkisvaldsins. Sæmd íslenska lýð-
veldisins liggur við, að miklu betur verði gert til dómstóla landsins um mann-
afla, vinnuskilyrði öll, húsnæði og tækjakost. Minnumst þess, að greið og
örugg dómgæsla er einn af landstólpum lýðræðisríkis. Með þessum orðum
og þeirri bjargföstu trú, að vel muni skila á næstunni til nauðsynlegra endur-
bóta, leyfi ég mér að setja dómaraþing á 700 ára afmæli vorrar landslaga-
bókar.“
36