Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 8

4
BÚNAÐARRIT.
Árið 1878 1593827 pd. Árið 1894 1720608 Pd.
.— 1879 1705889 — — 1895 1717875 —
— 1880 1620335 — — 1896 1740309 —
— 1881 1859444 — — 1897 1707269 —
— 1882 1512762 — — 1898 1454200 —
— 1883 1215638 — — 1899 1453400 —
— 1884 1195770 — — 1900 1404100 —
— 1885 1337028 — — 1901 1416200 —
— 1886 1259165 — — 1902 1356400 —
— 1887 1149278 — — 1903 1422846 —
— 1888 9787871)— — 1904 1422534 —
— 1889 1167343 — — 1905 1615513 —
— 1890 1316530 — — 1906 1588614 —
— 1891 1466526 — — 1907 1483810 —
— 1892 1527798 — — 1908 1377958 —
— 1893 1540015 — — 1909 1962600 —
Af þessum tölum er það augljóst, að hér er um
stóran tekjulið að ræða fyrir bændur. Sum árin hefir
fengist fyrir ullina yíir eina miljón lcrónur. Enn fremur
má það vera augljóst, að þótt ekki fengist nema fárra
aura verðhækkun á hverju ullarpundi, þá yrði upphæðin
stór, þegar lagt er saman fyrir landið í heild sinni, og
að hvert árið, sem líður án þess að eitthvað sé gert
til þess að bæta ullarverkunina, er stórt tap fyrir landið.
Það er því nauðsynlegt íyrir bændur, að undinn sé bráður
bugur að því, að bæta ullarverkunina, svo að ullin nái
góðu áliti og hærra verði hjá kaupendum erlendis. Það
íé, sem varið yrði til þeirra endurbóta, gæíi landsmönn-
um góðan arð. En haldgóðar umbætur fást ekki, nema
því að eins að bændur og aðrir, sem hlut eiga að máli,
sinni því af alvöru og hver geri það, sem í hans valdi
stendur, til þess að þetta komist á sem fyrst og sem
fullkomnast.
Þessa brýnu nauðsyn hafa þeir séð, sem á síðasta
Alþingi lögðu það til, að veitt væri fé handa manni til
1) Óliklogt að sé rétt tala.