Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 10
6
BÚNAÐARRIT.
stórs verksmiðjueiganda, sem unnið heíir að útgáfu sér-
fræðiiegrar bókar um ull, sem heitir: Fibres nsed in
Textile and Allied Industries. Þetta staðfesti hann með
þvi, að rita það í eintak það, er eg á af bókinni.
Ef gera ætti íslenzku ullina fínni en hún er, þá
væri liklegt, að fyrirhafnarminna yrði að breyta fjár-
kyninu heidur en ioftslaginu.
Skeð getur að kynferði fjárins að einhverju leyti
sé orsök þess, að norðlenzk uil er í hærra verði en
sunnlenzk ull; en væri ulJin jafn-vel verkuð á báðum
stöðum, þá mundi verðmunur sá, sem nú er, hverfa að
mestu. Það er meðferðin og þvotturinn á ullinni norðan-
iands, sem gerir mest verðmuninn, en síður ullargæðin.
Það er ekki að furða, þótt bændur hafi litla trú á
betri uliarverkun, þegar kaupmaður og þingmaður telur
þýðingailaust, að reyna að bæta meðferð ullarinnar.
Það ætti að vera skylda hinna leiðandi manna, að beina
alþýðunni á rétta ieið og hjálpa til að afnema óvand-
virknina og sóðaskapinn við ullina; þá fyrst má búast
við verulegum árangri.
Alþingi, Búnaðarfélag íslands og ekki sízt kaupfélögin
verða hér að taka í taumana og leiða þetta mál með
gætni og festu farsællega í höfn.
Þegar á að fara að bæta ullarverkunina, er nauð-
synlegt að kynna sér, hveit íslenzka ullin er flutt, til
hvers hún er notuð og hvað kaupendurnir finna helzt
að henni. Ef þetta tekst vel, á að vera kleift, að bæta
úr því, sem ábótavant er, og þar af leiðandi fá hærra
verð fyrir ullina. Að reyna að útvega sér nýja mark-
aði fyrir ull er þá fyrst gerlegt, þegar ullin er orðín
góð og útgengileg vara, eftir því sem hún i eðli sínu
getur verið bezt.
Eg hefi fengið skýrslur frá tollhúsunum i New-York,
Boston og Phíladeiphíu yflr íslenzka ull, sem innfiutt
heflr verið þangað siðastliðin fimm ár; en tollhúsin hafa