Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 231
BÚNAÐARRIT
227
þess, til sainanburðar við Jagðinn, sem eg sendi því i
Jiaust af grasinu, sama sem því, sem súrheyið er gert af.
Að endingu vil eg með fáum orðum minnast á, hver
árangurinn hefir orðið út á við þetta ár af samningnum
við mig um leiðbeiningu i súrheysgerð. Eg sá ekki
ástæðu til, að auglýsa mína leiðbeiningu meira en eg
gerði í vor, sem hér að framan er skýrt frá, bæði af
því, að eg vissi að í öðrum sýslum, beggja megin við,
voru menn, sem samið haföi verið við í sama augna-
miði, og svo vissi eg, að þess var getið í mörgum blöð-
um í sumar. Samt kom hér til mín í sumar maður úr
annari sýslu — var hér nótt — sem bað mig að lofa
sér að sjá staðinn, sem eg notaði fyrir súrheyið, og
spurði mig mikið rœkilegar um aðferðina, sem eg hefi
við súrheysgerðina, heldur en nokkur annar heflr gert
áður. Hann sagðist mundu fara að nota þá aðferð.
Honum fanst staðurinn, sem eg nota, vera á hentugum
stað, bæði til þess að láta 1 hann og til þess að taka
úr honum handa kúnum. En að öðru leyti fanst honum
lítið til hans koma, sem eðlilegt er, því að það er litlu
til hans kostað. En það er einn af mörgum kostum
súrheysins, að það getur verið gott á mjög ódýrum stað.
Eg tel víst, að hann útbúi rækilega góðan stað til súr-
heysgeiðarinnar lijá sér, því að hann hefir alt í mjög
góðu og fullkomnu lagi, sem hann heflr með höndum,
að sögn allra. sem eg hefi heyrt tala um heimili hans
og h afa séð það. Eg hefl, því miður, aldrei komið á
heimili hans. — Það er óneitaulega gott, að hafa ræki-
laga góðan og í öllu tilliti vel útbúinn stað fyrir súr-
hey. Það er bezt, að hafa hvert áhald sem bezt vandað;
en það er vanalegast, að meira þarf að kosta til í byr-
jun, til þess að afla verulega vandaðs og fullkomins
hlutar heldur en til miður vandaðs. En eg hygg, að
það mundi ekki verða mikil hvöt fyrir bændur til þess
að fara alment að nota súrheysverkun, þó að farið væri
að halda fram þeirri kenningu, að t. d. steinsteypuveggir
15*