Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 273
BÚNAÐARRIT
269
Gangi nú heyið út næsta vor, þá setur hann aftur
nýtt hey í heystæðuna, ef um það er samið við hann.
En nú gengur heyið ekki út; þá má hann gjarnan
lofa sama heyinu næsta ár, eða ef til vill 2 ár, ef
heyið er sinulaust, kraftmikið, fast og vel um búið, því
þá er það jafngott, þótt einfornt sé eða jafnvel tvífornt.
En þegar ekki þykir tiltækilegt, að hafa sama heyið
lengur í forðabúrinu, þá setur bóndi nýtt forðabúrshey
annarsstaðar, en eyðir sjálfur gamla forðabúrsheyinu
næsta vetur. Forðabúrsbóndi er vel að því korninn, þó að
hann fái heygeymsluþóknun tvisvar eða þrisvar fyrir
sama heyið, ef heyið er svo gott, sem áskilið hefir verið.
Heyið lóttist við geymsluna, og bóndinn tapar vöxtum
af þeim peningum, sem hann kostaði til að afla heys-
ins, en þetta á hann að fá borgað.
Vel getur það verið, að þóknun sú fyrir heygeymsl-
una, sem eg stakk upp á, sé of lág. Hún er ákveðin
að mestu út í bláinn. En þetta muudi fljótt lagast, ef
reynt yrði að koma heyforðabúrum upp með þessari að-
ferð. Eftirspurn og framboð mundu bráðum koma hæfi-
legu verði á heygeymsluna, eins og á hverja aðra vöru.
Auðvitað verður geymslan að borgast svo ríflega, að
það sé fremur hagur en skaði að geyma hejúð. — Eg
veit, að það mundi fyrst í stað verða þyrnir í augum
stöku manna, að forðabúrsbóndinn græði á heygeymsl-
unni. Þessir menn yrðu strax fáir, og sá barnaskapur,
að öfunda forðabúrsbóndann af heygeymsluþóknunni,
rnundi brátt eldast af þeim.
Ileygeymsluþóknunin yrði mismunandi há í sveit-
unum, og ef til vill innan sveitar. Mundi hún fara mjög
eftir því, hve erfitt og kostnaðarsamt væri að afla hey-
janna á hverjum stað.
En það er einn galli á þessari aðferð til að stofna
heyforðabúr. í vondu árferði, þegar hafísar liggja við
land og orsaka máske bæði grasbrest og óþurka, mundi
verða mjög erfitt að fá lofun á heyforða. Gæti svo farið,