Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 291
BÚNAÐARRIT
287
vöru að hugsa um kynbætur sauðfjár, sáu menn þó fyrst
fullkomlega nauðsynina á glöggri og tryggri aðgreining
einstaklinganna, sem verður að telja fyrsta skilyrði fyrir
kynbótunum. Var þá farið að hugsa upp aðrar aðferðir
við aðgreininguna, á þá ieið, að merkja hvern einstak-
ling, t. d. hyrnt fé á horn, en kollótt á málmplötu, festa
á eyrað.
Framförin í þessari grein hefir þó gengið seinna en
æskilegt væri, og getur margt valdið því. £n deyfðin
og hirðuleysið mun þó eiga þar drjúgastan þátt í, og er
meira en tími til kominn, að reka þá drauga á dyr. Þá
mun og allmikið hafa dregið úr framkvæmdum í þessa
átt, að fjáreigendur hafa enn ekki getað komist niður á
glögt merki, sem væri handhægt og ódýrt.
Þegar um nýjung er að ræða, sem eítir eðli sínu
þarf að verða almenn, svo sem er um kynbætur sauð-
fjár, og alls búpenings yfir höfuð, er nauðsynlegt, að
sneiða hjá öllum óþaiía-kostnaði, því allur kostnaður
tefur stórkostlega fyrir, og dregur einnig úr hagnað-
inum.
Eins og áður er á vikið, álít eg fyrsta sporið til
sauðfjárkynbóta, að auðkenna hverja á, sem á að hafa
til undaneldis, með glöggu merki.
Eg vildi því leggja nokkuð til þess máls, ef verið
gæti, að það ýtti undir einhverja, að stíga fyrsta sporið,
þ. e. að merkja ærnar, og má svo smá-fikra sig áfram
úr því.
Tvær aðferðir hafa verið hafðar að þessu, sem eg
álít fullnægjandi, þó báðar á þá leið, að tölumerkja
ærnar, en að öðru gagnólíkar. Önnur aðferðin er sú, að
talan er táknuð með skorum í hornin, Hefir það verið
nefnt skorukerfi. Hin er sú, að brennimerkja númerið
á hornið með brennijárnum með venjulegu töluletri á.
Skoruletrið hefir þann ókost, að auðkennin verða að
vera framan og aftan á báðum hornum, og eru því nokk-
uð sein-skoðuð, en hætt við misgáningi, ef fljótlega er að-