Dagblað - 12.02.1925, Blaðsíða 1
Hrakningar 'þeir-, er
‘botavörpuskipia hafa nú orðið
fyrir, og eru eon meiri heldur
en sagt var frá í blaðinu í gær,
gefa tilefni til alvarlegrar um-
hugsunar um það, hvort sjó-
sóknirnar muni ekki vera með
ofurkappi, enda þótt skipin séu
góð. t*að er auðvitað, að kapp
er gott, en það er þó bezt með
forsjá. Og það er svo alkunna,
að óþarfi er á að minna, að ís-
lendingar sækja fiskveiðar hér
við land af miklu meira kappi
heldur en nokkur önnur þjóð.
Englendingar, sem stunda veið-
ar hér við land á samskonar
skipum og íslendingar, koma
oft fisklausir heim, þótt íslend-
ingar komi á sama tima eða
styttri með hlaðaíla. Og ástæðan
til þessa er sú, að Englendingar
hætta ekki skipum sfnum á
veiðar i öðrum eins veðrum og
íslendingar.
Nú í sumar, haust og vetur
hafa botnvörpuskipin sótt veiðar
á ný mið, hinn svonefnda
»Hala«, sem er langt úti í regin-
hafi. Margir spáðu því, að taka
mundi fyrir veiðar þarna þegar
haustaði að, því að þótt ekki
yrði ís til tálmunar, þá mundi
þar ekki vært fyrir stórviðrum,
og beinlínis hættulegt að sigla
skipum þangað. Þetta hefir nú
ræzt. '
fegar ofviðri skellur á skipin
þarna út í hafi, er í rauninni
ekki nema um tvent að velja í
skammdegi. Annar kosturinn er
sá, að iáta reka; hinn er sá að
bleypa undan og þó hvorugur
kosturinn hættulaus. Að taka
land fyrir vestan er ekki hægt
í dimmviðri. Meðan veiðar voru
stundaðar áður á haustin fram
undan Vestfjörðum, gátu skipin
oft hleypt inn á firðina og legið
þar óhult þangað til garðinum
slotaði. Og þótti þó oft ilt að
sækja veiðar á þau mið þegar
letð að skammdegi.
I*að er nú að vísu svo, að
fleiri ferðir munu ekki farnar
vestur nú um sinn, þvi að nú
byija veiðar á Selvogsbanka. En
þessu er skotið hér fram til at-
hugunar, því að reynslan nú
ætti að hafa sýnt bæði skip-
stjórum og útgerðarmönnum það
ljóslega, að öllu má ofbjóða.
Elrindi
send Alþingi.
Loftur Guðmundsson sækir
um að Alþingi veiti sér þann
styrk, að hann bíði ekki beint
fjárhagslegt tjón af kvikmynda-
töku þeirri, er hann hefir ‘haft
með höndum hér innan lands,
en haldinn muni verða um kr.
10000.
15 útgerðarmenn á'Stokkseyri
sækja um »styrk sem riflegaSt-
an — — til byggingar fiskað-
gerðarflatar (plans) við bryggju
vora hér á Stokkseyri«.
Þórarinn Jónsson frá Mjóa-
firði sækir um 6000 kr. styrk
tii hljómleikanáms í Þýzkalandi.
Arthur Gook trúboði á Akur-
eyri, sækir um leyfi til að setja
upp víðboðsstöð (broadcasting)
i húsi sínu.
Daníel Hjálmsson sækir um
skaðabætur, alt að 20000 kr.
fyrir það er hann var svift-
ur vegaverkstjórn 1913.
Geir G. þormar sækir um
3000 kr. styrk til framhalds-
náms erlendis í tréskurðarlist og
dráttlist.
Jón Ófeigsson adjunkt, sendir
skýrslu um utanför sina og sæk-
ir um, að sér verði veittar 5000
kr. til þess að kynnast skóla-
málum erlendis, en til vara, að
sér Verði veittur sá styrkur,
sem nægi til að greiða kostnað-
inn við starfrækslu embættis
síns neðan hann er erlendis.
Itéttarkraía.
Fimm þingmenn í Neöri deild,
þeir Bjarni Jónsson frá Vogi,
Jakob Möller, Tr. Þórhaílsson,
H. J. Kristófersson og Magnús
Jónsson bera fram eftirfarandi
tillögu til þingsályktunar, og
verður ákveðið í dag hvernig
hún skuli ræðast:
Neðri deild Alþingis ályktar
að skora á stjórnina að krefjast
þess af Dönum, að þeir skili^
oss öllum þeim munum íslenzk-
um úr söfnum sínum, er eigi
verður sannað um, að þeir séu
þangað kornnir með réttum eign-
arheimildum.
Greinargerð.
Auk eðlilegs réttar, sem öll-
um er auðsær, slyðjum vér þessa
kröfu vora við það fordæmi, ét
Danir tóku við Slesvik. þá kröfð-
ust þeir og fengu öll skjöl, er
snertu Slesvík, og alla muni
þaðan, sem voru í þýzkum söfn-
um. Má af þessu ætla, að Dön-
um verði l|úft að gera oss sömu
skil sem þjóðverjar gerðu þeim.
V erötollixr
og 25% gengisviðauld.
Með lögum sem gengu í gildi
1. apríl 1924 var lagður verð-
tollur á nokkrar vörutegundir
og áttu lögin að gilda til næstu
áramóta.
Tollur þessi hefir gefið ríkinu
ærnar tekjur, en lögin hafa þó
vitanlega kostað almenning enn
meira, því að á vörur þær, er
voru fyrir í Iandinu þá er lögin
gengu í gildi, munu verslanir
ýfirleitt hafa lagt verðhækkun,
er samsvaraði tollinum. þetta
hefir að sjálfsögðu verið gert
vegna þess, að búist var við, að
tap mundi verða á þeim vöru-
i