Hlin 47 slímhimnubólgu í maga og görnum, sem ovsakast af ákveðnum bakteríum. Venjulega er kvefið takmarkað í görnunum og lýsir sjer með niðurgangi, en stundum er einnig bólga í magaslímhúðinni og fylgiv þá einnig vipp- sala. Baktevíuvnav, sem valda iðrakvefi, berast til heil- brigðra úv því sem genguv upp og niðuv af sjúkling- unum. Ef ekki ev gætt mikils þvifnaðar, er hætt við að bakteríurnar berist í mat og drykk, einkum mjólk og vatni, og sýkjast menn þá af að neyta þeirra hluta. Þeg- ar iðvakvef gengur á heimili, er öllum gestum, sem.að garði koma, liætt við sýkingu — bæði við að snerta heim- ilismenn og ekki síður við að neyta þar matar og drykkj- ar. Ráðin gegn sýkingu ev því svipuð og við venjulegu kvefi: vavast þau heimili, þar sem iðvakvef genguv, og lieimilisfeðuv þav eiga að geva gestum aðvavt um að sú sótt sje að ganga; neyta þav ekki neins eða þá aðeins soðinnav fæðu — og ekki að gleyma því að kossav og handabönd eiga mikinn þátt í útbveiðslu þessavav sóttav eins og fleivi annava. Slgr. Matthíasson. Fjósið. Með því að hin heiðvaða vitstjóvn Ávsvitsins „Hlín" hefuv favið þess á leit við mig, að jeg ritaði nokkuv ovð um jjósið, þá ætla jeg hjer að sýna lit á því; þó mega menn ekki búast við neinum nýmælum, því „ekkert er nýtt unlir sólinni", segir máltækið, og mun mönnum sýnast það satt og vjett, að minsta kosti þegar um fjós- ið ev að' væða.