Hlín - 01.01.1933, Blaðsíða 101

Hlin
99
Jóns forseta, lærðist mjer að búa til grasagraut eða
grasasúpu eftir meðfylgjandi reglum: 8 lóð af þurr-
um fjallagrösum eru þvegin og látin í 4—5 lítra af
vatni og soðin hægt í 2 stundir. Lögurinn er svo noL
aður, síaður eða ósíaður eftir vild, og sagómjöl eða
kartöflumjöl — jafnvel með ofurlitlu af sagógrjónum
— látið út í, og sykur síðan látinn í eftir þörfum.
Grautinn hef jeg afremt með því að láta lítið eitt af
hreinsuðum sóda framan í teskeið í hann. Gott er að
hafa svo sem þrjár inatskeiðar af góðri berjasaft úti,
en hann er góður án þess. Út á grautinn er höfð góð
mjólk og sykur, en tvíbökur eru hafðar með súpunni.
— Þetta er holl og góð fæða handa sjúkum sem heil-
brigðum. Þá hafði jeg ekki lesið um grasagraut í
Kvennafræðaranum, og þykir þar líka gert ráð fyrir
helst til miklu af grösum.
Anna Kristjánsdóttir, Víðivöllum í Fnjóskadal.
Að gangáfjil grasa.
Þegar jeg fjekk orðin frá þjer um að skrifa grein-
arkorn í »Hlín«, fór jeg strax að brjóta heilann um,
um hvað það ætti eiginlega að vera, mjer datt ekkert
í hug, sem væri nógu stutt, og sem nokkur lifandi
maður fengist til að lesa.
Jeg fór út, því jeg heyrði að flugvjel var að skella
rjett hjá húsinu, og sá hana hverfa út í geiminn.
Gufuskip bljes í kveðjuskyni og þaut af stað í sönni
átt. Bílarnir þeyttust fram og aftur um götuna, við-
stöðulaust, enginn virtist hafa tíma til að bíða augna-
blik. Tíminn var alstaðar á fleygiferð, en hugur minn
var einn í kyrstöðu, eins og hann biði eftir einhverju,
sem leysti hann, úr læðingi.
Jeg leit eftir götunni, eins og jeg hálft um hálft
7*