Tímin - 16.12.1943, Blaðsíða 2

Nr. 42. 1. árg.
TIMIN
16. december 194S
í í m i «
Hósdagiu 16. đecember 1943.
Útgevari: Havnar Framburðsíelag.
Ábyrgdarmaður:
Einar Joensen
Avgreiðsla: Telefon nr. 259.
Prentsmiðja: B. Z. Jensens.
Halđaragjalđ: 2 kr. ársfjórðingin,
í leyssølu: 15 oyru eintakið.
Lýsingarprísur: 12 oyru pr. mm
á forsíðuni, aðrastnðni: lOoyru.
(Avsláttur fyri fastar lýsingar
eftir avtalu).
Hví knnna teir ikki
vera sannferðugir
J. H. Danbjørg er í seinasta
Social-Demokrali aftur eflir mær,
hesa ferð víó einari bronglan
av tí eg havi sagt á tingi við-
víkjandi , skallafrádrálti. Har
samtyktu javnaðarmenn bg sam-
bandsmenn aftur í ár ta" reglu,
sum nú hevur verið í gildi eilt
ár: al eingin má draga meiri
frá sum skattafrítt í síni inn-
tøku, enn tann skatt, hann
skal gjalda fyri árið, hann upp-
gevur inntøku sína til. Kg
nevndi tá, at skattaráðió mælir
frá at sela hesa reglu aflur í
gildi, tí fyri tað fyrsla er líon
ímóti teirri grundreglu, at
eingin inntøká má skattast
meir enn eina ferð sum inntøka,
men eisini hevur verið nógv
fløkja og strið av henni. Skalta-
ráðið nevnir sum dømi ein
mann, sum í 1942 rinđaði í
skatl 68.000 kr. og hetla árið
hevði eina inntøku uppá 73.000
kr. Hansara verúliga inniøka
tað árið var also 5.000 kr., men
eftir javuaðarsambandsmamia
regluni mátli hann rinda 14.000
kr í skatt. Hetta fær-J. H. Dan-
bjørg til, at eg »havi forlalt eina
sorgarsøgu um ein mann s‘um
í 1941 hevði eina inntøku uppá
200.000 kr. og tá ið skalturin
varð frádrigin bert hevði 132.000
kr. eftir at liva av við konu og
fleiri børnum.« _
Og hann heldur fram: »Neyð-
ar maður.« Men harra Long
helt áfram við sorgarsøguni, ið
var enn verri næsla árið, tí
tá hevði hesin neyðar maður
einans 73.000 kr. í innløkn og
mátti lá rinda 14.000 kr. í skall, og
hevði lielta árið soleiðis bara
59.000 kr. efttr. í tvey ár hevói
hesin neyðar maður ikki meira
enn 191.000 krónur eftir at
liva av.»
Helta er ein so illgrundað og
ósonn bronglan, at ein má ølasl
við. J. H. Danbjørg er lærari í
Porkeri. Um okkurt av skúla-
børnum bansara elia foreldrum
fáa Løgtings oróadráttarfrasøgn-
ina upp í hendi og har lesa taó,
eg veruliga bavi •'sagl og mela
tað saman við tað; ió harra
Danbjørg brónglar lað til, tá
munna tey kenna seg illa við.
Mær lókti als ikki synd í
hesum manni. Eg haldi hann
hava lagt ivaleyst inn at liva
av iaó árið. Men eg øvunđaði
honum heldur x fkki, soleiðis
sum summi bløð í Føroyum
vilja ala Føroyingar upp at
gera. Eg segði beinan vegin, at
hesin maður toldi óivað hesa
skattur eitl ár, kanska bæói 2
og 3 ár, men um henda regla
stóð við makl í gjøgnum fleiri
ár, tá var tað óvist um tað ikki
var okkara samfelag at skaóa,
tá mundi mong driftin steðga,
sum nú Veitti hópinum av fólki
góða vinnjng. Og eingin fær-
meg frá at halda tað vera órætt-
víst fyrst at skatta innløku eitl
ár og so skatta hana árið eftir
sum inntøka. Um hon tá skal
skatlast, má tað vera sum ogn-
arskattur, tí hvør veit, hvat ,ið
hesin peningur er nýttur lil?
J. H. Danbjørg kann óivað ikki
hugsað sær annað, enn at hann
er'sellur í sparikassa ellð liggúr
heima í kistuni eins , og
summir kelubræva íspinnarar
hava gjørt vió síni rummiska
vinning. Men uttan fyri Suður-
oynna man so mikil peningur
ofta vera settur í arbeiðisløn
ella í onkra drift, sum veitir
fleiri monnum innløgur enn
honum, ið le^ði hann inn.
»Kapilalistverjara« vil J. H.
Danbjørg gera meg lil eins og
ein ókendur batafullur óvinur
gjørdi meg lil í einum av teimum
seinastu Krossunum. Mítt ar-
beiói og mín hugsan hevur
aldri bent tann vegin. Tað ar-
beiði eg havi luttikið í, hevur
altíð miðað móti at útvega tí
meiniga manninum livilig kor,
og tað fær hann ikki av studn-
ingi, men av lønandi arbeiði.
Egsíggiikki landsgagnligan poli-
tikk í at sorla'all tað hiður,
sum einstakir menn hava bygt
upp, fyri tað um leir fáa sjálvir
ein part avjmininginum. Menn-
inir, ið fylkjast í øvundaflokk-
unum, sum hava Socialdemo-
kratin ogTingakross til málgøgn,
áttu at lagt sær tað góða,gamla
orðið í geyma, at eingin fer væl
av lí, at annar fer illa. Um
okkara samfelag skal kunna
leggja nóg mikið inn lil okkum
øll al liva við, mugu allar skap-
andi kreftir nýtast, og ikki tað
sorlast, sum uppbygt er, fyri al
seta ístaðin eitt av nøkrum fá-
um frekum politikarum stýrt
kamarillukentsamfelag. 011,sum
lniva Sína heilsu, kunna arbeiða,
men ikki øll kunna sela arbeiði
í verk, og enn færri duga at
skila so fyri, at verkið eydnasl
væl og vinđur upp á seg.
' J. H. D. skrivar um »andeils-
feløg« eins og flokkur Uansara
hevói funnið tey upp. »Andeils-
feløg«'hava einkivió socialismu
at gera, tey hoyra okkara nú-
verandi samfelagi til, og hvør
góður Føroyingur má gleðasl,
hvørja ferð tað arbeióandi fólki
tekur seg saman til at fáa sum
mest burtur úr einari vinnu,
anlin tað nú eru fiskimenn,
bóndur ella traðarmenn, men
eisini »andeilsfeløg« luevja dug-
andi menn á odda. J. H. D.
nýtist bara al leita til Tvøroyr-
ar eflir einum dømi. Har er jú t
hitl tiltikna A. T., ein av Før-
oya størstu hanđlum, sum eisini
hevur stóra heilsølu, sum hevur
bæði ein trolara og eina slupp
siglandi vió ísfiski og kort-
ini var henda slóra driftin fyri
einum tveimum árum síðan
søgd ikki at verii før fýri al
gjalda skatt av meir enn eini
inntøku av nøkur og tríati túsund
krónum, meðan ein maóur á
Tvøroyri vió einum lítlum
handli og Føroya minnstu slupp
varð skattaður av 70.000 kr. Tá
ið allar tær driftirnar eru koll-
veltar, sum nú leggja pening
inn, verður lítið hjá J. H. D,
og kongi at býta út í leirra
heimastýri, um ikki meiri av-
lopspeniiigur verðui: at taka av,
enn nú fæst frá A. T.
Lal okkum fyrst fáa menn-
inar, ið kunna standa fyri ein-
um socialistiskum samfelag,áðr-
enn vit sorla tað, vil hava.
J. H. Danbjørg og hansara fel-
agar fáa ikki Føroyar at bera
seg, taó munna fleiri enn Stau-
ning (vera klárir yvir. Slauning
kendi sínar Pappenheimarar, tá
ið hann sýlti al lala danskan
pening lil fleiri arbeiðaralrolarar
í Føroyum, liann var nóg
kroystir av A. T. Ikki lí Stau-
ning — eins væl og eg ogaðrir —
av góðum hjarla unti arbeiðar-
unum trolararnar, men. hann
kundi einki álit hava á .1. H.
Danbjørg og hansara kamme-
sjukkar. Føroyingar yvirhøvur
hava lað heldur ikki.
Rikard Long.
Merkið hevur fund í Avhalds-
húsinum í kvold kl. 9.
Allar matvørur
og klædnavørur
Ringið til 24
og vorurnar verða sendar
Katr. Christlausen
Bringsnagøta
Vilja vit hoyra
jólaheilsurnar úr Danmark ?
Sum stall er, orkar elektrici-
tetsverkió ikki at geva nóg
nógyan streym til øll radioappa-
ratini í býnum, tá ió tey verða
nýtt um somu tíð, og ljósið
eisini breniuir.
Samstundis vil ein og hvør
fegin vita, um ley ikki fáa
okkurt orðið frá skyldfólki og
næstingum sínum í Danmark.
Um øll nú — livør í sínum
lag — vilja gera sítt til at hetta
skal eydnast, eru eini ráóini
tey, al elektriska ljósið ikki
verður lendrað í rúminum har
Tadioápparalið er.
Yit einast tí um at lendra
radio og sløkkja Ijósió og gleða
okkum yvir at hoyra kend
nøvn í skýmingini.
lafnpur
Heimsins bestu!
Meira Ijós fyri nlinni pening!
Til 220 Volt hava vit nú:
15, 25 og 40 W
Frithiof Wellejus /
Svartlr oljufrakkar
gul oljuktæOir
arbeiðsklæðir
C. C. JOHANSEN Telefon 30
GÓLVTEPPI
i øllum støddum í stórum úrvali.
B. A. Samuelserts eftf.
Telf. 42. Tórshavn.
Nú er aftur eitt sindur at fáa av
Hvíttmetali, elektrodum, hamarshøvdum, hamarsskøttum,
smergilsteinum, stoypijarnsblokkskivum, ketu, reim, reim-
voksi, tendriproppum, lodditini, skrúiboltum, træskrúum,
møtringum, spenniskivum, ventilum, kranum, sveisigreiðum,
skerigreiðum, filum, borum, klavertráði og blýrørum.
WenzelPetersen
Seyðaskion
Eg lceypi vælsallaði seyóaskinn fyri 1 kr. 50 oyru
fyí-i kg.
Z. NICLASEN, Tórshavn, Telf. 274.