Þjóðvörn - 09.01.1937, Blaðsíða 1
1. árg.
1. tbl.
]
I
Reykjavík, 9. jan. 1937.
Avaj?]*.
Nú á þessum erfiðu tímum, þegar íslenska þjóðin
engist sundur og sarnan undan kúgunarvendi vald-
hafanna, er ekki vanþörf á því að reynt sé að kryfja
til mergjar það moldviðri lyga og blekkinga, sem blöð
stéttaflokkanna hafa þyrlað upp til að hylja hina and-
legu nekt rauðu böðulstjórnarinnar. Það er farið að
koma á daginn, sem íslenskir þjóðernissinnar, fyrstir
allra manna, hafa sýnt fram á í ræðu og riti, að stjórn-
arvöldin eru nú gripin slíku ofsóknarbrjálæði, að eng-
um einstaklingi er þolað að segja sannleikann og fletta
ofan af þeim mykraverkum sem unnin eru á bak við
tjöldin. Menn eru fangelsaðir og ofsóttir á hinn sví-
virðilegasta hátt fyrir það eitt að vera andvígir þeim
rauðu glæpahunduin, sem illu heilli hafa stjórnar-
tauminn í sínum höndum. Það er traðkað á mál- og
prentfrelsislögum undir því yfirskini, að verið sé að
vernda lýðræðið (!). Vasabókarmálið þjóðkunna sýn-
ir glögt hvað mikið mark er takandi á „lýðræðisápt“
stjórnarflokkanna. Þá sviftu valdhafarnir lýðræðis-
grímunni af sér, og sönnuðu alþjóð einræðis- og of-
valdistilhneigingar marxismans. Þetta mál, sem var
mjög umtalað fyrir skömmu er aðeins byrjun á þeirri
ofsóknarherferð sem hafin verður á hendur ö 11 u m
andstæðingum rauðu óstjórnarinnar. Marxistarnir
hafa rekið sig heldur óþyrmilega á þá staðreynd, að
þeir eru að missa ítökin meðal þjóðarinnar. Þess vegna
munu þeir, hvað sem það kostar, hanga við völdin,
jafnvel þótt það leiði til blóðugrar borgarstyrjaldar.
Ef íslenska þjóðin gerir sér þetta ekki Ijóst í tæka tíð,
verður hún ofurseld þeim hörmungum og kúgunum
sem blóðstjórn bolshivismans hefir leitt yfir Rússland.
Það er hægt, þótt seint sé, að slíta hlekki kúgunar-
innar af þjóðinni, ef hún sjálf vill reka föðurlands-
níðingana af höndum sér. Þjóðin ætti ekki að þurfa
fleiri kjaftshögg frá núverandi valdhöfum, til þess
að hún vakni og rísi upp sem einn maður, og kasti af
sér sníkjudýrum þjóðfélagslíkamans. Eða vill þjóðin
bíða eftir því rothöggi, sem hinir marxistisku ofbeldis-
menn eru að undirbúa sig með? Það er þjóðin, en ekki
rauðu sníkjudýrin, sem á að slá fyrst. Fyrir því höggi
munu marxistar falla, og aldrei standa upp framar.
Stéttarsundrungin er lífsnauðsyn fyrir marxismann.
Með henni stendur og fellur rauða stjórnin og leigu-
þý hennar. Það er því eitur í beinum valdhafanna, ef
að einhver flokkur vinnur að einingu þjóðarinnar.
Flokkur þjóðernissinna hefir með takmarkalausri
fórnfýsi barist fyrir sameiningu þjóðarinnar, og er því
eðlileg sú hræðsla, sem nú einkennir alla starfsaðferð-
ir hinna marxistisku glæpaklíku. Aldrei munu hinir
fórnfúsu ættjarðarvinir gefast upp, enda þótt það kosti
þá frelsisskerðingu eða annað verra. Blaðið Þjóðvörn
mun kappkosta að berjast fyrir sigri sannleikans. Það
mun vægðarlaust fletta ofan af mykraverkum þjóð-
níðinganna, og gerast málgagn þeirra manna, sem vilja
í orði og verki segja niðurrifsmönnunum stríð á hend-
ur. Til baráttu fyrir heill lands og lýðs!
Þjéðiröm.
Þetta blað, sem nú kemur í fyrsta sinn fyrir augu lesenda,
á að vera málgagn allra þeirra, sem berjast vilja af heilum
hug móti marxisma og afturhaldi. Það er annað stjómmála-
blað til hér á landi, sem af heilum hug berst gegn íslenslt-
um ófremdaröflum, og það er málgagn flokks Þjóðernis-
sinna, fsland. Blaðið Þjóðvörn vill taka undir með íslensk-
um þjóðernissinnum, og láta hið öfluga kjörorð þjóðernis-
stefnunnar: fslandi alt! lieyrast um landsbygð alla. Það má
til sanns vegar færa, að „aldrei verður góð vísa of oft kveð-
in“,. og sá kraftur, sem felst í kjörorði þjóðernissinna, á að
koma fram í sem mestum blaðakosti, sem eingöngu tekur
sér sannleikann í munn, og lætur hann bergmála jafnt í yztu
annesjum og afdölum sem í höfuðstað íslands. Öll þau blöð,
sem stéttaflolckarnir liafa til umráða, eru að miklu leyti kost-
uð af erlendum fjármagni, sem er að reyna að ná fótfestu
hér á landi. Flokkur Þjóðernissinna („auðvaldsflokkur-'
inn“(!)), gefur blöð sín út á eigin kostnað, og koma þau því
bæði sjaldan og lítil út. En það, sem þau segja, hefir þó haft
þær afleiðingar, að hin seku stjórnarvöld liafa gert annað
þeirra upptækt í eitt sinn, aðeins vegna sannleiksástar þess.
Sannleikurinn hefir löngum átt erfitt uppdráttar i þessum
heimi, og þeir, sém liafa fylgt honum að máli, verið ofsóttir
við öll tækifæri. En sannleikurinn mun ávalt sigra að lolc-
um, og í þeirri sannfæringu er þetta blað gefið út, ef það
mætti verða þeim mönnum liðsauki, sem eru hans megin.
„Þjóðvörn“ er algjörlega óliáð flokki Þjóðernissinna, fjár-
liagslega séð. Sömuleiðis er það gefið út á ábjægð útgefanda,
en engra annara. Það mun lialda sér við þá stefnu, að fletta
ofan af öllum þeim, sem gerst liafa föðurlandssvikarar og
verkfæri erlendis fjármagns. Ekki er ákveðið, hversu oft blað-
ið mun koma út, og fer það eftir getu útgefanda, sem eru
öreigar í efnalegum skilningi. Það er ósk og trúa þessa blaðs,
sem, eins og nafnið bendir til, á að vera tæki þeirra, sem
vernda vilja þjóðina fyrir erlendum og innlendum kúgur-
um, að útbreiðsla þess verði mikil, svo að það verði sem
áhrifaríkast í baráltunni um velferðar- og framtíðarmál þjóð-
arinnar.
ÍSLANDI ALLT!